Þjóðlíf - 01.12.1990, Blaðsíða 11

✓
Spilafíkn Islendinga Bingó! Bingó! Bingó:
„MARGIR ERU HREINIR FÍKLAR"
Stór hluti þátttakenda spilar sex kvöld vikunnar fyrir tugþúsundir króna. Veltubœr
Stórstúkunnar keypti Tónabíó fyrir 26 milljónir og setti Vinabœ á laggirnar. Lýsing á
bingókvöldi í Vinabœ: Ávísanir geymdar til tíunda, þvíþá kemur ellilífeyririnn. „Erum skrefi
á undan Seðlabankanum“ með útgáfu 10 þús. kr. bingóseðla
VILBORG DAVÍÐSDÓTTIR
„Það eru hátt í hundrað manns sem eru
hreinir fíklar. Þetta fólk kemur hingað
þrjú kvöld vikunnar og margir spila hin
þrjú kvöldin í bingóinu í Templarahöll-
inni. Venjuleg eyðsla í bingóblöð hjá
þessu fólki er um 5000 krónur á kvöldi.“
Þetta segir ein af sjö starfstúlkum Veltu-
bæjar, sjálfseignarstofnunar á vegum
Stórstúku Islands, sem rekið hefur bingó
í átta ár.
ingóið hefur verið starfrækt í leigu-
húsnæði á ýmsum stöðum, lengst af í
Tónabæ. í sumar keypti Veltubær Tóna-
bíó fyrir 26 miljónir og flutti þar inn eftir
að gerðar höfðu verið endurbætur fyrir
tugi miljóna króna til viðbótar. Og Tóna-
bíó fékk nýtt nafn; Vinabær.
Það er miðvikudagskvöld, rigningarúði
og ekkert sérstakt um að vera í bænum.
Og þó, á einum stað er eitthvað að gerast.
Upp að gamla Tónabíói í Skipholtinu
renna bílar í tugatali og út stígur fólk á
ýmsum aldri. Leiðin liggur í Vinabæ; það
er bingó í kvöld. Potturinn er 420.000
krónur og til mikils er að vinna.
Inni eru þrír salir sem samtals rúma
með góðu móti um 300 manns. Sá stærsti
var áður sýningarsalur bíósins en tveir
þeir minni miðasala og anddyri. Salirnir
eru nær fullir af fólki, þó er ekki eins þétt
setið í minni sölunum enda eru reykingar
bannaðar þar. Uti í horni er sjoppa og
þaðan berst ilmur af kaffi og nýbökuðum
vöfflum.
Búið er að gjörbreyta innréttingum og
setja upp smekkleg borð og sæti í sýning-
arsalinn; gólfið fær þó að halda gamla
tröppuganginum. En í stað kvikmynda
birtast nú á tjaldinu tölur og af svipbrigð-
um þeirra sem sitja við borðin má ráða að
þær séu engu minna spennandi en hinar
æsilegustu hasarmyndir. í minni sölunum
birtast tölurnar á stórum sjónvarpsskerm-
um.
æknin hefur haldið innreið sína og
hvergi sjást lengur bingókúlur í
hjóli. Á sviði gamla bíóhússins situr nú
ung kona framan við tölvuskjá og les upp
tölurnar með vélrænni flugfreyjuröddu:
„Gunnar tveir. Gunnar tveir. Nikulás
þrjátíuogsjö. Nikulás þrjátíuogsjö.“ Og
svona áfram. Á milli borðanna þeytast
starfstúlkur með bingóblöð, penna og
límstifti. Límið er nauðsynlegt þeim sem
kaupa mörg blöð til að hindra að þau fari á
ferð og flug þegar penninn þeytist á milli
þeirra í hita leiksins. Margir hafa raðað
átta til tíu blöðum yfir borðin og í stuttu
hléi á milli umferða eru blöðin límd saman
með hraði og af mikilli leikni. Stöku sinn-
um klappar fólkið saman höndum; því
finnst of löng bið milli umferða.
„Af þeim tvö hundruð sem eru hér inni í
kvöld eru hátt í hundrað manns hreinlega
fíklar. Þetta fólk kemur hingað þrjú kvöld
vikunnar og margir spila hin þrjú kvöldin
í bingóinu í Templarahöllinni. Venjulega
eyðsla í bingóblöð hjá þessu fólki er um
5000 krónur á kvöldi,“ segir ein starfs-
stúlknanna. „Fastagestirnir eiga „sín“
borð. Margir þeirra eru ótrúlega hjá-
trúarfullir og verða hoppandi vondir ef
einhver sest við þeirra borð. Við erum oft
skammaðar, sérstaklega ef fólkið þarf að
bíða eftir nýjum blöðum. Spennan er svo
mikil.“ Stallsystir hennar tekur undir og
bætir við: „Sumir eru gjaldþrota og koma
til að reyna að bjarga sér út úr peninga-
vandræðum.“
Af og til kallar einhver „Bingó!“ og
stúlkurnar hlaupa eftir vinningunum og
fleiri blöðum upp á aðra hæð. Þar sitja þeir
Kristinn Vilhjálmsson framkvæmda-
stjóri Veltubæjar og Guðlaugur Sig-
mundsson aðstoðarmaður hans, í her-
bergi sem áður var sýningarklefi Tóna-
bíós. Stór gluggi snýr að salnum þannig að
þeir sjá yfir hann en ekki sést inn; glugg-
inn er spegill salarmegin.
Þeir félagar, Kristinn og Gulli, hafa æ
meira að gera eftir því sem líður á kvöldið.
Sala bingóblaðanna er samviskusamlega
færð í bók, peningarnir taldir og ávísanir
flokkaðar. Sumar ávísananna eru stílaðar
fram í tímann. Kristinn segir það stefnu
Veltubæjar að veita enga aðra lánafyrir-
greiðslu en þá að geyma ávísanir í nokkra
daga. Flestir gúmmítékkarnir eru stílaðir
á 10. dag mánaðarins enda þótt skammt sé
liðið frá mánaðamótum. „Margir hér inni
eru ellilífeyrisþegar og þann tíunda koma
bæturnar,“ segir Kristinn til útskýringar.
Ekki eru þó allir komnir á eftirlaun og
annar stór hópur bingóspilara er fólk á
aldrinum 20-35 ára. Þetta fólk virðist
kaupa mun fleiri bingóblöð en eldra fólkið
og Kristinn segist hafa orðið var við að
þessi hópur hafí stækkað. „Eldra fólkið
kemur hingað í leit að félagsskap. Það er
farið að þekkjast og vill frekar eyða kvöld-
inu svona en sitja heima með sjónvarpið
eitt að félagsskap,“ segir hann. „Yngra
fólkið er hér ef til vill frekar í þeim tilgangi
að ná í auðtekna peninga.“
Spilaðar eru ellefu umferðir frá klukkan
sjö að kvöldi til miðnættis. Vinningar eru
misháir í hverri umferð. Fyrir bingó í
einni láréttri röð af þeim fimm sem eru í
reitnum fást alltaf 700 krónur en fyrir
fimm raða bingó fást 5.000 kr. í fyrstu,
þriðju og fjórðu umferð.
Fyrir bingó á tveimur reitum í annarri
umferð fást 25.000 krónur. Jafnhár vinn-
ÞJÓÐLÍF 11