Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Qupperneq 39

Stefnir]
Heinrich Schliemann.
133
schi reyndust og árangurslausar.
Áð áliti Schliemanns myndi
Tróju helzt vera að leita í grennd
við þorpið Hissarlik, er stendur
a hæð einni úti við jaðar hinna
svo nefndu Trójuvalla, skammt
skekktasti og eyðilegasti staður,
er hugsast getur. Aðflutningar
þangað eru hinum mestu ann-
mörkum bundnir og aðstaða yf-
irleitt öll hin versta. Á dögum
Schliemann voru þessir örðug-
Þuerskurður gegnum Hissarlikhœðina.
kar frá, er elfurin Skamander
rennur um flesjar og flóa. Hiss-
arlik er mun nær hafinu en Bun-
arabaschi og má þaðan glöggt sjá
skipasiglingu úti við ströndina.
Hér hóf Schliemann að grafa eft-.
lr Trójuborg. Hin næma eðlis-
hvöt hans virðist hafa sagt hon-
um til um, að hér myndi hann
fmna eitthvað, sem vert væri að
eifa að. En vart mun Schliemann
hafa órað fyrir því, að hans eigið
Ti'ójustríð færi nú fyrst að
kyrja.
^að kom nefnilega brátt í ljós,
að hér var við óhemjumikla örð-
uSleika að etja, er í fyrstu reynd-
Ust
°sigrandi. Enn þann dag í
er Hissarlik einhver hinn af-
leikar enn stórkostlegri. Enn-
fremur átti Schliemann í sífeld-
um erjum við íbúana, er voru
við hann stirðir og ógreiðviknir.
Verkamenn sína reyndi hann oft
að svikum og prettvísi. Urðu þeir
hvað eftir annað uppvísir að því
að stinga verðmætum gripum, er
fram komu við uppgröftinn, und-
ir stól. Af hálfu tyrknesku stjórn-
arinnar var og litlu öðru en
skilningsleysi að mæta, og átti
Schliemann hvað eftir annað í
höggi við hana. Óttaðist hún, að
Schliemann myndi vilja njósna
um fyrirkomulag tyrkneskra víg-
girðinga, er lágu þar í grennd-
inni. Lagði stjórnin hvað eftir
annað hömlur á starf Schlie-