Helgafell - 01.12.1953, Síða 59
BÖKMENNTIR
57
á borð við það bezta, sem komið heí'-
Ur út eftir Elínborgu Lárusdóttur, og
bendir margt til þess að bækur hennar
komi of ört, fremur en hitt að á henni
seu nein ellimörk. Það er mildu frem-
ur ástæða til þess að ætla að frú Elín-
borg eigi eftir að skrifa sínar beztu
baekur.
Göngur og réttir
Fimmta bindi. Bragi Sigurjóns-
son sá um útgáfuna — Bókaút-
gáfan Norðri.
Fimmta bindið af „Göngum og rétt-
uui ‘ er nú komið út. í stuttum for-
^uula, sem ber hið yfirlætislausa nafn
f°rspjall, lofar ritstjórinn, Bragi Sig-
ui'jónsson, því mjög eindregið að með
Pessu bindi skuli útgáfu þessari aflétt
lneð öllu. Ekki bendir þó neitt annað
flf Þess að ritstjórinn muni standa við
Petta loforð sitt, fremur en önnur lof-
°ið er komið hafa fram í ritinu, því
u^eð þessu bindi hefur hann, að því er
^irðist, tryggt sér efni í að minnsta
°sti önnur fimm bindi, og kæmi mér
ekki á óvart þó þetta hallærisfyrir-
tæki færi nú jafnvel að verða dálítið
S emmtilegt. Allt er þetta sjálfsagt
111 eð ráðum gert.
-Með því að sleppa nafnaskrá, mun
pð b’klega vaka fyrir ritstjóranum að
0 a þessu verki fyrir fróðleiksfúsum
öHiskurum, sem kynnu að vilja sann-
l.Uofa sannleiksgildi frásagnanna. Þess
j^stað er hleypt af stað ferlegri skriðu
rePpapó]itíkur og smáskítlegs nábúa-
sem birtist, á fyrsta stigi, í ó-
S.fl Vaudi rövli um það hvort þessi
a hinn hafa fyrstur byggt rétt eða
Sas uhús, eða átt hugmyndina að slík-
nru mannvirkjum, hvort 5 eða 10
menn hafa smalað ákveðið svæði og
með hve mörgum hundum. Skemmti-
legar eru athugasemdir Gísla í Skóg-
argerði. Ber hann ljótar sakir á Bene-
dikt frá Hofteigi: Hvorki meira né
minna en skáldskap, sem honum finnst
réttilega að ekki eigi erindi inn í þess-
ar „bókmenntir“ Braga Sigurjónsson-
ar. Benedikt er þess konar manngerð,
að hann mun eiga erfitt með að sjá
fjall eða fljót með augum óskáldlegs
bónda, sem farartálma einn og land-
spjöll, heldur sem fjölbreytni og prýði
í náttúrunni, með svipuðu hugarfari
og kind og hest, er ekki orkar á hann
eingöngu sem álcveðin þyngd kjöts,
heldur skemmtilegur förunautur og
tryggur vinur, öðrum þræði. Menn,
mun hann á líkan hátt eiga erfitt með
að kasta tölu á eins og hlöss á túni,
heldur reiknar hann eftir afköstum og
afrekum, sem er fremur að skapi svo
blóðríks og rómantísks fyrrverandi
bónda. Vísindamennska í ströngustu
merkingu hefur aldrei verið hans
sterka hlið og smáborgari mun hann
heldur aldrei geta orðið. Ef Benedikt
einn á ekki þegar efni í svo sem fimm
bindi til viðbótar, er ég illa svikinn,
og án efa yrðu þau öll skemmtilegri
en hin fyrri fimm. Þær athugasemdir,
sem þegar hafa verið birtar, gefa auk
þess fyrirheit um margar fróðlegar
sendingar úr öðrum áttum. Hið eina,
sem gert gat þetta rit gagnlegt, var,
ef komið hefði að lokum ítarleg nafna-
skrá. En til þess vannst náttúrlega
ekki tími og þar með er lokn fyrir það
skotið, að ritið geti nokknrn tíma orð-
ið nokkru manni til verulegs gagns.
Virðist það eitt, að ekki vannst tími
til þess að semja nafnaskrána, sýna
ljóslega, að tvennt hafi vakað fyrir
ritstj. og útgefanda, að gera sér að fé-