Læknablaðið - 15.05.2000, Blaðsíða 69

UMRÆÐA & FRÉTTIR / BROSHORNIÐ
Sögur af læknastofunni
Bjarni
Jónasson
skrifar
Sendið efni í anda
læknaskops í
Broshornið,
Læknablaðinu,
Hlíðasmára 8,
200 Kópavogi
eða í bréfsíma
564 4106
eða á netfang:
bjarn i.jonasson @
gb.hgst.is
Getið þess hver
sendir, en það sem
birtist verður undir
dulnefni.
Læknablaðið áskilur
sér rétt til að lagfæra
texta.
Ólæknandi kvef
Kona á miðjum aldri kom til læknis, þrælstífluð af
kvefi og með óstöðvandi hósta. Læknirinn skrifaði
upp á hóstamixtúru handa konunni, en það breytti
engu. Konan leitaði aftur til læknisins og fékk nú hjá
honum töflur, sem gerðu ekki neitt gagn heldur. Enn
kom konan og í þetta skipti ráðlagði læknirinn henni
að fara heim í heitt bað. Að því loknu ætti hún að
opna dyr og glugga, standa svo í dragsúgnum og vera
helst nakin.
„Ertu eitthvað verri," sagði konan, „þú veist að þá
fæ ég lungnabólgu.“
„Allt í lagi,“ sagði læknirinn „ég veit að ég get
læknað þig af lungnabólgu.“
Neftóbak
Maður um fimmtugt gekk inn til læknisins, settist á
skoðunarbekkinn og tók upp sígarettupakka. Pegar
læknirinn kom til að ræða við manninn tók hann síga-
rettu úr pakkanum, reif bréfið utan af henni og tók
að troða tóbakinu upp í nösina á sér.
„Eg sé að þú þarft svo sannarlega á hjálp minni að
halda,“ sagði læknirinn.
„Pú segir nokkuð," sagði maðurinn. „ Áttu eld?“
Heilsuheilræði
Talandi um tóbak, þá er við hæfi að birta heilsuheil-
ræði nýliðins febrúarmánaðar eftir Pétur Pétursson,
mNSMH, yfirlækni og heilsuhvata, Heilsugæslustöð-
inni á Akureyri, með leyfi höfundar:
Hver, sem tóbaksruddann reykir,
reynir frelsissviptingu.
Hann æðar skemmir, krabba kveikir
og kœfir holdsins lyftingu.
Eyrnaverkur
Kona kom til læknis og kvartaði um verk í eyra. Þeg-
ar læknirinn fór að skoða konuna sá hann bandspotta
ganga út úr eyranu. Læknirinn byrjaði að toga í spott-
ann. Hann togaði og togaði og brátt var kominn heill
bandhnykill úr eyranu. Loks þurfti læknirinn að toga
aðeins fastar og þá kom stór blómvöndur út úr eyr-
anu.
„Guð minn góður,“ hrópaði læknirinn upp yfir sig
„hvaðan kom þessi eiginlega?“
„Hvemig ætti ég að vita það?“ sagði konan. „Viltu
ekki bara lesa hvað stendur á kortinu?"
„Batnaði þér þá ekkert við aðgerðina á homhimn-
unni?“
„Jú, jú, heilmikið. Eg sé deplana miklu betur
núna.“
Kröfur nútímans
Landsbyggðarlæknir á Norðurlandi var vakinn um
miðja nótt. í símanum var maður, sem krafðist þess
að vita hvað það kostaði að fá lækninn í vitjun.
„Sextánhundruð krónur,“ sagði læknirinn og
barðist við það að halda sér vakandi.
„Ja hérna,“ sagði maðurinn. „En hvað kostar þá
fyrir mig að koma til þín á stofu?“
„Ellefuhundruð krónur.“
„Allt í lagi,“ sagði maðurinn „ég kem þá til þín á
stofuna eftir 15 mínútur.“
Lauslegt endurmat
Eiríkur kom í læknisskoðun og læknirinn sá ástæðu til
þess að láta taka af honum röntgenmyndir. Þegar
Einkur kom í viðtal stuttu seinna tjáði læknirinn hon-
um að hann þyrfti að fara í rándýra aðgerð og að
henni lokinni í langt veikindafrí, sennilega um eitt ár.
„Ég hef nú ekkert efni á því,“ sagði Eiríkur heldur
stúrinn. „Ég get að minnsta kosti ekki verið í burtu
frá vinnu í heilt ár. Er alls ekkert annað til ráða?“
„Látum okkur sjá,“ sagði læknirinn. „Ég gæti svo
sem látið kíkja aftur á myndirnar.“
Ring-ring
Sjúklingur af eldri kynslóðinni hafði gengið til háls-,
nef- og eyrnalæknis í mörg ár til að losna við hringj-
andi hávaða í eyrunum. Dag nokkurn kom hann til
læknisins og sagði:
„Ég hef góðar og slæmar fréttir að færa þér.“
„Lofðu mér að heyra góðu fréttirnar fyrst," sagði
læknirinn.
„Ég heyri ekki hringingarnar lengur.“
„En stórkostlegt," sagði læknirinn. „En slæmu
fréttirnar?"
„Nú heyrist mér alltaf vera á tali.“
Að lokum
Kollegar, sendið efni f Broshornið.
Möguleikarnir eru umtalsverðir á því að það verði
birt.
Höfundur er heilsugæslulæknir
í Garðabæ og stjórnarmaður í
Nordisk Selskap for Medisinsk
Humor.
Betur sjá augu
„Læknir, ég sé ennþá deplana fyrir augunum."
Læknablaðið 2000/86 385