Morgunblaðið - 16.03.2012, Blaðsíða 32
32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. MARS 2012
✝ Erla Guð-mundsdóttir,
húsfreyja á Akra-
nesi fæddist í
Hnífsdal 5. janúar
1931. Hún lést á
hjúkrunar- og dval-
arheimilinu Höfða
á Akranesi 4. mars
2012.
Foreldrar Erlu
voru Guðmundur
Skúli Zakaríasson,
f. 2.8. 1907 á Einfætingsgili,
Str., d. 12.3. 1988, og Ólöf Jóna
Jónsdóttir, f. 11.6. 1907 í Bæj-
um, Snæfjallaströnd, d. 1.1.
1992. Systir Erlu er Friðgerður
Elín Bjarnadóttir, f. 31.7. 1946.
Erla ólst upp í Hnífsdal hjá
móður sinni og ömmu, Stein-
dóru Rebekku Steindórsdóttur,
með yngstu systkinum móður
sinnar, Vilmundi, Björgu og
Ingibjörgu Söru, sem öll eru lát-
in.
Erla giftist 25.12. 1954 Gísla
Sigurjóni Sigurðssyni frá Akra-
nesi, f. 4.11. 1934. Foreldrar
hans voru hjónin Sigurður Guð-
mundsson, f. 9.7. 1897, d. 2.6.
1981 og Guðlaug Ólafsdóttir, f.
9.7. 1897, d. 8.9. 1990.
Börn Erlu og Gísla eru sex, 1)
Jón Elías, f. 22.9. 1955, d. 3.12.
1955. 2) Þráinn Elías, f. 11.9.
lauk því ári síðar og flutti til
Akraness. Þar kynntist hún
verðandi eiginmanni sínum,
Gísla Sigurjóni, verslunarmanni
og húsasmíðameistara. Hann
starfaði lengst af í Trésmiðjunni
Akri en þau hjón voru meðal
stofnenda fyrirtækisins og með-
eigendur í tæp 40 ár. Erla starf-
aði hjá Landssímanum á Akra-
nesi 1951-1956. Eftir stofnun
fjölskyldu helgaði hún heimilinu
starfskrafta sína um margra ára
skeið. Hún vann sem skólaritari
Brekkubæjarskóla frá 1979 til
1998. Erla var mjög lífsglöð og
ættrækin, einstaklega gestrisin
og hafði yndi af að vera innan
um fólk. Hún var félagslynd og
vinamörg, var í Skátafélagi
Akraness og Akranesdeild RKÍ.
Bekkjarfélagar úr gagnfræða-
skólanum hittust reglulega,
einnig skólafélagar úr hús-
mæðraskólanum. Þá hélt
saumaklúbburinn upp á 60 ára
afmælið sl. haust.
Sumarbústaður fjölskyld-
unnar í Ölveri undir Hafnarfjalli
var sælureitur þar sem vinir og
vandamenn voru ávallt vel-
komnir. Hún hafði yndi af alls
kyns hannyrðum, einkum
prjónaskap og fengu afkom-
endur, ættingjar og vinir að
njóta þess. Umhyggja fyrir fólki
og umönnun aldraðra var Erlu
alltaf hugleikin og bjó amma
hennar, Steindóra Rebekka, í
mörg ár á heimili þeirra hjóna.
Útför Erlu fer fram frá Akra-
neskirkju í dag, 16. mars 2012,
og hefst athöfnin kl. 14.
1956, kvæntur Mar-
íu S. Sigurð-
ardóttur, börn
þeirra eru Elín
Margrét, Gísli Sig-
urjón, Anna María
og Unnur Rebekka.
3) Gunnar Valur, f.
6.3. 1958, kvæntur
Hervöru Poulsen.
Börn Gunnars Vals
frá fyrra hjóna-
bandi eru Andri
Valur, Dagbjört Ósk og Maren
Rún. Hervör á eina dóttur frá
fyrra hjónabandi, Maríu Fjólu.
4) Jón Bjarni, f. 20.9. 1960, kona
María Kristinsdóttir, börn
þeirra eru Sylvía Björk, Allan
Bjarki, Daníel Aron og Eva
María. 5) Sigurlaug, f. 25.3.
1965, maður Guðmundur Gísla-
son, börn þeirra eru Guð-
mundur Þór, Erla og Sesselja
Rós. 6) Guðrún Sigríður, f. 10.4.
1969, gift Guðmundi S. Jónssyni,
börn þeirra eru Marinó Rafn,
Ragnheiður Eva, Steindór Gauti
og Hákon Freyr. Barna-
barnabörnin eru samtals átta.
Að loknu námi við Gagn-
fræðaskólann á Ísafirði árið
1947 vann Erla í bókaverslun og
síðar á símstöðinni. Árið 1950
hóf hún nám við Húsmæðraskól-
ann að Laugalandi í Eyjafirði,
Elsku hjartahlýja mamma
mín, mig setur hljóða hvað ég
sakna þess að geta ekki hitt þig á
hverjum degi lengur með faðm-
lagi og koss á kinn. Samveru-
stundirnar sem voru fullar af
notalegu spjalli dagsins í bland
við frásagnir þínar af æskuslóð-
um, mér til fróðleiks og okkur
báðum til gamans. Hella upp á
könnuna, taka til bakkelsi og
setja á borðið þegar gesti bar að
garði. Enda var alltaf svo gott að
droppa inn til ykkar pabba og fá
slíkar móttökur. Ávallt söngluðu
börnin í kaupstaðarferðum: „Ég
er svangur/svöng, getum við far-
ið til ömmu og afa á Skagann eða
í Ölver?“
Þegar eitthvað virðist þjaka mig
þarf ég bara að sitja og hugsa um þig,
þá er eins og losni úr læðingi
lausnir öllu við.
(Ingibjörg Gunnarsdóttir)
Þú bókstaflega geislaðir af
hlýju alla tíð, t.d. þegar þú
bauðst langömmu að koma og
búa hjá okkur á sínum tíma. Er
hún svo veiktist hjúkraðir þú
henni þangað til hún varð að fara
á spítalann. Síðan leiddi eitt af
öðru, ýmist eldri ættingjar eða
vinir sem þú varst ávallt boðin og
búin að hjálpa og veita stuðning
ef eitthvað var. Á þessum tíma
kallaði ég ykkur pabba „Gamal-
mennaþjónustuna“ svona í gríni.
Þú átt stóran stað í hjarta mér
fyrir alla þessa umhyggju og
hlýju þína. Þær eru ótrúlega
margar minningarnar sem rifjast
hafa upp í kjölfarið á þessum
samverustundum okkar. Þær
urðu þéttari og féllu meira í dag-
legar venjur í kjölfar veikinda
þinna mamma mín. Þessi afleitu
tíðindi sem þú kaust að nefna
„stóradóm“. Aldrei sá ég tár á
hvarmi þínum, þó svo að í þínu
tilfelli væri ekkert val um með-
ferð til að spyrna á móti eða fá
lækningu. Þú tókst þessum ör-
lögum þínum með óbilandi æðru-
leysi og von um sem lengstan
tíma og nýta hann eins vel og
hægt væri.
Þú varst einstaklega vel gerð
kona, mamma mín. Þú varst
listamaður í höndunum, glæsi-
legasta prjónakona allra tíma.
Allar flíkurnar sem þú saumaðir
og prjónaðir á okkur þegar við
vorum yngri auk alls prjóns á öll
frændsystkinin, eða bara börnin í
fátæku löndunum. Alltaf að gefa
af þér, alltaf svo falleg. T.d. hefði
ég alveg þegið agnarögn af þess-
um hannyrðagenum frá þér
elskulegust. Þrátt fyrir þá ósk-
hyggju mína langar mig að
þakka þér svo margt í gegnum
lífið. Fyrst og fremst vil ég
þakka þér hversu dásamlega ást-
rík og falleg móðir þú varst alla
tíð. Þakka þér fyrir pabba sem
föður, sem er svo dásamlegur og
auðvelt að elska. Takk fyrir öll
yndislegu og mátulega þrjósku
systkinin mín, þau eru eðal.
Ástarþakkir fyrir að vera
börnunum okkar Dúbba yndisleg
og ástrík amma, alltaf með út-
breiddan faðminn. Takk fyrir all-
ar leiðbeiningarnar í gegnum líf-
ið sem er hollt að þiggja í
mátulegum mæli og fara eftir
eins og hægt er hverju sinni. Að
síðustu vil ég þakka þér fyrir all-
an stuðninginn í því sem ég hef
tekið mér fyrir hendur og ein-
faldlega að elska mig eins og ég
er.
Og þegar tími minn á jörðu hér
liðinn er, þá er ég burtu fer,
þá ég veit að þú munt vísa veg
og taka á móti mér.
Minning þín er ljósið í lífinu
elsku mamma.
Góður Guð geymi þig.
Þín dóttir,
Sigurlaug Gísla.
Elsku mamma.
Það var ekki hægt að segja að
þú hefðir fæðst inn í ríkidæmi.
Foreldrar þínir bjuggu aldrei
saman. Þú ólst með móðursystk-
inum þínum á heimili sem móðir
þín og móðuramma héldu saman.
Að þínu mati varstu samt heppin
og fannst þig ekkert skorta því
þú varst umvafin ást og um-
hyggju. Þú lærðir að með dugn-
að, hjálpsemi og hlýju, þá gengu
hlutirnir yfirleitt upp. Þú varst
mjög trúuð og nefndir oft að
amma hefði talað um að Guð
legði ekki meira á okkur en við
gætum borið, þú trúðir því.
Þú varst besta mamma og
amma sem hægt var að hugsa
sér. Góður vinur, hvetjandi og
hlý. Ég sagði þér stundum að við
systkinin hefðum fengið aðal-
vinninginn í „foreldrahappdrætt-
inu“. Það var sama hvað þú tókst
þér fyrir hendur, þú vannst allt
skipulega og af vandvirkni. Þú
lagðir þig alltaf alla fram. Þú
varst líka þolinmóður kennari og
þér þótti ákaflega vænt um þeg-
ar barnabörnin leituðu til þín eft-
ir aðstoð, t.a.m. með prjónaskap
og annað.
Þið pabbi voruð alla tíð ákaf-
lega samheldin og samstiga í því
sem þið tókuð ykkur fyrir hend-
ur. Þú elskaðir að hafa fjölskyld-
una í kringum þig hvort heldur
sem var heima eða í sumarbú-
staðnum ykkar í Ölveri. Við
Gummi og okkar börn fengu
sannarlega að njóta þess. Það
var stutt hjá krökkunum að fara
yfir götuna á Hjarðarholtinu til
að kíkja til ykkar pabba. Sam-
gangur var mikill. Það hélt einn-
ig áfram eftir að þið fluttuð á
Smáraflötina. Krakkarnir fóru
oft beint til ykkar eftir skóla. Hjá
ykkur fannst þeim notalegt að
vera og þar voru þau líka alltaf
viss um að fá eitthvað gott að
borða. Þú hafðir alltaf tíma fyrir
þau og leyfðir þeim sannarlega
að njóta sín. Bakaðir með þeim
vöfflur, bjóst til búðing eða leyfð-
ir þeim að velja í matinn ef þú
áttir von á þeim til þín eftir skóla.
Oftar en ekki fóru þau svo heim
frá þér með nesti í poka. Þú varst
alla tíð ákaflega ættrækin og þér
var mjög annt um fjölskylduna.
Þú fylgdist vel með tímanum, það
sást best fyrir um tveimur árum
þegar þú fórst að spyrjast fyrir
um „skypið“ og keyptir nýja
tölvu í kjölfarið með vefmyndavél
svo þú gætir séð og heyrt í
barnabarni og barnabarnabörn-
um sem þá voru flutt til útlanda.
Þú varst stolt af fjölskyldu
þinni og þú áttir marga góða og
trausta vini. Það kom berlega í
ljós í veikindum þínum. Það
skipti þig miklu máli að finna
stuðning þessara aðila. Ljóst var
að sjúkdómur þinn var ekki
læknanlegur. Þú tókst þeim
fréttum af æðruleysi og ótrúlegri
skynsemi. Þú varst búin að eiga
„áttatíu góð ár“ sagðir þú „það
væri meira en margur fengi“. Þú
varst alltaf svo jákvæð og ákveð-
in í að halda áfram að njóta lífs-
ins eins og kostur væri. Í kjölfar
veikinda þinna fórum við að skrá
æskuminningar þínar, nokkuð
sem þú hafðir alltaf haft hug á að
gera. Þú naust þess að rifja upp
minningarnar og finna ljósmynd-
ir sem tengdust þeim. Þessi upp-
rifjun tók stundum á, en gaf þér
mikið og ekki síður mér. Afrakst-
urinn er mikill fjársjóður.
Elsku mamma, takk fyrir allt.
Ég veit að þótt þú sért farin þá
vakir þú áfram yfir okkur. Guð
geymi þig.
Þín dóttir,
Guðrún.
Elsku amma Erla, þú sem
elskaðir mig, annaðist, huggaðir
og hlóst með, nú er faðmlag þitt
og hlýja mér minningin ein.
Ástin sem þú veittir mér og
okkur sem nú þig kveðjum mun
leiða okkur gegnum tárafullar
sorgar- og brosblíðar hamingju-
stundir.
Minningarnar sem þú skapað-
ir með okkur eru með okkar dýr-
mætustu eignum og gleymast því
aldrei.
Á svona tíma streyma þær
fram sem aldrei áður, minning-
arnar um tímann sem ég var hjá
ykkur afa uppi í deild í Ölveri,
skaganum á Hjarðarholti,
Smáraflötinni og svo auðvitað öll
afmælis-, jóla- og fjölskylduboðin
á öllum þessum stöðum.
Þú varst ein af gjöfunum stóru
í þessu lífi, sem ekki allir fá en ég
fékk í vöggugjöf.
Allt sem ég lærði, fékk og fann
í návist þinni var svo ótal margt
en svo fátt eitt sé nefnt má minn-
ast á þá ótrúlegu hlýju sem var
allt í kringum þig, visku þína og
þekkingu, ráðleggingarnar ófáu,
sögurnar, kennsluna í sanngirni
og réttlæti en hana mátti finna í
frásögnum þínum, snilld þína í
eldhúsinu hvort sem var í bakstri
eða mat, s.s. sultukökunni þinni
(minni), öryggistilfinninguna og
þína skilyrðislausu ást.
Ég sakna þín sárt en tek
huggun í því að vera hluti af arf-
leifð þinni til lífsins, ég finn einn-
ig mikla huggun í þeirri minn-
ingu þegar þú settist niður með
mér sex eða sjö ára gömlum í
stofunni á Hjarðarholtinu með
myndirnar af þér og litla strákn-
um þínum, þú sagðir mér og
baðst mig að muna ávallt að þótt
þú ættir fimm börn þá hefðir þú
alltaf átt sex. Ég gleymi þessari
stund ekki svo lengi sem ég lifi
og það er því mín von og trú að
þér hafi mætt lítill bros-sprikl-
andi snáði hinum megin sem nú
loks fær að njóta þín.
Bless amma mín, ég verð alltaf
ömmustrákurinn þinn og þú átt
hluta í hjarta mér sem er þinn að
eilífu.
Guðmundur Þór
Guðmundsson.
Elsku amma mín Erla, nú er
komið að því, komið að stundinni
sem ég hef kviðið fyrir, kveðju-
stundinni. Ég er samt ekki tilbú-
in að kveðja þig strax amma mín.
Ekki fyrr en þú heyrir þakkir
mínar. Þakkir mínar fyrir nær-
veru þína, þakkir mínar fyrir um-
hyggju þína. Þakkir mínar fyrir
ást þína. Allar minningarnar
okkar saman. Þú varst engill í
mannsmynd og það vitum við öll
sem þekktum þig. Þú kenndir
mér að vera sátt við hlutina eins
og þeir voru, sama hvernig þeir
voru. Þú kenndir mér að brosa í
gegnum tárin. Því sama hvernig
þér leið þá hafðir þú alltaf þetta
fallega, vingjarnlega bros. Þú
kenndir mér að meta þögnina því
þú varst ekki alltaf nógu hraust
til að vera vakandi. Eins og þú
sagðir oft: „Þú verður komin með
reynslu sem læknir eftir þetta.“
Þú þekktir þitt fólk og vissir áður
en ég vissi það sjálf hvað mig
langar að gera í framtíðinni. En
þessa síðustu tíu mánuði þurft-
irðu því miður að þola mikið. Að
horfa á þig í gegnum þessa bar-
áttu var án efa það erfiðasta sem
ég hef nokkurn tímann þurft að
gera. Að sitja hjá þér og sjá þig
veikjast og geta ekki gert neitt til
að breyta einu né neinu. En já-
kvæðnin og bjartsýnin sem ég
lærði af þér er nokkuð sem ég
tek með mér. Eins og öll þau
heilræði sem þú kenndir mér.
Þakka þér fyrir allar minning-
arnar, ekki bara nýlegu minning-
arnar, heldur allar minningarnar
frá því ég var yngri. Þegar þú
sagðir mér allar sögurnar, sýndir
mér og kenndir mér ýmsa hluti
sem þú lærðir í húsmæðraskól-
anum. Sumarið sem þið afi
bjugguð hjá okkur komstu oft að
horfa á mig á æfingum og við
röltum síðan saman heim og eld-
uðum saman hádegismat. Þegar
þið afi fóruð með okkur upp að
álfasteininum í Ölveri. Sumrin
sem ég kom og var hjá ykkur á
daginn. Þegar þú leyfðir mér að
gista þótt það væri engin ástæða
til þess. Þegar við kíktum upp í
skógrækt með nesti og fórum í
lautarferð. Þú hafðir alltaf áhuga
á því sem var að gerast í lífi okk-
ar. Ég var hjá þér þegar báðir
yngri bræður mínir fæddust og á
mörgum öðrum viðburðum. Ég
er enn og verð alltaf hjá þér, ekki
í raunveruleikanum, heldur í
minningunum. Þú gerðir allt fyr-
ir okkur og passaðir upp á þá
sem þér þótti vænt um. Nú er
komið að okkur að taka við og
hugsa hvert um annað, en ekki
óttast. Við gleymum þér aldrei,
elsku amma mín. Ég veit að þú
varst hrædd um að Hákon myndi
ekki muna eftir þér. Ég skal sjá
til þess að hann muni hvað þú
varst glæsileg kona og yndisleg
amma. Ég elska þig af öllu mínu
hjarta og mun alltaf gera. Þú
verður um alla tíð fyrirmynd mín
og hetja.
Guð blessi þig.
Ragnheiður Eva
Guðmundsdóttir.
Elsku yndislega amma mín.
Mikið rosalega þykir mér þetta
erfitt. Ég verð samt að reyna að
vera sterk og dugleg eins og þú
varst. Ég var svo heppin að eiga
þig sem ömmu, þú varst alveg
einstök. Fallegri manneskju að
innan og utan er ekki hægt að
finna. Þú varst alltaf og munt
alltaf vera mín fyrirmynd elsku
amma, ég leit svo upp til þín. Ég
er svo þakklát fyrir allan þann
tíma sem við áttum saman og all-
ar þær minningar sem ég mun
geyma í mínu hjarta. Minning-
arnar eru svo margar. Það var
alltaf svo gott að koma í heim-
sókn til ykkar afa. Svo afslappað
andrúmsloft, alveg yndislegt. Ég
mun sakna þess að koma til ykk-
ar á Smáraflötina og ég mun
sakna þess að sjá þig sitja í stóln-
um þínum og prjóna. Þú varst
svo rosalega góð í að prjóna
amma. Svo fallegt allt sem þú
prjónaðir. Allt sem þú gerðir
gerðir þú svo vel. Mikið rosalega
þykir mér vænt um lopapeysuna
mína sem þú prjónaðir og gafst
mér. Uppáhaldsflíkin mín eins og
ég sagði alltaf við þig. Þó að ég
myndi vilja hafa þig endalaust
hjá mér þá hugga ég mig við það
að núna líður þér vel og ég veit
að þú finnur ekki til lengur. Ég
trúi því að núna sértu komin með
Jón Elías litla í fangið og munir
passa hann vel fyrir okkur.
Amma Jóna mun svo sjá um að
spila fyrir þig frábæra tónlist.
Minning þín mun alltaf lifa
elsku amma.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Þín
Sylvía Björk.
Elsku amma Erla, ég sakna
þín og mig langar að hitta þig.
Ég kom oft í heimsókn til þín og
afa á Smáraflötina. Stundum
labbaði ég til ykkar eftir skólann
og var með ykkur. Ef ég var
svangur þá áttir þú alltaf eitt-
hvert góðgæti sem mig langaði í.
Það var gaman að vera hjá ykkur
afa og tala við ykkur og horfa á
myndir. Einu sinni sagði ég þér
að mig langaði að sjá aðra mynd
en þær sem þú áttir. Þá keyptir
þú skemmtilega mynd fyrir mig
til að horfa á. Stundum gerðum
við saman búðing, það var gam-
an. Þú vissir að mér þótti hann
ótrúlega góður og þú lést mig
alltaf hafa allan afganginn með
mér í nesti og til að gefa Hákoni
með mér. Ég man líka hvað það
var gaman þegar ég, Daníel og
Eva María fengum að gista hjá
þér þegar afi var í nokkra daga á
Reykjalundi. Þú varst alltaf svo
góð við okkur. Það var gott og
gaman að koma til þín og afa. Ég
veit að þú elskaðir mig og gerir
ennþá og ég elska þig til æviloka.
Takk fyrir allt elsku amma. Hér
er ljóð sem ég samdi fyrir þig:
Þú átt heima í hjarta mínu,
þú varst líka fín.
Ég veit að ég bý í hjarta þínu
elsku amma mín.
Þinn
Steindór Gauti
Guðmundsson.
Elsku amma Erla.
Þó ég fái ekki að snerta þig
veit ég samt að þú ert hér,
og ég veit að þú munt elska mig
geyma mig og gæta hjá þér.
Ég trúi því varla að þú sért
farin, en ég get huggað mig við
það að nú ertu komin á betri
stað, stað þar sem þú getur nú
loks tekið upp prjónana á nýjan
leik.
Hjarta mitt er fullt af yndis-
legum minningum, bæði frá
Hjarðarholtinu og Smáraflötinni.
Allar yndislegu stundirnar í sum-
arbústaðnum í Ölveri, þar sem
spilað var bobb alla daga, lagað
kaffi og með því í uppáhaldskof-
anum mínum og blómin vökvuð í
gróðurhúsinu.
Eitt gat maður alltaf treyst á
hjá þér elsku amma, aldrei kom
maður að tómu eldhúsinu þínu,
gat alltaf treyst á að ég fengi nóg
af kræsingum ef ég kíkti til ykk-
ar afa.
Fréttir um veikindi þín voru
sárar, enn sárara að vita að ekk-
ert var hægt að gera nema njóta
tímans sem þú áttir eftir. Þú
varst alger hetja í gegnum þetta
allt og trúi ég því varla enn
hversu sterk þú varst allan þenn-
an tíma.
Ég tel mig vera ansi ríka að
hafa fengið að eiga þig sem
ömmu og fá að vera alnafna þín.
Þín yndislega sál mun halda
áfram að lifa í hjörtum okkar
sem þekktum þig.
Guð geymi þig elsku amma
mín.
Kveðja,
Erla Guðmundsdóttir.
Elsku góða amma mín,
ávallt mun ég sakna þín
og minningarnar geyma.
Elsku amma, takk fyrir að
vera hluti af lífi mínu og hugsa
svona vel um mig í gegnum tíð-
ina. Man svo vel eftir góðu stund-
unum sem við áttum á Hjarðar-
holtinu og Smáraflöt. Það var
alltaf svo notalegt að koma í kaffi
til þín og afa. Æi elsku amma
mín þetta gerðist allt bara svo
hratt. Þú hefur og verður alltaf
innblásturinn minn. Þú varst svo
sterk og barðist gegn veikindum
þínum alla þessa mánuði. En ég
trúi á það að þú sért á góðum
stað núna þar sem þú þjáist ekki
lengur. Núna hefurðu fengið að
hitta ástkæra drenginn þinn aft-
ur. Elska þig amma mín og mun
alltaf gera.
Guð geymi þig.
Kveðja,
Sesselja Rós.
Elsku amma mín. Nú ert þú
dáin og horfin á braut. Þótt við
ættum ekki eins margar stundir
saman og ég hefði viljað, þá er ég
ánægð með þær yndislegu stund-
ir sem við áttum. Ég minnist þín
sem hlýrrar og umhyggjusamrar
ömmu sem alltaf var að hugsa
um barnabörnin sín. Það var allt-
Erla
Guðmundsdóttir