Fjölnir - 04.07.1997, Qupperneq 55

„Var með honum í Gaggó Vest,“ sagði
Trölli og fékk sér sopa af volgum bjórnum.
„Hvar fékkstu byssuna, Bíbí?“ spurði
Einar og klappaði tvíhleypunni sem lá á milli
framsætanna
„Hjá dópistanum sem ég stal Eddí frá.
Fékk hana á þrjú grömm afspítd.“ Bíbí keyrði
einbeittur framhjá skiltinu sem sagði
kambana fyrir ofán Hveragerði vera í átta
prósenta halla.
„Ég er að segja satt,“ fúllyrti Trölli. „Ég og
Gaui vorum saman í...“ ,Æi hættu þessu röfli
og einbeitum okkur að verkefni kvöldsins."
Bíbí var kominn með algjörlega nóg af þvæl-
unni sem dunið hafði í eyrum hans frá því
þeir lögðu af stað.
„Skítt með það hvort þú þekktir hann eða
ekki,“ sagði Einar við Trölla og virti fyrir sér
forsíðuna á Séð og heyrt sem lá á botninum í
búri Eddís. Á forsíðunni stóð Gaui litli ásamt
konu sinni og tveim dætrum. Dæturnar stóðu
báðar, hlið við hlið, í annarri skálminni af
gömlum buxum Gauja litla. „Það er Gaui sem
er heppinn að hafa náð í þessa Dollí, ekki...“
„Hún heitir Didda,“ leiðrétti Trölli.
Einar reyndi að blása skurninni af mynd-
inni og sagði: „Já, hvað með það?“ Skurnin
hreyfðist ekki. Svarthvítur skíturinn úr Eddí
klístraði skurnina við blaðið. „Gaui litli er
ljótur og feitur, Didda vinkona þín er allavega
bara ljót,“ hélt Einar áfram.
„Það er ekkert Didda sem er vinkona mín.
Ég þoli hana ekki. Ég og Gaui erum aftur á
móti bestu vinir.“ Trölli setti bjórdósina á milli
lappanna og baksaði við að kveikja sér í nýrri
Salem léttri.
„Ég er sammála Einari. Hún tók niður
fyrir sig, ekki Gaui. Þú heldur bara með Gauja
af því að þú ert feitur og ógeðslegur.“ Bíbí
blótaði sjálfúm sér fyrir að hafa enn einu sinni
látið Trölla plata sig dl að taka þátt í þrætun-
um og þá um leið látið sig missa einbeiting-
una. Bíllinn skrikaði til í einni af krappari
beygjum kambanna.
Trölli fór í vörn og sagði: „Feitt fólk er
ekkert öðruvísi en...“ „Einar réttu mér bysss-
una. Ég sver það, ég skýt ykkur báða ef þið
þegið ekki.“ Bíbí var orðinn virkilega pirraður.
Hausverkurinn blossaði upp að nýju og bein-
verkirnir tóku að dreifast um allan kroppinn.
Það lá við að Bíbí æki bílnum hreinlega út af
i æsingnum sem ólgaði innra með honum.
Trölli tók þá upp á því að hvísla. „Svo var
Gaui ekkert alltaf svona feitur. Didda var
meira að segja feitari en Gaui er núna þegar
hann byrjaði með henni.“
„Uss,“ skyrpti Bíbí og reyndi að ná valdi á
sjálfúm sér. Hann var við það að missa sig.
„Það sem ég hef samt aldrei náð með
Gauja litla er þessi ættleidda dóttir hans en
samt á hann yngri dóttur." Einar var enn að
spá í forsíðu Séð og heyrt.
„Þau gátu ekki eignast barn í fyrstu,“ út-
skýrði Trölli. Bíbí hægði á bílnum þar til hann
stöðvaðist við afleggjara nokkurn rétt hjá
Hveragerði.
„Það er ekki einu sinni hægt að hlæja að
þér,“ sagði Einar. Bíbí sneri sér aftur í, að
Trölla og grenjaði í algjörri geðshræringu: „Nú
er komið nóg.“ Trölli gerði sig Iíklegan til að
segja eitthvað. „Þegiðu. Þú lofaðir, lofaðir að
tala bara um verkefnið."
„Já ég veit það en þú skilur ekki, Eddí...“
afsakaði Trölli. „Ekkert Eddí kjaftæði." Bíbí
náði taki á sjálfúm sér og hélt áfram ákveðinn.
„Nú segirðu mér hvað gaurinn sagði þegar þú
talaðir við hann. Var hann stressaður? Hann
yeit örugglega að við ætlum að ræna hann?“
„Þið skiljið ekki neitt," öskraði Trölli og
tauk út úr bílnum. „Við verðum að gera eitt-
bvað í þessu,“ tilkynnti Bíbí Einari. Einar var
fljótur að átta sig og stakk upp á því að þeir
skildu hann eftir úti í vegkandnum.
„Það er of gott fyrir hann.“ Bíbí fékk hug-
Ijómun. „Taktu teiprúlluna úr hanska-
bólfinu," sagði hann og steig út úr bílnum.
Einar hlýddi og eld Bíbí, án Eddís. V
Teitur Þorkelsson
Hrottinn
Lífið firussast áfram. Gubbast yfir allt eins og ælan úr fúllum
kalli sem hefur drepist og hefúr enga stjórn á því lengur hvert
hann ælir. Gamlar kellingar, allar skorpnar og hrukkóttar,
sitjandi inni á elliheimilum þar sem þær láta skeina sig og finnst
eins og allir eigi að vorkenna þeim fyrir það hvað þær eiga bágt.
En samt geta þær ekki hugsað sér að deyja vegna þess að þær eru
drulluhræddar við það eins og allt sem er nýtt og ffamandi.
Gamlar kellingabeljur. Og það eru ekki bara þær sem eru í ælu
dauða mannsins þar sem hann liggur í upplituðu sófásettinu
með brunabletti eftir sígarettur og bletti eftir gamlar ælur eins
og um væri að ræða felumunstur hlébarða næturh'fsins. Nýfædd
krakkaógeð, bleik og klístruð. Gargandi og slefandi, skítandi og
mígandi, gott ef ekki ælandi líka. Já, ælandi þessari sömu
lífsælu. Ætli fulli kallinn sé ekki í ælu ungabarnsins
bleikklístraða? Það mætti segja mér það. Gamlingjarnir geta
ekki drepist vegna þess að þá skortir hugrekki og viljastyrk. Og
krakkarnir geta ekki drepist vegna þess að þá langar til að lifa
lengur. Og hversu lengi? Nú, þangað til þá langar ekki til að Iifa
lengur. Og þá þora þau ekki lengur að drepast, megna ekki að
slíta viðjar vanans og hrökkva upp af.
f
!
AO nema...
ber ávöxt
• Námudebetkort, ekkert árgjald í 3 ár • Skipulagsbók
• NÁMU-reikningslán • NÁMU-styrkir • Einkaklúbburinn: Ókeypis aðild
• Gjaldeyriskaup án þóknunar • Fjármálaráógjöf • LÍN-þjónusta
NÁMAN - Námsmannaþjónusta Landsbanka íslands
--- L —
N - A - M - A