Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1929, Síða 52

50
Hvað gengur að trúarlífinu.
[Stefnir
ur, sem þessu valda. Þetta bendir
á breytta afstöðu til andlegu mál-
anna.
A Þeim tímum, þegar trúmálin
hafa verið efst á baugi, er
alls ekki sagt að menn hafi al-
drepum út af jarðneskum hlutum
en ekki út af andlegum málum.
Þetta styður þá skoðun mína, að
trúarbrögðin sé ekki lengur efst í
huganum. Trúin getur leitt til
bæði góðs og ills. Hún hefir leitt
til hvorstveggja á umliðnum öld-
ment verið betri í viðmóti eða sið-
hreinni en þeir eru nú. Margt
bendir á, að þeir hafi að ýmsu
leyti verið verri. Við pyndum
menn ekki eða brenhum lifandi
fyrir það eitt, að þeir hafa aðrar
skoðanir á trúmálum. En þegar
eg hugsa til ófriðarins mikla verð
eg þó að játa, að því miður erum
við ekki komnir sérlega hátt í
mildi og mannkærleik.
Munurinn sýnist vera þessi, að
nú á dögum kveljum við aðra og
um. Ef trúin bætir ekki manninn
þá spillir hún honum. En nú á
dögum er kraftur trúarinnar
þverraður. Trúin verkar ekki eins
mikið og áður, hvorki til góðs né
ills. Hvers vegna?
EG vil svara: Vísindin hafa
gert mönnum afskaplega erf-
itt fyrir um trúna, jafnvel trú á
guð og ódauðleika. Við vitum nú
það , sem forfeður okkar höfðu
enga hugmynd um, að þessi veröld