Læknablaðið : fylgirit - 01.08.1978, Qupperneq 69

67
má um, hvort sá sjúklingur teljist með
hreint form af Ta-toxicosu, sökum hækkun-
ar á total Ti. Ég hef þó lagt meira upp úr
því, að frítt thyroxin mældist eðlilegt og
þar eð bindigeta reyndist eðlileg er helzt
nærtæk skýring á þessum mismun á total
Ti og fríu Ti sú, að truflun hafi getað verið
á bindigetu Thyroxin-Binding-Prealbumin
(TBPA), sem ekki var mælt. Konan var
ekki að taka nein þau lyf, sem vitað er að
geti truflað bindingu thyroxins. Fróðlegt
hefði verið að mæla frítt Tr og T:i í byrjun
hjá þeim sjúklingi, en Tj mælingin þá
samræmdist klinisku ástandi, auk þess sem
röng skjaldkirtilsstarfsemi var enn frekar
staðfest með T.i-supressions prófi.
Báðir þessir sjúklingar voru með jafna
skjaldkirtilsstækkun á báðum löppum og
teljast vera með Graves-sjúkdóm án augn-
einkenna.
Við greininguna er nauðsynlegt að sýna
fram á, að thyroxin (Ti) sé eðlilegt og að
tala sú, sem fæst sé ekki trufluð af trufl-
aðri bindingu. Því er nauðsynlegt að mæla
annaðhvort frítt Ti eða TBG því til stað-
festingar.
T.i-suppressionsprófið er gert til að sýna
fram á truflað samband milli skjaldkirtils
cg heiladinguls. Sé eðlilegt samband, ætti
geislajoðupptakan að minnka um a.m.k.
50% við að tekin eru 100 microgr. af tri-
jodothyronin á dag í 5 daga. T.-i-suppres-
sionsprófið er nauðsynlegt að gera þótt
byrjunartölur séu eðlilegar.
Hækkuð geislajoðupptaka eins og var
hjá sjúklingi no 1, bendir að vísu til thyro-
toxicosu, en getur verið af öðrum orsök-
um.
T:i er nú mælt með Radio-Immuno-
Assey eða Competetive-Protein-Binding.
Athuga þarf að rugla þessari rannsókn
ekki saman við svokallaða T:i-upptöku,
sem er ekki mæling á trijodothyronine
heldur óbein mæling á bindigetu TBG.
Vafalaust á eftir að finna mörg tilfelli
af T:i-toxicosu hér í framtíðinni, þar sem
nú er almennt byrjað að gera mælingar
á T:i hér á landi og ber að hafa þann mögu-
leika i huga, ef sjúklingur hefur einkenni
grunsamleg um thyrotoxicosu, en eðlilega
geislajoðupptöku og Ti.
SUMMARY
The syndrome of T3-to.xic0.sis is presented
the criteria being elevated T3, normal T4,
normal TBG and negative Ta-suppression.
Two patients who fullfill the criteria are
presented.
HEIMILDIR:
1. Editorial: T3-Thyrotoxicosis.
Br. Med. J. 6 maí 1972. Bls. 306-307.
2. Hollander, C.S.:
On the nature of the circulating thyroid
hormone: clinical studies of triiodothyro-
nine and thyroxine in serum using gas
chromatographic methods.
Trans. Assoc. Am. Physicans. 81, 1968
bls. 76-91.
3. Hollander C.S., Mitsuma, T., Nihei, N.,
Shenkman, L. Burday, S.Z. Blum, M.:
Clinical and Laboratory observations in
cases of Triiodothyronine toxicosis con-
firmed by Radio-immunoassey. The Lancet,
18. marz 1972, bls. 609-611.
4. Hollander C.S., Shenkman, L., Mitsuma, T.,
Blum M., Kastin A.J., Anderson, D.G.:
Hypertriiodothyroninæmia as a premoni-
tory manifestation of thyrotoxicosis.
The Lancet 1971, 2. okt. bls. 731-733.
5. Ivy, H.K., Wahner, H.W., Gorman, C.A..
„Triiodothyronine (Tg) Toxicosis".
Arch. Int. Med. 1971, okt. bindi 128:4 bls.
529-534.
6. Rapoport, B., Ingbar. S.H.:
Production of Triiodothyronine in normal
Human subjects and in Patients with
Hyperthyroidism.
Am. J. Med. 1974, bindi. 56. maí, bls. 586-591.
7. Shenkman, L., Mitsuma, T., Blum, M., Hol-
lander, C.S.:
Recurrent Hyperthyroidism Presenting as
Triiodothyronine Toxicosis.
Ann. Int. Med. 1972: 77. bls. 410-413.
8. Sterling, K., Refetoff, S. Selenkow, H.A.:
T.i thyrotoxicosis: Thyrotoxicosis due to
elevated serum triiodothyronine levels.
JAMA, 1970: 213, bls. 571-575.
9. Utiger, RJD.:
Serum Triiodothyronine in man.
Ann. Rev. Med. 1974, bindi 25, bls. 289-302.
10. Wahner, HW., Gorman C.A.:
Interpretation of Serum Triiodothyronine
levels measured by the Sterling technic.
New Engl. J. Med. 1971, bindi 284 : 5 bls.
225-230.
L