Helgafell - 01.12.1953, Síða 32

30
HELGAFELL
geta að heiman komizt, til að fylgja
henni til kirkjunnar. Þorleifur í Núpa-
dal, eini stórbóndinn í heiðinni, er þar
kooiinn ása.nt fjölskyldu smni, hest-
margur að vanda. Enda vanur hesta-
brallinu og fær óspart að heyra það
hjá nábúum sínum. Ur hrossahópnum
leiðir hann bleikan fola, mesta metfé.
Það er fermingargjöf hans til Bjargfast-
ar, með því skilyrði þó, segir hann, að
folinn verði notaður. M. a. stingur
hann upp á því, að hún fylgi heiða-
búum að fermingu lokinni og heimsæki
hvern bæ í heiðinni. Á hinum ný-
fengna gæðingi þeysir Bergþóra til
kirkjunnar í fylgd gestanna ásamt
fenmingarbróður sínum Jóni litla frá
Læk. — Að morgni leggur svo Berg-
þóra Brandsdóttir á heiðina í för með
heiðarbyggjum. Fyrst kemur hún að
Kliffelli til Þóru og Páls gamla, sem
er að því kominn að kveðja þennan
heim, já kannske þegar farinn. Núpa-
dalsbóndinn tekur að sér að fylgja
ungu stúlkunni um heiðina. Kliffells-
Páll er ekki hrokkinn upp af, þegar
þangað kemur. Þvert á móti er hann
hinn hressasti, hefur búizt sínum beztu
fötum og látið Þóru bera sig út á hlað-
garðinn. Eftir daglangar viðræður við
hinn langt leidda heiðarbónda finnst
henni hún vera fullfermd. — Næsti
bær er Valavatn, það heiðarbýlið.
sem skemmst er til frá Bjargi. Þar búa
Sólrún og Geir bóndi, stórskorinn og
harðduglegur, hefur byggt upp öll hús,
lagt vegi yfir fen og flóa og jafnvel
byrjaður á áveitu. — Næst er stórbýlið
Núpadalur, með hrörlegri öraefakirkiu
og kirkjugarðsholu í kring. 1 einu horn-
inu hefur Þorleifur valið sér legstað,
og með miklu erfiði hefur hann flutt
heim öræfadrang, og notar hverja frí-
stund til að fægja hann og slétta og
höggva nafn sitt á. Það skal verða
hans legsteinn. Ovíst, segir hann, að
aðrir verði til að reisa honum bauta-
stein, þótt einn eigi hann soninn og
tvær dæturnar. — Næst liggur leiðin
að Rangárlóni, innsta bæ í heiðinni,
inni undir jökli. Runi gamli á í Lóninu
sínu silung, sérstakt kyn, sem hvergi sr
til á landinu nerra þar, að hann segir.
Næst kemur Haugur, sá ömurlegi stað-
ur, þar sem landið er allt að blása upp
og áin að eyðileggja túnið, enda Eiki
á Haugi að því kominn að gefast upp.
— Þá er komið að Leiti til Björns míns
og Elínar. Þau eiga yngsta soninn ó-
skírðan, enda langt til prestsins. Björn
minn hefur þegar fengið samþykki
Brands á Bjargi til þess, að drengurinn
megi heita í höfuðið á honum, þó Birni
finnist raunar að hann mætti eins vel
heita Bjargfastur. Þorleifur hamrar það
fram, að drengurinn sé skírður
skemmri skírn og hlýtur hann nöfnin
Brandur Þorleifur Bjargfastur. Fra
Leiti er skammt milli bæja út heiðina
og er Lækur næstur, með frægum hús-
um, hlöðnum úr hellugrjóti, enda Jón
gamli á Læk afburða hleðslumaður.
Þar er líka fermingarbróðir hennar, Jón
Jónsson Litlilækur, listamaður cr.eð
kutann. —
Þegar unga stúlkan þræðir reiðgöt-
urnar heim að Bjargi að langferð af-
lokinni, sér hún óvenjulega mannaferð
heima á hlaðinu, og brátt verður hun
þess vísari, að þar er Páll gamli á KHf-
felli á sinni síðustu reisu, í ómálaðri
kistu. — Eiki á Haugi fær Kliffellið.
því að á Haugi verður ekki setið leng'
ur.
Sýslumaður nokkur á ferðalagi hafði
séð á Tanganum gripi útskorna af Jom
litla á Læk, orðið mjög hrifinn af og