Þjóðlíf - 01.12.1990, Blaðsíða 90

Þjóðlíf - 01.12.1990, Blaðsíða 90
TÖLVUR Tölvuleikir fara sigurför um heiminn. Fullorðnir ekki síður en börn komnir með tölvuleikjadellu. Tölvuleikir taka gífurlegum framförum. Stolin afrit valda tniklum skemmdum. Sjórœningjaútgáfur þekktar hérlendis, — hœttulegar veirur valda usla Ævintýríð hóíst fyrír tíu árum, þegar hjónin Ken og Roberta Williams tóku til við að búa sér til sína eigin leiki. Þau eiga nú stærsta tölvuleikjafyrirtæki í heimi. TOLVUSTRIÐ FYRIR BÖRN OG FULLORÐNA PETUR BJORNSSON í nóvember 1988 kom skjálfti í fjármála- hverfi Lundúna. Tölvuveirur breiddust um banka og peningastofnanir. Söku- dólgurinn fannst fljótlega, hann heitir Larry. Larry er hetja í tölvuleik. íðan einmenningstölvur (PC) komust í almannaeigu hefur geisað hugbún- aðarstríð. Ritvinnslur, gagnagrunnar og annað slíkt hefur sprottið eins og gorkúlur á markaðnum. Flestir sem fjárfesta í ein- menningstölvu hafa mjög háleit markmið í huga. Heimilisbókhaldið verður tölvu- vætt, ritvélinni verður lagt og ritvinnslan notuð í staðinn, og fleira í þeim dúr. En ein gerð hugbúnaðar hefur verið eins og olnbogabarn í fjölskyldunni, tölvuleikir. Þeir hafa verið taldir slævandi tímaþjófar, og ekki sæmandi að liggja í leikjum í rándýrri tölvu sem var hugsuð sem bókhaldsvél, en ekki leikfang. Önnur ástæða er sú að einmenningstölvur hafa ekki verið taldar heppilegar til leikja. Lít- ill vinnsluhraði og takmarkað minni settu leikjum takmörk. Einmenningstölvurnar eru ekki sömu sleðar og þær voru í upphafi. Tölvurnar eru orðnar hraðvirkari og myndgæði skjá- anna betri en áður. Tölvukaupendur gera meiri kröfur til þess búnaðar sem þeir kaupa og litaskjáir sem áður voru aðeins aukabúnaður sem var talinn óþarfur eru að verða að staðalbúnaði í góðum tölvu- búnaði. Þetta hafa leikjaframleiðendur notfært sér og eru leikirnir myndrænni og fallegri en áður. Vélbúnaði er oft ýtt fram á ystu nöf til þess að hámarksgæði leikj- anna komist til skila. Minnið er oft undir- lagt og ýmiskonar aukabúnaður, s.s. mýs, stýripinnar, tóngjafar og mótöld, nýtt með leiknum. Tölvuleikir hafa tekið miklum stakka- skiptum á síðustu árum. Fyrstu leikirnir sem komu á markað voru orðaleikir og spennuleikir. Leikandinn er gjarnan í hlutverki skyttu um borð í geimskipi, flugvél eða öðru farartæki, eða jafnvel fótgangandi. Hann þarf svo að tortíma einhverjum óvini, sem oft er óskilgreind- ur en er alltaf af hinu illa. Þessir leikir eru mjög vinsælir og eru enn framleiddir í stórum stíl. Önnur tegund hasarleikja eru hraðaleikir. Þeir byggjast á því að ljúka einhverju verkefni á sem skemmstum tíma og forðast eitthvað sem skaðar per- sónuna. Til þessa flokks telst m.a. einhver þekktasti tölvuleikur allra tíma: Pac-Man. Hann er dæmigerður fyrir hraðaleikina, persónan er ókennileg kúla með augu og munn, sem hakkar í sig litla punkta á ferð sinni í gegnum völundarhús, þar sem ban- vænir draugar eru á fleygiferð um allt. Önnur gerð hasarleikja, en öllu rólegri eru stýrileikir, s.s. flug- og bílhermar, sem eru feykivinsælir. Orðaleikirnir byggðust á því að leikand- inn þurfti að feta sig í gegnum einhverja sögu, og var söguþráðurinn rakinn á skjánum. Þessir leikir voru frekar þurrir og litlausir, myndirnar voru allt kyrr- myndir og í mörgum leikjanna voru alls engar myndir. Sögupersónan var sjaldan eða aldrei sýnileg og leikirnir minntu miklu frekar á bók en tölvuleik. En tölvu- leikir hafa breyst til hins betra. Þróunin hefur verið svo gífurlega mikil og ör að kalla mætti leikjabyltingu. Upphaf þessarar leikjabyltingar má rekja til bandaríska hugbúnaðarfyrirtæk- isins Sierra sem verður að teljast meðal frumkvöðla á sviði „vitiborinna“ leikja og verður því reynt að einskorða þessa grein við það fyrirtæki, með fullri virðingu fyrir öðrum. pphaf og uppgangur Sierra er lyg- inni líkust en er nokkurnveginn á þessa leið: Ævintýrið fór að taka á sig mynd þegar Ken Williams, stofnandi og forst jóri Sierra, kom eitt sinn með tölvu úr vinnunni fyrir Robertu, konu sína, sem þá var að læra tölvuforritun. Tóku þau hjón að dunda sér við tölvuleiki, en kom- ust fljótt að því að úrvalið var afskaplega lélegt. Þeim þótti það miður og tóku það til bragðs að búa til sína eigin leiki. Roberta teiknaði myndir og samdi sögur sem þau forrituðu síðan ixm í tölvuna. 90 ÞJÓÐLÍF
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.