Læknablaðið : fylgirit - 01.08.1978, Qupperneq 54

52
andi, en meðhöndla hann að öðru leyti eins
og eðlilegt barn.
Sjúklingur kom í eftirlit 4 vikum eftir að-
gerð og hafði hann verið frískur og ekkert
borið á neinum erfiðleikum við kyngingu og
engin einkenni verið frá öndunarfærum.
Hann var þó í grennra lagi, hafði lagt dálítið
af og blóðrauði var í lægra lagi, 11,5 gm% og
var hann settur á járn.
1 ágústlok 1977 var tekin röntgenmynd af
vélinda með skuggaefni.
Fram kemur greinileg útvikkun á efsta hluta
vélindans, með þrengingu einmitt á þeim stað,
sem ótilinn hafði verið. Útvíkkun sést bæði á
myndum framanfrá og frá hlið og er mjög
grunsamlegt að hér sé um stricturu að ræða,
en þó skal tekið fram að á einni myndinni virð-
ist slímhúð á þessum stað vera eðlileg.
Nú, fimm mánuðum eftir aðgerðina, er
drengurinn hraustur, hann dafnar vel, þyngist
eðlilega og ekkert hefur borið á kyngingarörð-
ugleikum og hann hefur engin einkenni frá
öndunarfærum og hafa því frekari rannsóknir
verið látnar bíða um sinn.
Engin vitneskja er um það hversu lengi
ótilinn hafði verið þarna eða hvaðan hann
var kominn, en líklega hefur hann verið á
þessum stað í nokkrar vikur (eða jafnvel
mánuði?).
Ekki verður um það spáð, hvort síðar
kunni að koma fram kyngingarörðugleikar,
en timinn verður að leiða það í ljós.
SUMMARY.
A case of 13 month old boy is presented. He
had a very unclear history, bouts of coughing,
sometimes with stridor.
An X-ray of the chest (in July 1977) revealed
a round, thin metallic object in the proximal
part of the oesophagus. This proved rather
difficult to extract as it was embedded in the
anterior wall of the oesophagus and it turned
out to be a metalic dish with sharp edges 2,2 cm
in diameter. Five months after this there were
no complications and there were no symptoms
and the boy was doing well.