Læknablaðið - 15.12.1997, Page 56

840
LÆKNABLAÐIÐ 1997; 83
Umræða og fréttir
Formannsspjall
Stefnumörkun til framtíðar
Guðmundur Björnsson og Páll Þórðarson framkvæmdastjóri
læknafélaganna. Ljósm.: bþ
Félagar!
Sjaldan eða aldrei hafa að-
stæður í læknastétt verið líkar
því sem þær eru nú. Allir kjara-
samningar lækna eru nú í lok
nóvembermánaðar ófrágengnir
og mikil óvissa ríkir um niður-
stöður kjarbaráttunnar. Lækn-
ar hafa nú borið gæfu til þess að
setja deilumál innan stéttarinn-
ar til hliðar að sinni, til umfjöll-
unar og lausnar innan heildar-
samtaka lækna en ekki á síðum
fjölmiðla. Samstaða innan
læknastéttar er afgerandi atriði,
ef við eigum að blása til sóknar.
Einhugur ríkir meðal lækna
um nauðsyn þess að bæta kjör
sín, sérstaklega föst laun og
laun stjórnenda. Læknar eru
einnig orðnir þess vel meðvitað-
ir að áhrif þeirra í stjórnun inn-
an heilbrigðiskerfisins hafa far-
ið þverrandi. Læknar vilja
standa vörð um möguleika sína
til að stunda öfluga sjálfstæða
starfsemi. Nú er tækifærið til að
breyta, bæta og byggja upp. Við
eigum ekki að láta þetta tæki-
færi, sem nú býðst til að bæta
kjör okkar og áhrif verulega, úr
greipum ganga. Við gætum
þurft að fórna minni hagsmun-
um til hagsbóta fyrir allan þorra
lækna, um það verður að nást
samstaða. í umræðunni um kjör
lækna hefur það komið æ skýrar
í ljós hve verulega við höfum
dregist aftur úr í því tilliti. Þá
hefur einnig komið í ljós að þótt
launastefna lækna sé til í orði,
þá vantar skýra afgerandi stefnu
fyrir læknasamtökin í heild
sinni. Marka þarf stefnu til
framtíðar, stefnu sem byggir á
háum launum, sambærilegum
við nágrannalönd, ævitekjum
ekki síðri en aðrar stéttir sér-
fræðinga njóta, lækkun eftir-
launaaldurs og góðum lífeyri.
Læknasamtökin eiga að hafa
skýra stefnu í heilbrigðismál-
um, hafa áhrif og vera leiðandi í
umræðu og stefnumótun í heil-
brigðismálum. Til þess að þetta
takist þarf að koma til öflugt
innra starf samtakanna með að-
stoð sérhæfðra starfsmanna á
þess vegum. Fyrir nokkru er
hafið ferli endurskipulagningar
og enduruppbyggingar innan
læknasamtakanna. Mikil vinna
hefur þegar verið lögð í tillögur
að stefnumótun samtakanna,
þeirri vinnu lýkur aldrei, henni
verður stöðugt að halda áfram
og hana verður að kynna. Með
nýrri stefnumótun í starfsemi
skrifstofu læknasamtakanna og
nauðsynlegum breytingum þar
að lútandi verður stefnt að því
að stjórn samtakanna og skrif-
stofan þjóni enn betur hags-
munum félagsmanna og standi
vörð um það dýrmætasta sem
við læknar sem fagmenn eigum
- læknisfræðilega sérþekkingu.
Með forrriannskveðju
Guðmundur Björnsson