Læknablaðið - 15.12.1999, Qupperneq 70

998
LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85
/ haust kom 50 manna hópur belgískra og hollenskra lœkna og stoðtœkjafrœðinga í heimsókn til að kynna
sér starfsemi Össurar hf, auk þess sem þeir hlýddu á fyrirlestra tim þœr lausnir sem fyrirtœkið hefur þróað.
legt með læknastéttinni að það
er í langflestum tilvikum
milliliður á milli þeirra og
notenda tækjanna. Svo til alls
staðar í heiminum tekur ríkið
eða aðrar opinberar stofnanir
þátt í kostnaði við stoðtæki,
mismikinn að vísu. Þeir
Gunnar og Hilmar segja það
með ólíkindum hversu mikill
munur er á skipulagi heil-
brigðiskerfisins í hinum ýmsu
löndum. Hvarvetna þurfa
framleiðendur stoðtækja að
afla tækjum sínum viðurkenn-
ingar stjórnvalda og þar sé
sinn háttur hafður á í hverju
landi.
Þeir nefna dæmi af skipu-
lagi mála í Svíþjóð en þar er
stoðtækjaframleiðendum út-
hlutað ákveðnum svæðum eða
lénum þar sem þeir hafa einka-
rétt á að starfa. Verkstæðin og
þjónustan er þá inni á sjúkra-
húsunum eða í nánum tengsl-
um við þau þótt um einka-
rekstur sé að ræða.
„Hér á landi störfum við
hins vegar í samkeppnisum-
hverfi,“ segir Gunnar. „Við
þurfum að keppa við önnur
fyrirtæki um verkefni fyrir heil-
brigðisstofnanir sem bjóða þau
út. Þetta hefur áhrif á samstarf
okkar við lækna því þeir eiga
erfiðara með að bindast einu
ákveðnu fyrirtæki og taka upp
fast samstarf við það, slíkt
telst beinlínis óeðlilegt. I næsta
útboði getur verið að annað
fyrirtæki fái verkefnið.“
Hilmar bætir því við að
þetta geti hal't áhrif á samfell-
una í þjónustunni við notend-
ur, þar hafi sænska kerfið vinn-
inginn. A hinn bóginn þýði
þetta að fyrirtækin hér á landi
þurfi að vera vakandi og fylgj-
ast vel með þróuninni til þess
að eiga möguleika í sam-
keppninni.
Nýtum sérhæfínguna
betur
Það er á þeim að heyra að
hér á landi þurfi að bæta
skipulag endurhæfmgar. Það
hafi raunar staðið til um nokk-
urt skeið að koma á fót lands-
miðstöð endurhæfmgar og að
þeir bíði eftir að það verði að
veruleika. „Það hefði verið
okkur styrkur í þróunarstarf-
inu ef kerfið hefði verið virk-
ara. Fyrir vikið höfum við
þurft að leita meira til annarra
landa eftir sérfræðiþekkingu,“
segir Hilmar.
Þeir segja líka að skortur á
skipulagi komi í veg fyrir að
sérhæfing lækna nýtist sem
skyldi. „Sérhæfingin hefur
verið að aukast mikið í lækna-
vísindum og margir læknar
hafa kosið að sérhæfa sig á
sviði bæklunarskurðlækninga
og þess sem kallað hefur verið
„bio-mekanik“. Við finnum
fyrir auknum áhuga lækna á
þessum greinum. En á hinn
bóginn söknum við þess að
þessum aðgerðum sé ekki beint
inn á ákveðna staði þannig að
sömu mennimir annist þær sem
flestar. Fyrir vikið dreifast þær
of mikið og sérhæfingin nýtist
ekki,“ segir Hilmar.
Þeir taka fram í lokin að
samstarf Össurar hf. við
lækna hafi alla tíð verið mjög
gott og að áhugi lækna hafi
aukist á framleiðslu og þjón-
ustu fyrirtækisins. „Áður var
þetta þannig að við leituðum
til þeirra en nú leita þeir til
okkar í æ ríkari mæli,“ segja
þeir og bæta því við að hér á
landi séu til læknar sem eru í
fremstu röð í sinni grein og
við þá sé gott og ánægjulegt
að eiga samskipti.
-ÞH