Heimilisritið - 01.01.1956, Side 12

Danslagafextar jJ |
HVÍT JÓL
(Texti: Frlða Sœmuncisdóttir. — Sungið
af Hauki Morthens, á His Masters
Voice hljómplötu nr. JOR^ig)
Mig dreymir um mín æskujól,
ómana fögru, „Heims um ból“.
Og um bjöllunnar hljóm
og barnanna róm,
seni biðja um hækkandi sól,'
Mig dreymir horfna dýrð og ró,
dúnmjúkan hvítan jólasnjó
og klukknanna ómfagra klið,
sem að kveikir von um líf og frið.
JÓLAKLUKKUR
(Texti: Dalasveinn. — Sungið af
Hattki Morthens, á His Masters
Voice hljómplötu nr. JORzig)
Þótt ei sjái sól,
svcipar jarðarból,
hug og hjarta manns,
heilög birta um jól.
Mjöllin hcið og hrein,
hylur laut og stein,
á labbi má þar löngum sjá
lítinn jólasvein.
Klukknahreim, klukknahreim,
hljóma fjöll og fell,
klukknahreim, klukknahreim
bera bláskyggð svell.
Stjarnan mín, stjarnan þín
stafar geislum hjam.
Gaman er að geta um jól
glaðst sem lítið barn.
Komið, komið með,
kringum jólatréð,
aldrei hef ég eins,
augnaljóma séð.
Björn fær hlaupahjól,
Halla nýjan kjól,
Sigga brúðu sína við
syngur, — Heims um ból.
ÞÚ HVARFST Á BROTT . . .
(Texti: L. Guðmundsson. — Sungið af
Steinunni Bjarnadótttir, á His Masters
Voice hljómplötn nr. JOR223)
Þú hvarfst á brott,
og húmið brciðir
harmsára þögn
á mínar leiðir.
Eg geng í draumi
í dagsins glaumi.
Þá hvarf mér allt, er þú hvarfst á brott.
Hver unaðsstund
okkar ástafunda,
varð minning helg, er þú hvarfst á brott
Þinn dökki hvarmur,
þinn heiti, mjúki barmur,
varð hugsýn ljúf, er hjartað þráir,
cr hvarfstu á brott.
10
HEIMILISRITIÐ