Læknablaðið - 15.12.2001, Blaðsíða 64

VIOXX
MSD990068 TÖFLUR MOIAH
Virkl innihaldscfni: 123 mgeða 25 mg rofekoxib. Töflumar inni-
halda laktósu. Ábendingan Meöferö við einkennum af völdum
slitgigtar. Skammtar: Ráðlagður upphafsskammtur er 123 mg
einu sinni á dag. Hámarksskammtur á dag er 25 mg. Aldraðir:
Cæta skal varúðar þegar dagskammturinn er aukinn úr 123 mg í
25 mg hjá öldruðum. Skert nýrnastarfsemi: Skammta þarf ekki að
aðlaga hjá sjúklingum með krcatínín klerans 30-80 ml/mín. Skert
lifrarstarfscmi: Sjúklingum með væga skerðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 5-6) skal ekki gefa meira en minnsta ráðlagðan
skammt, 12,5 mg einu sinni á dag. Frábcndingar Rófekoxíb er
ekki ætlað: Sjúklingum sem hafa þekkt ofnæmi fyrir einhverjum af
innihaldsefnum lyfsins. Sjúklingum með virkan sársjúkdóm í
meltingarvegi eða blajðingu í meltingarvegi. Sjúklingum með
miðlungsalvarlega eða vcrulega skcrðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi i 7). Sjúklingum með áætlaðan kreatlnín klerans
< 30 ml/m(n. Sjúklingum sem hafa haft einkenni astma, bólgu í
ncfslímhúð, sepa ( nefslimhúð, ofsabjúg eða ofsakláða eftir inn-
töku acetýlsalicýlsýru eða annarra bólgueyðandi verkjalyfja. Til
notkunar á sfðasta þriðjungi meðgöngu eða meðan á brjóstagjöf
stendur. Sjúklingum með bólgusjúkdóm í þörmum. Sjúklingum
með langt gengna hjartabilun.
Vamaðarorð og varúðarrcglur: Pegar blóöflæöi um ným cr
minnkað getur rófekoxtb dregið úr myndun prostaglandína og
með því minnkað blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið
skerðingu á nýmastarfsemi. Þeir sem eru í mestri hættu m.t.t.
þessa eru sjúklingar sem hafa verulega skerta nýmastarfsemi fyr-
ir, hjartabilun sem líkaminn hefur ekki náð að bæta upp, og sjúk-
lingar með skorpulifur. Hafa skal eftirlit með nýmastarfsemi
slíkra sjúklinga. Cæta skal varúðar þegar meðferð er hafin hjá
sjúklingum með verulegan vökvaskort. Ráðlegt er að bæta slíkan
vökvaskort upp áður en meðferð með rófckoxíbi er hafin. Eins og
á við um önnur lyf sem koma í veg fyrir myndun prostaglandina,
hafa vökvasöfnun og bjúgur átt sér stað hjá sjúklingum á rófe-
koxib meðferð. har sem meðferð með rófekoxfbi getur leitt til
vökvasöfnunar skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fengið
hjartabilun, truflanir á starfscmi vinstri slegils eða háan blóðþrýst-
ing og einnig hjá sjúklingum sem hafa bjúg fyrir, af einhverjum
öðrum orsökum. Eftirlit skal haft mcð öldruðum og sjúklingum
með truflanir á nýrna-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þegar þeir eru á
rófekoxíb meðferð. í klínískum rannsóknum fengu sumir slitgigt-
arsjúklinganna sem voru á rófekoxíbi meðferð rof, sár eða blæð-
ingar í meltingnrveg. Sjúklingar sem áður höfðu fengið rof, sár eða
blæðingar og sjúklingar sem voru eldri en 65 ára virtust vera í
meiri hættu á að fá fyrmefndar aukaverkanir. Þegar skammturinn
fcr yfir 25 mg á dag, cykst hættan á cinkennum frá meltingarvegi,
sem og hættan á bjúgi og háum blóðþrýstingi. Hækkanir á ALAT
og/eða ASAT (u.þ.b. þreföld eðlileg efri mörk, eða mcira) hafa
verið skráðar hjá u.þ.b. 1% sjúklinga í klínískum rannsóknum á
rófckoxibi. Ef sjúklingur fær einkcnni sem benda til truflana á lifr-
arstarfsemi, cða niðurstöður úr lifrarprófum cru óeðlilegar, skal
hætta rófekoxíb meðferð ef ócðlileg lifrarpróf eru viðvarandi (þre-
föld eðlileg efri mörk). Rófekoxib getur dulið hækkaðan líkams-
hita. Notkun rófckoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla
COX-2, er ckki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða
þungaðar. Böm: Rófekoxíb hefur ekki verið rannsakað hjá bömum
og skal aöcins gefið fullorðnum. Magn laktósu i hverri töflu er lík-
lega ekki nægilegt til þess að framkalla cinkenni laktósuóþols.
Millivcrkanir: Hjá sjúklingum scm náð höfðu jafnvægi á langvar-
andi warfarin meðferð varð 8% lenging á prótrombíntíma í tengsl-
um við daglega gjöf 25 mg af rófckoxíbi. Þvi skal hafa nákvæmt
eftirlit með prótrombíntima hjá sjúklingum sem eru á warfarín
meðfcrð þegar rófekoxíb meðferð er hafin. Hjá sjúklingum með
vægan cða miðlungsmikinn háþrýsting, varð örlítil minnkun á
blóðþrýstingslækkandi áhrifum í tengslum við samhliða gjöf 25
mg af rófekoxíbi á dag og ACE-hemils í 4 vikur, miðað við áhrifin
af ACE-hemlinum eingöngu. Hvað varðar önnur lyf sem hamla
cýclóoxýgenasa, þá gctur gjöf ACE-hcmils samhliða rófekoxíbi,
hjá sumum sjúklingum með skerta nýmastarfscmi, leitt til enn
meiri skerðingar á nýmastarfsemi, sem þó gengur venjulcga til
baka. Þessar milliverkanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fá
rófekoxíb samhliða ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja samhliða rófekoxíbi gæti einnig dregið úr blóðþrýstingslækk-
andi vcrkun beta-blokka og þvagræsilyfja sem og annarra verkana
þvagræsilyfja. Forðast skal samhliða gjöf stærri skammta af
acetýlsalicýlsýru eða bólgueyðandi verkjalyfja og rófekoxíbs.
Samhliða gjöf cýklósporins eða takrólímus og bólgueyðandi
verkjalyfja getur aukið eiturverkanir cýklósporíns eða takrólímus
á nýru. Eftirlit skal hafa með nýmastarfsemi þegar rófekoxíb er
gefið samhliða öðm hvoru þessara lyfja. Áhrif rófekoxíbs á lyfja-
hvörf annarra lyfja: Blóðþéttni litíums getur aukist af völdum
bólgucyðandi verkjalyfja Hafa ber í huga þörf fyrir viðeigandi eft-
irlit með eiturverkunum tengdum metótrexati þegar rófekoxíb er
gcfið samhliða metótrexati. Engar milliverkanir við dígoxín hafa
komið fram. Cæta skal varúðar þcgar rófekoxib er gefið samhliða
lyfjum scm umbrotna fyrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d.
teófyllíni, amitryptilíni, tacríni og zileútoni).Gæta skal varúðar
þegar lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP3A4 er ávisað sam-
hliða rófekoxíbi. I rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafði rófe-
koxíb ekki klíniskt mikilvæg áhrif á lyfjahvörf prednisóns/predn-
isólons eða getnaðar\'amartaflna (etinýlöstradíóls/norethindróns
35/1). Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf rófekoxfbs: Þegar öflugir
cýtókróm P450 innleiðarar eru ekki til staðar, er CYP-hvatt umbrot
ekki meginumbrotsleið rófekoxíbs. Engu að síður olli samhliða
gjöf rófekoxíbs og rífampíns, sem er öflugur innleiðari CYP ens-
íma, u.þ.b. 50% lækkun á blóðþéttni rófekoxíbs. Því skal íhuga að
gefa 25 mg skammt af rófekoxíbi þegar það er gefiö samhliða lyfj-
um sem eru öflugir innleiðarar umbrots í lifur. Gjöf ketókónazóls
(öflugur CYP3A4 hemill) hafði ekki ahrif á lyfjahvörf rófekoxíbs í
blóði. Cfmetidfn og sýruhamlandi lyf hafa ekki klínískt þýðingar-
mikil áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs. Meðganga og brjóstagjöf:
Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla COX-2,
er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða þungaðar.
Rófekoxíb á ekki að nota á siðasta þriöjungi meðgöngu þar sem
það gæti, eins og önnur iyf sem hamla myndun prostaglandína,
dregið úr samdrætti legs í fæðingu og valdið ótímabærri lokun á
slagæðarás. Notkun rófekoxíbs hefur ekki verið rannsökuð hjá
þunguðum konum í fullnægjandi samanburðarrannsóknum og
skal því ekki nota lyfið á fyrstu tveimur þriöjungum meðgöngu
nema væntanlcgt gagn af meðferðinni réttlæti mögulega áhættu
fyrir fóstrið. Ekki er vitaö hvort rófekoxíb skilst út ( brjiistamjólk,
en það skilst út f mjólk tilraunadýra. Konur scm eru á rófekoxíb
meðferð ættu ekki að hafa böm á brjósti. Aukaverkanin Eftirfar-
andi lyfjatengdar aukaverkanir voru skráðar, af hærri tíðni en þeg-
ar um lyfleysu var að ræða, í klínískum rannsóknum hjá sjúkling-
um sem fengu 123 mg eða 25 mg af rófekoxfbi í allt að sex mán-
uði. Algengar (>1 %): Almennar: Bjúgur.vökvasofnun, kviðverkir,
svimi. Hjarta- og æðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Meltingarfæri:
Brjóstsviði, óþægindi í efri hluta kviðar, niðurgangur, ógleði, melt-
ingartruflanir. Taugakerfi: Höfuðverkur. Húð: Kláði. Sjaldgxfar
(0,1-1 %): Almennar: Þreyta/máttleysi, uppþcmba, brjóstverkur.
Meltingarfæri: Hægðatregða, sár í munni, uppköst, vindgangur,
nábítur. Augu, eym, nef og kok: Eymasuð. Efnaskipti og næring:
Þyngdaraukning. Stoðkerfi: Sinadráttur. Taugakerfi: Svefnleysi,
svefnhöfgi, svimi.Geöræn einkerini: Geðdeyfð, minnkuð andleg
skerpa. Ondunarfæri: Andþyngsli. Húð: Útbrot, atópískt eksem.
Að auki hafa væg ofnæmisviðbrögð verið skráð í sjaldgæfum til-
vikum í kliniskum rannsóknum.Aukaverkanir vom svipaðar hjá
sjúklingum sem fengu rófckoxfb ( eitt ár eða lengur. Brcytingar á
niðurstöðum blóð- og þvagrannsókna: Algcngar (>1 %): Hækk-
un á ALAT, lækkun á hematókrít, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): hækkun á þvagefni, lækkun á hemóglóbíni, hækkun á
kreatfnfni, Hækkun á alkalískum fosfatasa, prótein í þvagi, fækk-
un rauðra og hvitra blóðkoma. Eftirtaldar alvarlegar aukaverkan-
ir hafa verið skráðar í tcngslum við notkun bólgucyðandi verkja-
lyfla og ckki er hægt að útiloka þær í tengslum við rófekoxíb: Eit-
urverkanir á ným, þ.á m. millivcfs nýmabólga nýmngaheilkenni
(nephrotic syndrome) og nýmabilun; eiturvcrkanir á lifur, þ.á m.
lifrarbilun og lifrarbólga; eiturverkanir á meltingarfæri, þ.á m. rof,
sár og blæðingar; citurvcrkanir vegna of mikils blóðrúmmáls, þ.á
m. hjartabilun og bilun í vinstri slegli; aukaverkanir á húð og slím-
húðir og alvarleg viðbrögð í húð. Eins og á við um bólgueyðandi
verkjalyf geta alvarlegri ofnæmisviðbrögð átt sér stað þ.á m.
bráðaofnæmi án þcss að viðkomandi hafi áður fengið rófekoxib.
Pakkningar og vcrð (desember, 2000): Töflur 123 mg og 25 mg:
14 stk. 2756 kr. 28 stk. 4888 kr. 98 stk. 14555 kr Afgreiðsla: Lyfscð-
ilsskylda, Grciðsluþitttaka: E. Ilandhafi markaðslcyfis: Merck
Sharp & Dohme B.V., Haarlem, Holland. Umboðsaðili i íslandi:
Farmasfa ehf, Síðumúla 32,108 Reykjavfk.
/ 1 J ^ /
Til meðferðar við ein-
kennum afvöldum slit-
gigtar
& MERCK SHARP& DOHME
FARMASÍA ehf
EINÁDAC
(rófekoxíb, MSD)
Sértækt - Áhrifaríkt - Einfalt