Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Qupperneq 36

130
Heinrich Schliemann.
[Stefnir
honum. Foreldrar hans máttu
tæpast bjargálnamenn heita og
áttu því fullt í fangi með, að
koma börnum sínum, sjö að tölu,
til manns. Heinrich var í fyrst-
unni til mennta settur, en ör-
birgðar vegna varð hann brátt
að hætta námi, og fara að vinna
fyrir sér. Virtust þá engin lík-
indi á því, að honum myndi
nokkurn tíma auðnast að fram-
kvæma æskuhugsjón sína, — að
grafa Trójuborg upp úr jörðu.
Varð hann nú verzlunarþjónn
hjá prangara einum þarígrennd-
inni. Átta stunda vinnudagur og
annað þess háttar þekktist ekki
í þá daga. Frá því klukkan 5 að
morgni til kl. 11 að kvöldi varð
Heinrich að vinna baki brotnu.
Virtist þá öll von úti um, að
hann gæti aflað sér menntunar,
og það litla, sem hann hafði
lært í skóla, gleymdist brátt, að
undanskildri myndinni af brennu
Trójuborgar. Líkt og draumsýn
sveif hún honum sífellt fyrir hug-
skotssjónum.
Fram til 19 ára aldurs fékkst
Schliemann við búðarstörf. Veikt-
ist hann þá skyndilega af of-
reynslu og varð við það af at-
vinnunni. Nokkru síðar, er hann
hafði náð sér nokkuð eftir veik-
indin, hélt hann til Hamborgar,
til þess að freista þar gæfunnar.
En litlu happi átti hann þar að
hrósa. Honum tókst að vísu, að
afla sér atvinnu nokkurrar, en
brátt tóku veikindin sig upp aft-
ur og gerðu hann ófæran til allr-
ar vinnu. Þótti honum nú óvæn-
lega horfast fyrir sér, og lá við,
að örvæntingin næði valdi yfir
honum um sinn. Það leið þó
ekki á löngu, þar til hann hresst-
ist nokkuð, enn á ný. Af tilvilj-
un komst hann á snoðir um segl-
skip eitt, er beið byrjar til Vene-
zuela. Hugðist Schliemann nú að
ráðast til siglinga, ef þess værí
nokkur kostur. Æfintýraþráin
var jafnan sterkur þáttur í eðli
hans. Fyrir góðra manna aðstoð
fékk hann atvinnu á seglskipinu,
sem káetusveinn. Þóttist hann nú
hafa himinn höndum tekið-
Dreymdi hann nú fagra drauma
um framtíð sína. Auðugur vildi
hann verða — vellauðugur. Og
einn góðan veðurdag myndi
hann, Heinrich Schliemann,
grafa Trójuborg úr jörðu á eigin
kostnað. En þetta fór allt á ann-
an veg. 1 nánd við Holland fórst
skipið, og líkt og Odysseifur
forðum við strönd Korfu, slapP
Schliemann nauðuglega úr greip'
um Ægis. ólánið virtist elta
hann á röndum. En ekkert fékk