Læknablaðið - 15.11.2004, Qupperneq 78

Míron - Mirtazapín, 30 mg
Ábendingar: Alvarlegt þunglyndi. Skammtar og lyfjagjöf: Skammtar
eru einstaklingsbundnir. Lyfið skal taka inn með nægilegum vökva.
Töflunum má skipta en þær má ekki tyggja. Æskilegast er að taka lyfið
inn að kvöldi fyrir svefn. Meðferö meö hæfilegum skammti ætti að gefa
jákvæða svörun innan 2-4 vikna. Áhrif mirtazapins byrja þó venjulega
að koma fram eftir 1-2 vikna meöferð. Æskilegt er að halda meöferðinni
áfram þar til sjúklingur hefur veriö einkennalaus í 4-6 mánuöi. Þá skal
hætta meðferðinni smám saman. Skammtar fyrir fulloröna: Algengur
upphafsskammtur er 15-30 mg á dag. Oftast þarf að auka þann skammt
til aö ná hámarksverkun. Algengur viöhaldsskammtur er á bilinu 15-45
mg á dag. Skammtar fyrlr aldraöa: Auka skal skammtana á lengri tíma
og undir eftirliti. Útskilun lyfsins getur verið minnkuð hjá sjúklingum
með skerta nýrna- eða lifrarstarfsemi og verður að taka tillit til þess ef
lyfinu er ávísaö þeim sjúklingahópum. Skammtar fyrir börn: Lyfið er ekki
ætlaö börnum. Frábendingar: Ofnæmi fyrir einhverju af innihaldsefnum
lyfsins. Varnaðarorö og varúðarreglur: Gæta þarf varúðar við meöferð
hjá sjúklingum með eftirfarandi sjúkdóma: Flogaveiki eða vefrænar
heilaskemmdir. Skerta lifrar- eða nýrnastarfsemi. Hjartasjúkdóma, s.s.
leiöslutruflanir, hjartaöng eöa nýlegt hjartadrep. Lágan blóöþrýsting.
Hætta á meöferðinni ef gula kemur fram. Hjá sjúklingum með skerta
lifrar- eða nýrnastarfsemi getur dregið úr útskilnaði mirtazapins. Almennt
gildir um þunglyndislyf að séu þau gefin sjúklingum sem þjást af geðklofa
eöa öðrum geötruflunum geta geðræn sjúkdómseinkenni versnað.
Einnig geta sjúklingar meö geðhvörf sveiflast yfir ( oflæti þegar
þunglyndislyf eru notuötil meðhöndlunará þunglyndisfasa sjúkdómsins.
Sjálfsvigshætta sjúklinga hverfur ekki strax og meðferð meö
þunglyndislyfjum er hafin og getur jafnvel aukist í upphafi meöferöar.
Því gæti verið rétt að takmarka ávisað magn lyfsins í upphafi meöferðar.
Beinmergsbæling hefur komið fram sem aukaverkun meöferöar meö
flestum þunglyndislyfjum. Komi fram einkenni um sýkingu, s.s. hiti,
hálssærindi eða bólga í munni, skal hætta meðferö og gera
blóökornatalningu. Líkt og með önnur þunglyndislyf skal gæta varúöar
hjá sjúklingum með sykursýki, truflun á þvaglátum (s.s. við stækkun
blöðruhálskirtils), bráða þrönghornsgláku og aukinn augnþrýsting. Hafa
ber í huga að eldri sjúklingar eru oft næmari fyrir aukaverkunum
þunglyndislyfja. Engin reynsla er af notkun lyfsins hjá börnum. Lyfið er
ekki ávanabindandi en sé langtíma þunglyndislyfjameðferð hætt
skyndilega geta sjúklingar fundið fyrir fráhvarfseinkennum eins og ógleði
og höfuðverk. Akstur og stjórnun vinnuvéla: Athuga skal aö hjá sumum
sjúklingum getur mirtazapín haft áhrif á einbeitingu og viðbragðsflýti
og ættu þeir sjúklingar að hafa það í huga við akstur og stjórnun
vélknúinna tækja. Meöganga og brjóstagjöf: Engin gögn liggja fyrir
varðandi klínísk áhrif mirtazapíns á fóstur manna eöa nýbura en
rannsóknir á dýrum hafa sýnt að mirtazapín getur valdið eituráhrifum
og hækkun á dánartíðni nýfæddra afkvæma. Barnshafandi konur ættu
einungis að nota lyfið ef brýna nauðsyn ber til og mögulegur ávinningur
móðurvegur þyngra en hugsanlegurfósturskaði. Dýrarannsóknir benda
til þess að mirtazapin skiljist aðeins í litlu magni út í brjóstamjólk. Gögn
varðandi útskilnað í móðurmjólk eru þó ekki nægileg til að hægt sé að
meta hættuna fyrir barnið. Aukaverkanin Algengar (> 1%): Aukin matarlyst
og þyngdaraukning, syfja, bjúgur, svimi og höfuðverkur. Mjög sjaldgæfar
(<0,1%): Þreyta, stöðubundinn lágþrýstingur, oflæti, krampar, skjálfti,
vöðvakippir, martraðir/ljóslifandi draumar, bráð mergbæling, hækkun
á transamínösum í sermi, fótaórói, liðverkir/vöðvaþrautir, útbrot, breytt
húðskyn. Milliverkanir: Mirtazapín á ekki að nota samtímis MAO-hemlum
og ekki fyrr en 2 vikum eftir aö töku slíkra lyfja er hætt. Mirtazapin getur
aukið róandi áhrif benzódíazepínlyfja. Rannsóknir á milliverkunum
mirtazapíns og ensímhamlandi eða ensímhvetjandi lyfja eru
ófullnægjandi. In vitro rannsóknir sýna þó að mirtazapín getur virkað
sem hemill á cýtókróm P450 ensím 1A2,2D6 og 3A4. Klínískt mikilvægi
þessa er óljóst en þar til nákvæmari gögn liggja fyrir ber að gæta varúðar
við samhliða gjöf með lyfjum sem nota þessar umbrotsleiðir. Þetta á
sérstaklega við um lyf með þröngt lækningabil, s.s. teófyllín, clózapín,
perfenasín, lyf við hjartsláttaróreglu, flogaveikilyf, þríhringja
geðdeyfðarlyf, ciclosporin A og terfenadín. Karbamazepín og rífampícín
örva umbrot mirtazapíns og minnka því plasmastyrk þess. Við samhliöa
gjöf mirtazapíns og címetidíns eykst plasmastyrkur mirtazapíns.
Flúvoxamín er hemill á CYP 1A2. Kódein og mörg lyf í flokki sefandi lyfja
(tíorídazín, perfenazín, súklópentixól, halóperidól og risperidón) og
mörg geðdeyfðarlyf (flúoxetín, paroxetín, sertralín og venlafaxín) eru
hemlar á CYP 2D6 og geta þessi lyf því hamlað umbroti hvors annars.
Greint hefur verið frá einu tilfelli serótónínheilkennis eftir samhliða
notkun flúoxitíns og mirtazapíns en vegna hamlandi áhrifa flúoxitíns á
umbrot mirtazapíns eykst plasmastyrkur þess. Vegna hamlandi áhrifa
paroxetíns á umbrot mirtazapíns eykst plasmastyrkur mirtazapíns.
Samhliða gjöf er óráðleg út frá lyfjafræðilegu sjónarmiði. Gæta skal
varúðar þegar öflugir CYP 3A4-hemlar, s.s. HlV-próteasahemlar, sveppalyf
af azólflokki, erytrómýcín og nefazódón eru gefnir samhliða mirtazapíni.
Séu ensímhamlandi eða ensímhvetjandi lyf gefin samhliða mirtazapíni
gæti þurft að aðlaga skammtinn og síðan aftur ef samhliöa meðferð
þessara lyfja er hætt. í in vivo milliverkana-rannsóknum hafði mirtazapín
ekki áhrif á lyfjahvörf risperidóns, paroxetíns, carbamazepíns, amitriptýlíns
og címetidíns. Engin klínísk áhrif sem skipta máli eða breytingar á
lyflahvörfum hafa komið fram hjá mönnum viö samtímis gjöf mirtazapíns
og litíums. Varast ber að neyta áfengis samtímis töku lyfsins þar sem
áhrif þess á miðtaugakerfið geta verið aukin. Pakkningar og
hámarksverð í smásölu 1. okt. 2004: Töfiur 30 mg: 30 stk. 4.747 kr., 100
stk. 13.009 kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greiðsluþátttaka: B.
Markaðsleyfishafi: Actavis hf. Maí 2003.
hagur í heilsu