Sagnir - 01.06.2004, Side 14

Sagnir - 01.06.2004, Side 14
HINN GÖFUGl UPPRUNIÍSLENDINGA Margir íslendingar hafa séð forfeður sína í rómantísku Ijósi sem hetjur og hreystimenni ■' \ r ' J ú&lfí'Áí- -■)' •’a' á \ »5 ,i*w ] • ™ I ; Jj 'r ' y j y., sa i .*t-y- , i fin ^ ’Sr ' j -vvn 11 V-’: 1 Jft' jf J | i Jl r ^LiiH iHflPicr-:/ í' .& IfM ■ jggj. 1 1 - JlfWji Jy ?| ||| w\ 1. 'i l’ |LÍ1 M -tftjjP'y gAL' p: 1 ÍM | ■ m \ I a J * 0 f JHHr BB' 1, • H: 1 i Jr Mi m. á K i H 1 ■ p \ * * jjp I 1 m/p þegar veruleikinn fjarlægist þær hugmyndir sem þeir gera sér um heiminn."41 Þetta leiðir af sér að þeir sem ekki bera hin augljósu einkenni göfugs norræns uppruna hljóti því að vera mengaðir af er- lendum áhrifum sunnar úr álfunni: Halda skyldi Þjóðinni og tungunni „hreinum.“ ... Vegna dýrmætr- ar sameignar sinnar, þ.e. hreins kynstofns, hreinnar tungu og einn- ar stéttar, átti íslensk þjóð að hafa allar forsendur til að standa sam- einuð í öllum málum.4- Af því sem hér hefur verið rakið má sjá að íslensk þjóðernis- hyggja í upphafi 20. aldar virðist ekki á neinn hátt frábrugðin þjóð- ernishyggju eins og hún birtist víða annars staðar eða almennum skilgreiningum á henni. Það á þó einkum við þjóðernishyggju smá- þjóða: Þótt íslenskt þjóðfélag stæði vanmáttugt gagnvart framfarahyggju nútímans átti þjóðin sér ríka bókmenntaarfleifð og tungu sem hafði varðveist lítt breytt í gegnum aldirnar. Þessar aðstæður voru hinn ákjósanlegasti jarðvegur fyrir mikilmennskuhugmyndir byggðar á minnimáttarkennd.43 Mikilmennskuhugmyndir birtast enn í þeirri hugsun að þjóðin, sem menn telja sig tilheyra, sé betri, gáfaðri, fallegri, tali betra og göfugra tungumál o.s.frv. heldur en aðrar þjóðir. Minnimáttar- kennd íslenskrar þjóðernishyggju birtist ennþá í því að enn eigum „við“ sterkustu karlmennina og fallegustu konurnar. ÞÉR LANDNEMAR HETJUR AF KONUNGAKYNI Hugmyndir þjóðernishyggjunnar má að sjálfsögðu rekja lengra aftur í tímann en hér hefur verið gert. Hugmyndin um hið hreina fagra tungumál, íslenskuna, varð áberandi á 19. öld og má jafnvel rekja ennþá lengra aftur eða allt til rita Arngríms lærða. Mál- hreinsunarmenn gengu svo fram á vígvöllin og hreinsuðu tungu- málið af erlendum „slæmum“ áhrifum og skáru úr um hvað væri rétt og hvað rangt. Að sjálfsögðu var svo íslenskan talin „eðal- tungumál" og æðri öðrum tungumálum.44 Gat það því ekki alveg eins átt við um mannfólkið? Hugmyndin um hinn göfuga uppruna virðist þó ekki vera notuð af þjóðfrelsisbaráttumönnum sem vopn í baráttunni fyrr en í upp- hafi 20. aldar. Að vísu var erfiðara í framkvæmd að hreinsa íslensku þjóðina af hinum slæmu erlendu áhrifum þótt ákveðnar hugmyndir hafi kom- ið fram í þá átt, þ.e. hugmyndir mannkynbótastefnunnar. Aftur á móti rnátti hamra á hinum göfuga uppruna þjóðarinnar. Upp- runann var hægt að líta á sem óbreytanlega staðreynd sem varð því jafn göfugur kynslóðum saman. Með ættfræðinni fá menn svo upp í hendurnar skjalfesta sönnun á göfugum uppruna. I ættfræði skiptir talsverðu máli að finna merki- lega forfeður og halda nafni þeirra á lofti. Ættfræðin gegnir auk þess skilgreiningarhlutverki, þ.e.a.s. samkvæmt skilgreiningu mannfræðinnar, að finna út hverjum menn mega giftast og eiga af- kvæmi með og hverjum ekki. Mismunandi reglur gilda um það í hinum ólíku samfélögum hvernig fólk má eða má ekki vera skylt maka sínum. Einnig tengist ættfræðin þeirri þörf mannsins að skil- greina sjálfan sig. Ef honum tekst nú með hjálp ættfræðinnar að finna göfuga forfeður, þá gerir það hann merkilegri en annað fólk. Ef við færum nú þetta yfir á hópinn sem maðurinn telur sig tilheyra eða í þessu tilfelli hina svokölluðu íslensku þjóð þá gerir það hana einnig göfugri og merkilegri en aðrar þjóðir einmitt vegna hins göf- uga uppruna. Islendingasögurnar, sem með réttu eru enn taldar bókmenntir á heimsmælikvarða, voru óræk skráð og skjalfest sönnun á fornri frægð og göfugum uppruna fbúanna. Hetjur sagnanna, þeir Gissur og Geir, Gunnar og Héðinn og Njáll, voru forfeður íslendinga sem hver maður gat rakið ættir sínar til. Þeir voru síðan, samkvæmt ætt- færslum íslendingasagnanna, komnir af bestu og mætustu höfð- ingjum Noregs og írlands. Ekki mátti það minna vera en að þeir væru síðan sumir ættfærðir til konunga og drottninga sem þýðir að samkvæmt mýtunni voru íslendingar því eðalbornir og ættgöfugir hvar sem á var litið. Það sönnuðu ísiendingasögumar svo ekki varð um villst. í því sambandi má benda á að Eiður Kvaran mannfræðingur kom fram með þá hugmynd á millistríðsárunum, sem voru blómatími þessara hugmynda, að jafnvel bókmenntaarfurinn ætti sér sínar genetísku ástæður. Fenginn að erfðum ef svo má segja. Út frá því gekk einnig þýski forleggjarinn Diederichs sem gaf út íslendinga- sögurnar á þýsku í upphafi 20. aldar.45 Sömu hugmynd má einnig sjá í skrifum þýskra og ítalskra tímarita háskólamanna á árum seinni heimsstyrjaldarinnar.4'’ Hugmyndin um hina hreinræktuðu einsleitu þjóð af göfugum uppruna virðist því augljóslega tilbúningur. Hugmyndin tengist sjálfstæðisbaráttunni undir merkjum þjóðernishyggjunnar og til- heyrir þeirri hugmyndafræði. I raun og veru er fátt sem bendir til þess að íslensk þjóðernisbarátta hafi verið hugmyndafræðilega frá- brugðin þjóðernisbaráttu annarra smáþjóða Evrópu. Hugmyndin um hinn göfuga uppruna er mýta sem fengin var að láni úr hug- myndabanka þjóðernisstefnunnar. Þá má í framhaldi af því spyrja þeirrar spurningar hvort íslendingar hafi frá upphafi verið mikið annað en sami hrærigrauturinn og ýmsar aðrar þjóðir Evrópu? 12 SAGNIR 24 ÁRGANGUR 04 H I N N U P P R U N SLENDINGA
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.