Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1929, Qupperneq 70

68
Fréttabréf.
[Stefnir
og þá líka jafnréttisákvæði sam-
bandslaganna eðlilegt og sjálfsagt.
Jafnaðarmannastjórnin í Dan-
mörku hefir nú beitt foringja
sínum sjálfum fyrir það starf,
að efla fiskveiðar á útmiðum, og
getur varla verið um annað þar
að ræða en það, að fara að reka
fiskveiðar hér við land í skjóli
jafnréttisákv'æðisins. Þeir vita
sem er, að það er jafnan erfiðara
að hafa það burt, sem einu sinni
er komið. Og svo er um uppsagn-
arákvæðið búið í 18. gr. sambands-
laganna, að jafnvel mjög fámenn-
ur flokkur getur alveg hindrað
uppsögnina, ef nokkur veila finst
hjá hinum. Þessvegna verður að
fara að vinna nú þegar af einhug
í málinu.
I innanlandsmálum finst mönn-
um einnig verkefnið vera orðið
nóg. Þeir sjá bezt, sem næst eru,
hvernig er að búa við slíka stjórn,
sem nú er. Þeir, sem til Róma-
borgar komu, urðu hneykslaðastir
á lífinu í nánd við páfastólinn fyr-
ir siðbótina. Siðspillingin, sem
komin er inn í stjórnmálalífið í
tíð núverandi stjórnar stendurlíka
ljósust fyrir þeim, sem hér eru.
Aðeins það eitt, að hreinsa út
eftir slíka íbúan í húsinu og ræsta
loftið, er mikið verk, en nauðsyn-
legt.
Menn vona, að stofnun Sjálf-
stæðisflokksins stuðli að því, að
fyr verði hægt að vinna þetta
nauðsynjaverk. Það byggja menn
meðfram á unditektum andstæð-
inganna. Andstæðingarnir hér
þora ekki að nefna sjálfstæðis-
flokkinn, frekar en djákninn á
Myrká gat nefnt guðs nafn, held-
ur leita að allskonar uppnefnum.
En svo óheppilega hefir farið í
fátinu, að þeir Jónasarnir lentu
sinn á hvoru uppnefninu, og verð-
ur líklega úr þessu skaðlegur
klofningur í flokknum. Er það
hvorttveggja í senn, broslegt og
sorglegt tákn tímanna, að sjá
stjórnarblaðið sjálft dragast á-
fram viku eftir viku í svo miklu
ráðleysi, að það kann ekki einu
sinni að nefna stærsta stjórnmála-
flokkinn í landinu. Hefir þetta
sama blað reynt svipað áður, en
varð auðvitað að gefast upp. En
það er heimskra háttur að læra
aldrei af reynslunni.
Þess þarf auðvitað ekki að geta,
að allir sómasamlegir menn í
Framsóknarflokknum skerast hér
úr leik, og leyfa sér þá dirfsku að
nefna hvern flokk sínu nafni.
Fréttir af stjórnmálafundunum
út um landið eru ærið misjafnar
eftir því hvaða blað er lesið. En