Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.02.1996, Síða 70

Læknablaðið - 15.02.1996, Síða 70
174 LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82 Saga íslenskra heilbrigðismála Söguritun Frá ársbyrjun 1995 hefur verið unnið að ritun Sögu ís- lenskrci heilbrigðismála á vegum Læknafélags Islands. Upphaf- lega var einungis ráðgert að skrifa sögu félagsins en síðan var verkefnið víkkað út og sett í félagslegt samhengi. Það gerir verkið að sjálfsögðu mun viða- meira en jafnframt verður það áhugaverðara fyrir almenning og heilbrigðisstéttir en ekki ein- skorðað við lækna. Saga lækna og læknavísinda hefur verið nokkuð einhæf á liðnum áratugum og fellur í svipað mót og helgisögur. Þctta hefur verið saga sigra þar sem hver óvinurinn á fætur öðrum hefur verið lagður að velli með vísindin að vopni. Læknar voru taldir kraftaverkamenn og sum- ir þeirra voru teknir í tölu dýr- linga, eða því sem næst. Sem dæmi má nefna Matthías Ein- arsson yfirlækni á St. Jósefsspít- ala. Miklar sögur fóru af læknis- verkum hans og að ráði prófess- ors í guðfræði, sem hann hafði tekið magann úr, voru hendur Matthíasar myndaðar af þekkt- um ljósmyndara en prófessor- inn áleit þær vera „hinar guð- dómlegu læknishendur". Vissu- lega unnu læknar oft kraftaverk við erfiðar aðstæður og björg- uðu fólki frá bráðum bana og það sem áður var einungis á valdi guðs varð nú á valdi lækna. Þessi viðhorf hafa verið nokkuð á undanhaldi á síðustu tveimur áratugum og rannsókn- ir á þessu sviði hafa frekar beinst að því að fjalla almennt um heilbrigðismál og setja þau í félagslegt samhengi. Á 100 ára afmæli norska læknafélagsins fyrir 10 árum kom út á vegum þess stórt og veglegt afmælisrit. Heiti ritsins Legene og sam- funnet er lýsandi fyrir breyttar áherslur í sagnaritun á þessu sviði. í bókinni er fjallað um fjölmarga þætti sem ekki hafa verið til umræðu opinberlega meðal íslenskra lækna og heil- brigðisyfirvalda en meðal þess er hlutverk lækna í samfélaginu og sjálfsmynd þeirra. Hér áður fyrr var þetta ekki flókið mál, læknar áttu að lækna fólk, punktur og basta. Almennt séð má skipta hlutverki lækna og þróun læknastarfsins í þrennt: Læknirinn sem líknar en er jafn- framt handhafi lífs og dauða, sem læknir einstaklinga og síð- ast en ekki síst sem læknir sam- félagsins. Þessi hlutverk eru öll vandmeðfarin og á milli þeirra getur verið togstreita auk þess sem kröfur samfélagsins, yfir- valda og almennings, eru breytilegar frá einum tíma til annars og ganga stundum þvert gegn faglegum og siðferðilegum skyldum lækna. Á tímum mikils niðurskurðar á útgjöldum til heilbrigðismála geta læknar þurft að gera það upp við sig hverjum þeir ætla að þjóna. Ör- ar framfarir í ýmsum lífvísind- um hafa einnig kallað fram við- brögð lækna og áleitnar sið- ferðilegar spurningar þar sem svörin liggja ekki í augum uppi. Hlutverk læknisins í samfélag- inu er háð efnahagslegri og menningarlegri stöðu þess og hlutverkið hlýtur að breytast með breyttum samfélagshátt- um. Undan þessu verður ekki vikist en hversu mikil áhrif læknar og læknavísindin hafa á samfélagið er að miklu leyti undir þeim sjálfum komið. Markmið rannsóknarinnar og söguritunarinnar Saga ís- lenskra heilbrigðismála er að gefa almennt yfirlit um heilsufar og þróun heilbrigðismála á ís- landi, áhrif læknavísindanna og lækna á þá þróun og tengsl bættra lífskjara og bættrar heilsu. Stefnt er að því að rita Islandssögu um fólkið ílandinu, líf þess og dauða og hvernig efnahagslegar framfarir, vís- indalegar uppgötvanir og í kjöl- farið ný viðhorf gjörbreyta lífi þess en í þessari sögu hafa lækn- ar gegnt mikilvægu hlutverki. Saga Læknafélags íslands og fé- lagsmál lækna eru hluti þessarar sögu. Rannsókn sem þessi getur ekki verið eins manns verk þótt endanleg gerð verksins verði það. Þess vegna er nauðsynlegt að eiga samstarf við sem flesta sem áhuga hafa á sögu heil- brigðismála. Fjölmörg ný gögn hafa verið dregin fram í dagsljós- ið sem líklegt er að læknar hefðu áhuga á að skoða og þeim er að sjálfsögðu heimilt að nýta sér þau við eigin rannsóknir. Það er al- kunna að betur sjá augu en auga og það væri verkinu til hagsbóta og höfundi þess til styrkingar og ánægju ef áhugamenn um þessi mál hefðu samband með það í huga að koma að þessu verki á einhvern hátt. Hægt er að hafa samband við mig á skrifstofu Læknafélags ís- lands að Hlíðasmára 8, á skrif- stofutíma eða heima á Granda- vegi 7 í síma 552 1427. Jón Ólafur ísberg
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.