Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1929, Qupperneq 62

€0
Frá Alþingi 1929.
[Stefnir
sjónir, að sami maður, sem þá
stjórnaði Tímanum, skuli nú bera
annað eins fram og þetta. Jafnvel
flokksmönnum ráðherrans í alls-
herjarnefnd neðri deildar var
of mikið boðið með þessu athæfi.
Töldu þeir „að á frv.“ væri „all-
miklir gallar, bæði að formi og
efni“, og að það rækist á gildandi
lög. „1 öðru.lagi telur meiri hlut-
inn ekki ástæðu til að ganga á
eignarrétt þeirra manna, er hvera-
orku eiga, að svo miklu leýti, sem
-almannaþörf krefur þess ekki,
en þaJS er gert, ef frv. yrði að lög-
um.“ Jörundur Brynjólfsson, sem
er_ ekki lakasti fylgismaður stjórn-
arinnar, var svo berorður um
þetta frumvarp, að hann sagði,
að með 12. gr.. frumvarpsins væri
farið ránshendi eftir réttindum
manna, og að hér myndi vera
um skýlaust stjórnarskrárbrot að
ræða. Það er vert að minnast þess
í sambandi við þennan úrskurð
Jörundar, að hann er 2. varafor-
seti deildarinnar, og á samkvæmt
þeirri stöðu sinni að vera bær að
segja, hvað samrýmist stjórnar-
skránni og hvað ekki.
Einna hlægilegast var þó, þeg-
ar forsætisráðherra fór að reyna
að velta sökinni af „hveraráninu“
yfir á Jón Þorláksson, af því að
hann hafi fengið samþykta breyt-
ingartillögu um það, að fella nið-
ur úr 1. gr. eitt orð, sem þar stóð
í svigum. Breytti þetta ekki merk-
ing greinarinnar neitt. „Ránið“ er
fólgið í ákvæðum 12. greinar, og
sú grein var með öllu óbreytt. —
Varð forsætisráðherra heldur lít-
ill sómi að viðureign sinni við
Magnús Guðmundsson út af þess-
ari lítilmensku.
„Ránið“ var stöðvað, nú eins og
á næsta þingi á undan.
Frv. um fiskiræktarfélög mark-
ar varla stórt spor í atvinnulífinu,
þó að ef til vill sé betur gert en
ekki.
Umhyggjan fyrir útgerðinni.
Ástæða væri til að rita um
sjúpmóðurumhyggju þá, sem
stjórnin ber fyrir útgerðinni,
stærri og smærri. Kom hún fram
á ýmsan hátt á þessu þingi, þó
að fátt verði hér um það sagt.
Fyrst blessaði hún síldarútgerð-
ina með bráðabirgðalögum um út-
flutningsgjald af sild o. fl. og bar
nú fram frumvarp til staðfesting-
ar á þessum bráðabirgðalögum.
Svo voru tvö frumvörp, sem miða
að því, að íþyngja smærri útgerð-
inni allmikið. Annað var frv. um
atvinnu við siglingar, þar sem
skyldað er til þess að hafa stýri-
menn á bátum alt niður í 12