Helgafell - 01.12.1953, Blaðsíða 33

GUNNAR GUNNARSSON
31
pantað hjá honum pappírshníf. Þetta
var fyrsta pöntunin, secn nokkuð kvað
að hjá Nonna, en einhverra hluta
vegna kemur aldrei greiðsla fyrir grip-
mn, svo sem þó hafði verið ráð fyrir
gert. En þetta atvik le ðir til þess, að
allmargir bændur og Tangabúar leggja
fram nægan farareyri til þess að Nonm
kecnst utan til náms, m. a. dvelst hann
nm tíma á Bjargi við að skera út stóla,
sem Brandur lætur smíða í þeicn til-
gangi. —
Beitarhús frá Bjargi, með nokkru
tnni í kring standa undir hjöllum
nokkrum utar með ánni. Heiman að
sest eigi ef skepnur koma í túnið, en
það sést frá Gili, sem er hinum meg-
m árinnar, cnóti beitarhúsunum. Þar
ekkja, ásamt sonum sínum, Oddi
°g Björgvin. Ráðist skepnur á beitar-
húsatúnið gera þau á Gili aðvart, með
bví að breiða lak á bæjarþakið. Berg-
bóra er þá send til að reka úr túninu,
en oft er þá Oddur að veiðum þar í
anm, 0g vergur þag ungu stúlkunni
stundum tafsamt. Á miðju sumri er
'•"nerki gefið frá Gili, en er Bergþóra
kemur er engin skepna í túninu, en
Oddur situr þar á garðbroti, þögull og
annarlegur. Hann flytur þá fregn, að
móðir hans sé dáin. Bergþóru verður
mikið um þessa sviplegu fregn. ,,-----
d<aur stóð allnærri nágrönnu sinni,
Se'"n hafði orðið svo mikið um lát móð-
Ur ^ans, sleit puntstrá úr garðinum ut-
an og tuggði þau: Mér fannst ég verða
a segja þér það sjálfur, sagði hann:
~ afsakar, að ég tók þig frá verki
a burrkdegi. Bjargföst harkaði af sér
°g settist upp, þurrkaði framan úr sér
með skýluhlútnum, stóð á fætur: Hvað
* eS ®ert =* spurði hún. Oddur hafði
i augun af henni, Sterk angan af
vallhumli umvafði þau með fyrirheit-
um lífs og yndis mitt í hraðstreymi
hverfulleikans. Bjargföst —, sagði ungi
maðurinn hikandi. Hún svaraði í á-
kafa — og eins konar örvæntingu : Já !
sagði hún. Oddur stóð grafkyrr og virti
hana fyrir sér andartak. Vertu sæl,
sagði hann og var farinn.“
Nokkru síðar kemur Rustíkus bóndi
á Tindastóli að Bjargi í þeim erinda-
gjörðum að biðja Jóhönnu, elztu dótt-
ur Bjargbóndans til handa syni sínum,
og verður engin fyrirstaða þar á.
Nonna frá Læk hefur ekki reynzt
jafnauðvelt að brjóta sér braut utan-
lands og hann hafði gert sér í hugar-
lund. Að fengnu bréfi frá honum, þar
sem hann segir frá erfiðleikum sínum
ákveður Halldóra Brandsdóttir að fara
utan að létta honum leiðina, minnsta
kosti sjá um að hann ekki svelti.
Á jólaföstu kemur Eiki á Kliffelli að
Bjargi. Hann er flosnaður upp frá Klif-
felli og seztur að á Dalatanga. Tekur
nú að fækka býlunum í heiðinni.
Björgvin á Gili hefur farið í skóla
og kemur heim prestvígður og með
konuefnið sitt, Vilhjálmu, með sér.
Brúðkaupið er haldið að Bjargi,
bræðrabrúðkaup, því að Berþóra og
Oddur gifta sig ucn leið og fara að búa
á Gili.
Þegar brúðkaupsgestirnir, secn flestir
eru úr heiðinni, fara heimleiðis verða
þau eftir Jón gamli á Læk og kona
hans. Á Læk er svo komið, að áin
hefur eyðilagt túnið og nú að síðustu
grafið undan bænum, svo að hann er
hruninn. Þar fækkar um eitt býlið í
heiðinni. — Eftir brúðkaupið eru
prestshjónin flutt með föggur sínar að
prestssetrinu Eyri, í annarri sveit. Ein-
ar, einkasonur Bjargbóndans, hefur