Morgunblaðið - 24.01.2013, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 24.01.2013, Blaðsíða 27
UMRÆÐAN 27 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. JANÚAR 2013 Magnús Skúlason, formaður húsafriðunarnefndar, ritaði grein sem birtist í Morgunblaðinu 16. janúar síðastliðinn, þar sem hann svarar að nokkru grein minni frá 12. s.m. Ég þakka Magnúsi fyrir skrif sín, sem um sumt eru greinagóð, en um annað fer hann villur vega. Magnús segir meðal annars í grein sinni að það sé rangt hjá mér að til viðhalds friðaðra húsa þurfi leyfi Minjastofnunar. Ég hvet Magnús til að kynna sér lögin betur, en í 31. gr. þeirra segir í 2. mgr.: „Við endurbætur og viðhald friðlýstra húsa og mannvirkja skal leita álits og ef til þarf leyfis Minjastofnunar Ís- lands með minnst sex vikna fyrirvara.“ Magnús nefnir enn fremur í greininni að mér „yfirsjáist“ að fyrrnefndri ríkisstofnun sé heim- ilt að afnema friðun húsa. Mér yfirsást ekkert í því efni. Sú aðferð sem hér er notuð er að mínu viti einfaldlega röng sé tekið mið af meðalhófs- reglunni. Það ætti að standa upp á stjórnvöld að rökstyðja ákvörðun sína um friðun, en ekki friða allt og gefa síðan stjórnvöldum færi á að afnema friðun – að geðþótta emb- ættismanna. Og ég segi geðþótta, því „reglur“ í þessu efni eru mjög matskenndar, loðnar og teygj- anlegar. En í áranna rás hafa ýmsar furðulegar ástæður verið gefnar fyrir því að ekki megi ráð- ast í framkvæmdir í miðbænum og húsafriðunarfólk er sumt hvert ótrúlega útsjónarsamt í að búa til röksemdir fyrir friðun. Margar röksemdanna eru svo langsóttar að líkega er það tilfinningasemin ein sem ræður för. Líkt og ég nefndi í fyrri grein minni er hundrað ára reglan ekki rökstudd að neinu marki í greinargerð með frumvarpi því sem varð að lögum um menningarminjar. Þar er aðeins nefnt að með henni fáist „samfella í húsafriðun“. Það er ákaflega veik röksemd til að takmarka verulega eignarheimildir þúsunda manna. Og höfum hugfast að oft er umrædd fasteign megineign viðkomandi manna og lífs- afkoma þeirra háð hagnýtingu fasteignarinnar. Þrátt fyrir að til sé húsafriðunarsjóður er sú eignaupptaka sem felst í friðuninni nánast bóta- laus. Hér er í reynd um svo alvarlegt inngrip í eignarheimildir að ræða að rétt væri að öll fast- eignagjöld af friðuðum húsum rynnu í sér- stakan sjóð sem notaður yrði til viðhalds þeirra, en nokkur fyrirtæki hafa sérhæft sig í end- urbótum gamalla húsa og staðið að því með miklum myndarbrag. Magnús nefnir enn fremur að friðun húss feli í sér „viðurkenningu á byggingarsögulegu og/ eða fagurfræðilegu gildi byggingar“. Hvað sem líður persónulegri skoðun Magnúsar á þessu efni er ljóst að húseigendum er enginn greiði gerður með friðun húss, sem takmarkar eign- arheimildir þeirra stórkostlega og rýrir þar með verðgildi eigna. Magnús heldur því enn fremur fram að versl- un við Laugaveg njóti góðs af gömlum húsum. Gömul hús geta sannarlega sum hver verið fal- leg, en flest timburhús við Laugaveginn þjóna illa hlutverki sínu sem verslunarhús, eru jafnvel staðsett milli hárra brunagafla og njóta sín ekki. Hvergi við Laugaveg má finna mynd- arlegan heildarsvip gamalla húsa og gömlu hús- in þjóna mörg hver versluninni afar illa. Til að komast upp í verslunarplássið þarf jafnvel að klífa mörg þrep eða ganga ofan í kjallara, lágt er til lofts, almenn þrengsli, loftræsting léleg og nútímasjónarmið um brunavarnir og aðbúnað starfsfólks víðsfjarri. Ofstæki í húsafriðun hefur um langt árabil verið dragbítur á þróun og uppbyggingu versl- unar í miðbænum. Og með ofstæki á ég við hug- myndir á borð við allsherjar „byggðamynst- ursfriðun“ Laugavegar sem Guðrún Ágústsdóttir beitti sér fyrir á sínum tíma þegar hún var borgarfulltrúi. Öfgar í húsafriðun hafa átt stóran þátt í að hrekja stórar og rótgrónar verslanir burt úr bænum. Nær væri að stjórn- völd stuðluðu að sátt milli uppbyggingarsinna og friðunarsinna í þessum efnum. Ný hús mega til dæmis gjarnan hafa klassískt yfirbragð og bera einkenni fyrri byggðar. Húsin á horni Tún- götu og Aðalstrætis eru dæmi um vel heppnaða framkvæmd af þessu tagi. Húsafriðun er á villigötum í nútímanum. Of- stæki húsafriðunarsinna er jafnvont og ofstæki uppbyggingarsinna sem fyrir hálfri öld vildu rífa allan gamla bæinn. Magnús Skúlason á villigötum Eftir Björn Jón Bragason »Ofstæki húsafriðunarsinna er jafnvont og ofstæki upp- byggingarsinna sem fyrir hálfri öld vildu rífa allan gamla bæinn. Björn Jón Bragason Höfundur er framkvæmdastjóri Samtaka kaupmanna og fasteignaeigenda við Laugaveg. Ég fór á fund sem þingmaðurinn okkar á Vesturlandi (sumra okkar), Ásbjörn Ótt- arsson hélt í Gamla kaupfélaginu á Akra- nesi í haust. Þar töluðu menn um komm- únistastjórnina sem nú situr. Meira að segja verkalýðsleiðtoginn okkar á Akranesi, Vil- hjálmur Birgisson, talaði þannig. Áður fyrr töluðu verkalýðsforingjar um að venjulegt fólk ætti að verða kommúnistar. Núna tala þeir um að venjulegt fólk sé of miklir komm- únistar. Tímarnir hafa breyst. Ég skil ekki hvernig fólki finnst allt í lagi að tala svona um annað fólk, að það sé kommúnistar. Síðan ég komst á unglingsár hefur enginn flokkur á Alþingi haft tilburði í þá átt að stofna kommúnistaríki á Íslandi. En margir kjósa samt Sjálfstæð- isflokkinn af hræðslu við komm- únismann. Ég fór að spá í þetta með sjálfan mig. Af hverju kýs ég ekki Sjálfstæðisflokkinn? Rússneski kommúnistaflokkurinn stóð fyrir allt það versta sem ég get hugsað mér í stjórnmálum: – Persónunjósnir. – Að fólk sé látið gjalda skoðana sinna með því að missa vinnuna og sent í Gúlagið. – Þöggun, bara ríkisfjölmiðlarnir máttu starfa – Flokkurinn var með klærnar all- staðar. Það voru sellur inni í fyr- irtækjunum, hann stjórnaði dóms- kerfinu og fjölmiðlunum. – Flokksþing kommúnistaflokks- ins buðu ekki uppá rökræður: Hug- takið „rússnesk kosning“ kemur þaðan, þegar allir rétta þægir upp höndina. Yfir salnum hékk merki flokksins, og það voru sterkir for- ingjar sem réðu öllu. – Öll áherslan var á framleiðslu, engin á umhverfismál. Í Sovétríkj- unum urðu mörg verstu umhverfis- slys í heiminum. Árfarvegum var breytt, og verksmiðjur reistar með engum mengunarvörnum. Hvaða flokkur á Íslandi ætli líkist mest rússneska kommúnistaflokkn- um? Förum yfir listann: Persónunjósnir: Eini flokkurinn sem hefur látið lögregl- una fylgjast með póli- tískum andstæðingum er Sjálfstæðisflokk- urinn i). Að vísu hafa engir verið sendir í Gú- lagið á Íslandi, og eng- inn flokkur hér er jafn slæmur og sovéski kommúnistaflokkurinn. En ég læt lesendum eft- ir að fara yfir restina af listann. Mín niðurstaða er a.m.k. að Sjálfstæðisflokkurinn fær hæstu einkunn varðandi alla þessa punkta. Kæru lesendur: Ef þið viljið fá al- vöru kommúnistastjórn eftir næstu kosningar, kjósið þá Sjálfstæð- isflokkinn. i) Google: „Bjarni Benediktsson“ hleranir. Eftir Reyni Eyvindarson » Áður fyrr töluðu verkalýðsforingjar um að venjulegt fólk ætti að verða komm- únistar. Núna tala þeir um að venjulegt fólk sé of miklir kommúnistar. Höfundur er verkfræðingur. Kommúnistar Reynir Eyvindarson mbl.is alltaf - allstaðar Dalvegi 6-8 201 Kópavogur Sími 535 3500 www.kraftvelar.is kraftvelar@kraftvelar.is Vegna mikillar söluaukningar á lyfturum og hagstæðra samninga við Toyota og BT, þá getum við nú boðið 20% verðlækkun á upprunarlegum „original“ Toyota/BT varahlutum. Í tilefni af þessari verðlækkun bjóðum við nú einnig 2 ára ábyrgð á varahlutum* Verðlækkun *Séu varahlutir keyptir hjá okkur og viðgerðin framkvæmd af Kraftvélum, þá veitum við tveggja ára ábyrgð á varahlutnum. Trjáklippingar Trjáfellingar Stubbatæting Vandvirk og snögg þjónusta Sími 571 2000 | hreinirgardar.is

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.