Læknablaðið : fylgirit - 01.06.1994, Blaðsíða 66

60
LÆKNABLAÐIÐ/FYLGIRIT 25
TAFARLAUS KRANSÆÐAVÍKKUN,
NÝJUNG í MEÐFERÐ BRÁÐRAR
KRANSÆÐASTÍFLU Á ÍSLANDI.
Þórarinn Gudnason', Guðmundur Þorgcirsson1,
Krislján EjcilIsson1, Einar H Jónmundsson-.
Lyllækninga-' og Röntgcndcild? Landspítala og
Læknadcild Háskóla íslands.
Talarlaús kransæðav íkkun (aculc PTCA) cr
kransæðavíkkun gcrð á lyrslu klukkuslundum
kransæðastíllu til að koma á blóðflæði í kransæðinni
á ný. í nýlcgum rannsóknum hcfur sést bctri árangur
af slíkri mcðlcrð cn scgalcysandt mcðfcrð
(thrombolysis) í völdum sjúklingum. Mcst gagn af
talarlausri kransæðavíkkun hafa ungir sjúklingar
(yngri cn 60 ára) mcð skyndilokun á kransæð cinkum
cf hún nærir lramvcgg hjartans. Þ\ í styttn lími l'rá
byrjun cinkcnna lil aðgcrðar því bctra. Aðgcrðin
gctur ctnntg lorðað alvarlcgu hjartadrcpi hjá
sjúklingum scm hafa Irábendingar Irá scgaleysandi
mcðlerð cða cf scgalcysandi mcðferð brcgst (failcd
thrombolysis).
Við scgjum Irá aldrilum 5 l'yrstu sjúklinganna
scm fóru í tafarlausa kransæðavíkkun á íslandt á
tímabilinu 29. júní til 11. nóvember 1993.
Mcðalaldur sjúklinganna var 52,4 ár (42-62),
ljórir karlar og cin kona. Tvcir sjúklingar hölðu
lokun á æðum til ncðri veggjar hjarlans og tveir lokun
á æðum til framveggjar. Sá limmti var mcð >90%
þrcngsli í græðltngi lil framvcggskvíslar. Fjórir
sjúklingar lóru bcint í víkkun, cinn af þcim hafði
Irábcndingar Irá scgalcysandi meðfcrð Einn fór í
vfkkun eftir að segaleysandi meðferð brást í
öllum lilukum tókst að opna æðarnar vcl og lorða
alvarlegu hjarladrcpi. Einn sjúklingunnn fckk
síðkomin cndurþrcngsli cltir 3 mánuði og þurfli
cndurvíkkun, sá sjúklingur lckk cinmg cinu alvarlcgu
aukavcrkunina, blóðlappa í ganglim cllir báðar
víkkamrnar Aðgcrðirnar gcngu vcl, cnginn lckk
bráðai aukavcrkanir Irá hjarta og sjúklingarmr
úlskriluðusl allir mcð litlar cða cngar skcmmdir í
hjartavöðva mctið út Irá hjartalínurilum og
ómskoðun. Útstrcymisbrot (EF'if.) var að mcðaltali
59% (51-70%) mctið með ómskoðun cltir aðgerð
(cðlilcgt >60%).
Það virðist ákjósanlcgl að vcila lleiri sjúklingum
mcð bráða kransæðastíflu tafarlausa kransæðavíkkun.
Hvort af því vcrður byggist á fjárvcitingum lil
starlseminnar cn við núvcrandi aðslæður er cingöngu
hægt að gcra aðgcrðina á dagvinnutíma. Við lcljum
okkur hala sýnt að aðgcrðina cr hægt að gcra
hérlcndis mcð góðum árangri.
E 86 OMEPRAZOLE OR RANITIDINE IN
DUODENAL ULCER PREVENTION?
DOUBLE-BLIND COMPARATIVE TRIAL.
Karstcn Lauritscn, Kcrslin Rutgcrsson, Hallgrímur
Guðjónsson, Sigurður Bjiirnsson, Ólalur
Gunnlaugsson, Tómas Á Jónsson, Einar
Oddsson.Ásgcir ThcixJórs., Bjarni Þjóðlcifsson
Intcrnational Multiccntrc Study Group
To comparc thc clficacy of tvvo doses of omcprazolc
vvith ranilidinc in thc prcvcntion af duodenal ulccr
rclapsc 928 palients (Irom 70 ccntrcs in 16 countrics)
vvho complcted a short-lcrm sludy on duixlcnal ulccr
healing (omepra/ole 20-40 mg oncc daily (o.m.) for
2-8 weeks; Gastrocntcrology 1992;102:A109) and
had relicf of pain and hcalcd ulcers, dcmonstrated by
cndoscopy, were allocated at random to doublc-blind
maintcnancc treatmcnt with omcpra/ole 10 mg o.m.
(N=308), omeprazolc 20 mg o.m. (n=308) or
ranitidinc 150 mg at bcdtime( n=312) for up to 12
months Thc patients had asscssmenl of symploms
thrcc-monthly and rcpcat cndoscopy at 3, 6 and 12
months, and in-between, if indicatcd. A laboratory
scrcening including fasting scrum gastrin was done at
6 and 12 months, and gastric biopsies wcrc laken
from thc oxyntic mucosa at prc-entry and at 6 and 12
months. Rcsults in cohort of 'all patients treatcd':
Rcmission Diffcrcnccs p-Valuc
ratcs al 1 yi vs. ranitidinc
OM 20 mg 87% 24% 0.0001
OM 10 mg 71% 8% 0.18
RAN 150 mg. 63%
Thc 'per prolocol analysis' gave almost similar
rcsults. A Cox rcgression analysis ol possiblc
prognoslic factors rcvcalcd that longer trcatmenl
courscs to hcal (p=().(KK)l), smoking (p=().(XX)l), a
long ulccr history (p=().()()l) and young agc
(p=0.(X)9) gavc ncgativc contributions to the odds for
slaying in rcmission All trcatmcnt rcgimens were
vvcll tolcratcd. Thcrc was a slight incrcasc in lasting
scrum gastrin conccntralions (but rarely to lcvcls
abovc uppcr rclcrcncc limil of I (X) pmol/L) rcflecting
thc dilfcrcnt dcgrccs of acid inhibition induced by thc
thrce trcatmcnts. No dysplastic or ncoplastic lcsions
wcrc found in any paticnls bcforc or during
treatmcnt. ln conclusion, morc duodcnal ulccr
paticnts werc maintaincd in rcmission vv ith ompra/olc
than with ramtidinc.