Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Blaðsíða 44

138
Heinrich Schliemann.
[Stefnir
aðsetur sitt í Argolis, sem og
annars staðar á Peloponneskag-
anum, nálega 1500—1000 árum
fyrir Krists burð. Stóðu þeir á
allháu menningarstigi. — Fyrir
þeim réðu voldugir þjóðhöfðingj-
ar, er reistu rammbyggðar borg-
ir og bæi víðsvegar í ríki sínu.
Glæsilegust þeirra allra var My-
kene.
Schliemann hafði sett sér ýms
markmið, líkt og í Tróju, er
hann hugðist að keppa að. En
mest lék honum hugur á að finna
grafir hinna elztu mykensku
konunga. Rómantíkin og æfin-
týraþráin áttu jafnan rík ítök í
eðli hans.
Árangurinn af rannsóknum
Schliemanns í Mykene varð stór-
kostlegur. Hann fór jafnvel fram
úr öllu því, er Schliemann sjálf-
an hafði nokkurn tíma dreymt
um, og var hann þó enginn böl-
sýnismaður. Fullur kapps og á-
huga hóf Schliemann að grafa í
rústum Mykene. Hann vann sem
víkingur að uppgreftinum. Leir-
kerum og kirnum, vopnabrotum
og fleiru, er fyrir honum varð,
fleygði hann umsvifalaust til
hliðar. Allt slíkt var i hans aug-
um smámunir einir. Og það var
aldrei venja hans, að keppast til
smárra hluta. Hann var allur
nteð hugann við konungsgraf-
irnar, er hann bjóst við að finna.
Honum reið því á að grafa nógu
djúpt. Og loks, eftir langa mæðu
og mikið erfiði, fann hann grafir
látinna þjóðhöfðingja og her-
konunga, alþaktar gulli. Voru
líkin hjúpuð í dýrindis glitklæði
og á andlitum þeirra dauðagrím-
ur úr gulli. Þar fundust og gull-
in belti, hálsfestar og hringar,
armspengur og fingurgull. Enn-
fremur dýrmæt vopn og hnífar
með krystallssköftum, hárkamb-
ar úr útskornu fílabeini, drykkj-
arbikarar og ker, er ætluð voru
hinum látnu til fararinnar yfir á
ókunna landið, gullrekin nauts-
höfuð o. s. frv. — í stuttu máli:
Goðsögnin um hina gullauðugu
Mykene var engin goðsögn leng-
ur, heldur veruleiki.
Þá er Schliemann hafði fundið
dýrgripi þessa, símaði hann Ge-
org I. Grikkjakonungi (syni
Kristjáns X. Danakonungs) á Þa
leið, að hann hefði nú horfst 1
augu við hinn gullna konung kon-
unganna. Hann hélt í fyrstu, a^
eitt líka þeirra, er hann hafði
fundið, væri af engum öðrum en
sjálfum Agamemnon konung1
Mykeneborgar, þeim er sigur
vann á Tróverjum. En þar skjátl'
aðist honum. Þessir þjóðhöfðingJ'