Helgafell - 01.12.1953, Side 62

Helgafell - 01.12.1953, Side 62
60 HELGAFELL mjög sætnilega gerðar, en gefa ekki tilefni til mikilla tilþrifa. Áhrifamein en rímuðu ljóSin eru þau órímuSu, og þeirra bezt Ljósin í kirkjunni. Bezti hluti bókarinnar eru þó prósaljóSin og þeirra veigamest Þríleikur um hafiS, sem verkar á mann eins og hljómkviSa. Eg get ekki stillt mig um aS tilfæra hér aS lokum síSasta hluta þess ,,ljó5s“ : 1 allan dag hafa bátar veriS aS koma úr róSri. Þeir eru búnir aS tví- og þrí- hlaSa. Sjómennirnir kasta roSgulum bolmiklum þorski léttilega upp á bryggjuna. Ungir piltar standa í miSri kös og eru aS afhausa meS löngum sveSjum. Stúlkurnar hafa bundiS olíu- svuntu framan á sig og keppast viS aS slíta slóg. OSru hverju líta þau upp úr verkinu, horfast í augu og segja: „BlessaSur fiskurinn okkar“. Fjögra ára gamlir pottormar vaSa slorhauga upp í nára til aS gera sig óhreina. Þeir veifa um sig meS vænum kútmögum og endurtaka kotrosknum tón : ,,Ble55- aSur fiSkurinn okkar“. Þá brosir gam- all maSur í grátt skegg: ,,Já, GuS hefur blessaS fiskinn okkar“. í haust fara piltarnir og stúlkurnar í skóla, litlu strákarnir fá tvennar síSbuxur meS klauf og vösum, og gamall maSur þart ekki aS kvíSa vetrinum. TeljiS mér ekki trú um aS þaS sé stuttur spölur neSan úr flæSarmáli upp í kirkjugarS. Ég hef boriS son minn þessa leiS í fanginu og veit aS hún er lengri en eilífSin. Þú skilaSir honum upp á ströndna, sær, látnum og illa leiknum. HöfSi hans hélztu eftir. Eg skal ekki álasa þér, en segSu þá ekki heldur aS fórn mín sé of smá. Eg hafSi strokiS hendi yfir mjúkan hvirfil hans á hverjum degi frá því hann fæddist og fundiS höfu&mótin gróa hægt og hægt. Stoltur hafSi ég horft á hann fullþroska koma aS meS hlaSinn bát á hverju kvöldi. Sorg mín er ekki létt- ari þó hún sé borin vegna þúsunda — en bjartari. Hún er Ijós sem logar á altari lífsins. Fagra gjöfula haf. Ég gef þér ást mína án skilyrSa. Þú ert barn mitt, ættjörS mín og móSir. Ég gleSst yfir aS vera dropi í djúpi þínu. Svart á hvítu Kristján Röðuls — Hrímnir 1953 Ég las þaS í ritdómi í síSasta hefti Helgafells, aS í fyrstu kvæSabók Kristjáns RöSuls hefSu fundizt tvær tærar ljóSlínur, en sú von var látin i ljós, aS fleiri mætti finna í næstu bók hans. Nú er sú bók komin út. Fyrsta er- indi fyrsta kvæSis: Andinn og ég, er gott: Á andvökunótt, þegar ljóS mitt er léttvægt fundiS og líf mitt er dapurt og þunglega áhyggjum bundiS þá virSist sem hönd sé á rjáli viS rökkvaSan glugga og riti meS blóSi í óttunnar dimm- asta skugga. MaSur les þessar línur og hugsar: Nú er hann þó orSinn skáld. En því miSur skilur andinn viS skáldiS eftir þetta erindi, og þeirra fundum ber ekki oft saman eftir þaS. Því er ekki aS neita, aS finna má einstöku sæmileg erindi, og eitt heilt kvæSi, Næturhvíld. er allvel ort,.einkum seinni parturinn, en mörg kvæSanna eru óskiljanlegur vaSall, ekki hóti betri en hjá hirSskáldi voru, Sigfúsi Elíassyni. 1 þessari bok sem hinni fyrri eru kvæSi, sem eru o-

x

Helgafell

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.