Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Síða 10

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
ins í U. S. Neuis and World Report: „Kjarn-
orku- og vetnisvopnum verður beitt í kom-
andi stríði. Ameríski herinn mun ekki af-
sala sér neinskonar athafnafrelsi að því er
varðar beitingu þessara vopna frá stöðvum
í þessu landi eða frá flugvélaskipum. — Vér
munum leita álits bandamanna vorra áður
en gripið verður til kjarnorkuvopna, cn því
aðeins að tími vinnist til. Og þeim verður
ekki fengið neitunarvald til að hindra beit-
ingu nýrra vopna.“
Ógnir kjarnorkustyrjaldor
Enginn er sá sem hafi ímyndunarafl til að
sjá fyrir þá eyðing og ómælanlega þjáning
sem hlytist af kjarnorkustyrjöld. Sprengju-
árásin á Hírósima 5. ágúst 1945 kostaði yfir
200 þúsundir japana lífiff, og þykir orðið
smávægilegt vopn í samanburði við þau sem
nú eru framleidd. Afleiðingarnar eru ekki
síður hræðilegar. Af 30.150 börnum sem
fæðzt hafa í Nagasaki, síðan sprengjuárásin
var gerð, eru 4.282 vansköpuð — eða sjö-
unda hvert bam. Tilraunirnar einar með
vetnissprengjur eru af ýmsum fremstu vís-
indamönnum taldar stórhættulegar kom-
andi kynslóðum. Albert Einstein segir:
„Vér getum ekki hætt að vara menn við án
afláts og hvað eftir annað; vér getum ekki
slegið slöku við tilraunir vorar aff fá þjóðir
heimsins og framar öllu ríkisstjórnir þeirra
til að gera sér grein fyrir þeirri óumræði-
legu ógæfu sem þær munu vissulega kalla
yfir sig, ef þær breyta ekki afstöðu sinni
hver til annarrar og viðhorfi sínu til fram-
tíðarinnar.“ Engu að síður telja herfor-
ingjaráðin fram með köldum útreikningi
þær miljónir er svo og svo margar kjarn-
orku- og vetnissprengjur geti tortímt á
nokkmm stundarfjórðungum og rnerkja við
á landabréfum þær borgir sem fyrstar skulu
lagðar í auðn.
Samábyrgð ríkisstjórnar íslands
Ut í þetta glæfralega ævintýri sem stofn-
ar í tvísýnu lífi heilla þjóða er nú stefnt
fullum fetum. Samþykkt Atlantshafsráðsins
er þar örlagarík ákvörðun, og er þyngri
harmur og smán en orð fái lýst að ríkis-
stjórn Islands skuli eiga hlutdeild að slíkri
samþykkt og gerast með því samábyrg um
beitingu kjarnorkuvopna í næstu styrjöld.
íslendingar skulu ekki telja sér trú um að
almenningur í Evrópu taki ekki eftir því
hverjir standa að undirbúningi þess glæps
gagnvart mannkyninu sem kjamorkustyrj-
öld er, eða liægt sé að undirrita samþykkt
um slíkt refsilaust í algeru kæruleysi og án
umhugsunar, líkt og skrifa á víxil fyrir
kunningja sinn. Vera má að það mildi þetta
afbrot að íslenzk stjórnarvöld séu talin
ósjálfráð gerða sinna, liafi enga sjálfstæða
utanríkisstefnu en hlýði í blindni því sem
Bandaríkin skipa fyrir, en smánin er ekki
minni fyrir það. Og hún er einnig blandin
beiskri háðung, þar sem í aðra röndina er
hlálegt að íslendingar, vopnlaus þjóð er tel-
ur aðeins 150 þúsundir, skuli standa að
samþykkt með stærstu herveldum og láta
nota sig sem fullgilt atkvæði um undirbún-
ing heimsstyrjaldar og beitingu múgmorðs-
vopna í þeirri styrjöld.
Skylda þjóðarinnar
En þeim mun brýnni er siðferðisskylda
íslenzku þjóðarinnar, alþýðu þessa lands,
hins óbreytta þjóðarþegns sem ætlað er að
týna lífinu í fyrirhugaðri styrjöld, að láta
af því vita frammi fyrir heiminum að hann
sé ósamþykkur þessum aðgerðum, það sé
ekki að hans vilja né með hans samþykki að
undirbúið sé kjamorkustríð, kjarnorkuvopn
framleidd og birgðum þeirra staflað upp.
120