Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Page 70

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Page 70
164 Verndarvættimar við vöggu barnsins. [Stofnir við, að þú héðan af, fyrst og fremst komir til greina sem móð- ir hennar. Anni“. „Svona fer það fyrir okkur, þegar við verðum sannarlega hamingjusöm“, segir húsfreyj- an hlæjandi, án þess að gera til- raun til að sýnast hrygg, þótt henni sé boðað, að framvegis verði hún gerð afskipt. „Það stendur á sama“, segir húsráðandinn. „En finndu nú lík- ræðuna yfir mér“. „Er nú búið að halda yfir þér líkræðu?" spurði eg. „Já, nú er eg bæði dauður og grafinn“. „Eg óska ykkur til hamingju af heilum huga. Sérstaklega þér, óumræðilega hamingjusami fað- ir. Að mínu áliti hefir þú, Kári, hingað til verið húsbóndi á þínu heimili. Nú er sú dýrð úti. Héð- an af ertu ekki annað en spotta- korn, sem dóttir þín vefur um fingur sér. Eg óska, að moldin hvíli mjúkt og létt á gröf þinn- ar föðurlegu virðingar“. „Þetta er regluleg grafskrift", segi eg, „bara hún nú verði ekki orð og að sönnu“. „Það verður hún eflaust. — Sá, sem sendir hana, er sjálfur ágætis sönnun þessarar djúpu lífssanninda", oghúsfreyjan hlær svo innilega og gápkafullt, að við sjálft liggur, að hún hrærist til meðaumkunar með húsbóndanum og öllu karlkyninu í heild. „Tíminn leiðir það í Ijós; við skulum halda áfram“, segir hús- ráðandi dálítið stuttur í spuna, og af því dreg eg það, að ennþá álíti hann sig ekki með öllu for- tapaðan. „Þetta er stutt en gott“, segir húsfreyja og veifar bréfspjaldi: „Eg óska foreldrunum hjarÞ anlega til hamingju; loksins blóm meðal netlanna". „Ekki svo afleitt“, tauta eg. „Sendandinn er ef til vill blóm sjálfur“. „Auðvitað". „En hvað segja drengirnir?" „Netlublóm“, sögðu þeir fyrst, en svo hlógu þeir bara, hættu- legra álitu þeir það ekki“. „En hérna er einn til“, segir húsfreyja. — „Nú skuluð þið heyra“. „Til hamingju! Ef þú óskar, að dóttir þín fái langa og fagra lokka — og það gerir þú áreið- anlega —, get eg gefið þér gott ráð. Sjálf hefi eg reynt allar lyfjablöndur og smyrsl, er kunn eru í hinum gamla og nýja heimi — jafnvel spanskfluguplástur.

x

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.
https://timarit.is/publication/1024

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.