Hermes - 01.12.1988, Side 45

43
Við skólaslit 1958 en þá var h'ka minnst 40 ára afmælis skólans. Ljósm.: Císli Sigurösson.
áréttað var myndarlega með ráðningu
sérstaks tómstundakennara.
Raunar var öflugt félagslíf og félagsleg
þjálfun nemenda engin sérstök nýjung í
Samvinnuskólanum. Hún hafði alla tíð
skipað virðulegan sess í starfi skólans.
Geta má um eitt atriði til, sem sótt var
til norrænu samvinnuskólanna, en það
var staða og hlutverk húsmóður skólans.
Með ráðningu hennar var sérstaklega
undirstrikað gildi heimilisins sem mikil-
vægs þáttar í starfi og uppeldi. Er það án
efa upphaflega komið frá lýðskólunum,
þar sem lýðskólamóðirin gegndi þessu
hlutverki og stóð við hlið forstöðumanns
með sama hætti og góðar húsfreyjur
stórra heimila í sveit og við sjó hafa jafn-
an gert.
Verður nú reynt að gera nokkra grein
fyrir því hvernig unnið var úr ýmsum
þeim vandamálum, sem mótun starfs á
nýjum og nokkuð sérstæðum vettvangi
skapaði.
Skal fyrst vikið að því með hvaða hætti
þeirri einangrun, sem skólinn bjó við,
var mætt. Fyrst og fremst var unnið að
eflingu félagslífs nemenda og reynt að
Hörður Haraldsson var alltaf tilbúinn meö
teikniblýantinn. Þetta eru fyrstu kennarar aö
Bifröst í augum hans. F.v. eru: Guömundur
Sveinsson, Snorri Þorsteinsson, Cunnar
Grímsson, Höröur Haraldsson og Hróar
Björnsson. Litli maöurinn er Gauti sonur
Gunnars. Teikningin er úr Ecce Homo.
stuðla að því að heimilið yrði sjálfu sér
nóg á því sviði. Þar gegndi tómstunda-
kennari lykilhlutverki. Hann hafði for-
ystu um útivist og íþróttaiðkanir í
skólanum. Allir voru skyldir að fara út
að hreyfa sig og fá loft í lungu að kennslu
lokinni, áður en þeir tóku til við undir-
búning fyrir næsta dag. Stór hluti notaði
þennan tíma til íþróttaiðkana. Flokka-
íþróttir s.s. knattspyrna voru þar vin-
sælastar og háði skólinn kappleiki við
ýmsa aðila. Oftast var leikið við grann-
skóla, en einnig var keppt við Verslunar-
skólann.
Þá studdi tómstundakennari með ráð-
um og dáð alla aðra félagsstarfsemi,
klúbbastarf, leiklist og sönglíf. Varð sú
starfsemi fljótlega mikil og fjölbreytt.
Iðulega var grönnum boðið að njóta
þess, sem æft hafði verið og undirbúið.
Komu þar til bæði sveitungar úr Norður-
árdal og nemendur annarra skóla í Borg-
arfirði. Leiddu þau kynni til margþættra
samskipta skólanna á íþróttasviði og í
félagslífi. Auk þessa komu í skólann
ýmsir góðir gestir og héldu þar erindi um
margvísleg efni, skáld og rithöfundar
lásu úr verkum sínum, tónlistarmenn og
söngvarar fluttu margs konar tónlist.
Komu þar við sögu bæði einstaklingar og
hópar. Má sem dæmi nefna, að þegar á
öðru skólaári hélt Sinfóníuhljómsveitin
tónleika í skólanum og sama ár var stór
listsýning með verkum úr Listasafni Is-
lands sett upp að Bifröst. Þá má geta
þess, að allt frá 1958 var árlega haldin í
skólanum svonefnd „Nóbelskynning"
þar sem handhafi bókmenntaverðlauna
Nóbels var kynntur og flutt tónlist frá
heimalandi hans.
En viðleitnin beindist ekki aðeins að
því að veita menningarstraumum heim í
skólann, heldur einnig í þá átt að gefa
nemendum tækifæri til þess að kynnast
af eigin raun því sem samvinnumenn og
aðrir voru að fást við. Á hverju hausti
Á fyrstu árunum í Bifröst var þjónaö til borös og var nemendum skipt í boröstofuflokka. Hér eru
til þjónustu reiöubúin: Sigmundur Örn Arngrímsson, leikari, jón Alfreösson, kaupfélagsstjóri á
Hólmavík, Jóhanna Karlsdóttir, húsmóðir á Sauöárkróki og Ólafur Ottósson, aöstoöarbanka-
stjóri Alþýöubankans.