Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Page 42

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Page 42
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR um skarkala eða fýrverkeríi, en þó þarf enginn, sem séð hefur hatt hans, að efast um að hann er klár í hvað sem er og sólíd karakter og ekta séff .. “ Hnykkurinn var í fullum húmmer þennan dag, talaði langt mál og sló um sig með útlenzkunni af meiri list en nokkru sinni fyrr og hreif mig svo að ég hrópaði „Heyr!“ hvað eftir annað. En sálarlíf eldri mannanna hafði ennþá ekki tekið þeim breyting- uin að þeir gætu talizt vera orðnir lið- tækir hyltingarseggir. „Þú segir það, Eggert minn,“ sagði Onundur klaki. „Þú segir það, að við eigum að fara að rísa upp á móti vfir- manni okkar, bara af því það er kom- inn hingað nýr maður með hatt. Ver- ið getur það. Það getur svo sem meira en verið. En getur ekki líka verið, ég varpa því bara svona fram til athug- unar, getur ekki líka verið, að þó við losnuðum við Eyjólf, þá fengjum við kannski ekkert hetri verkstjóra? Kannski fáum við betri verkstjóra. Það getur svo sem vel verið. En getur ekki líka verið að við fáum bara verri verkstjóra? Bezt get ég trúað því að við fáum bara verri verkstjóra.“ „Segjum tveir,“ sagði Þórður í Sveinsbæ. „Skil auk þess ekki að þetta sé sá hattur að allt þurfi að fara á ann- an endann út af honum. Annan eins hatt hefur maður nú séð.“ Og Pétur Extralong sagði: „Ta er som maður segir: Visa mér ikke hattinn; visa mér heldur ta som under liggur.“ Þegar við gengum aftur að verkun- arhorðinu, sagði Eggert við mig: „Allt kalkað saman, allt klosskalkað saman í hausunum á þessum gömlu andskotum.“ Það sauð í honum reið- in yfir því hvernig flóðöldur hinnar miklu ræðusnilldar hans brotnuðu alltaf á þessum þremur klettadröng- um þeirrar spakvitru vesældar sem er kölluð lífsreynsla. Og ég skildi hann vel. En þó undarlegt megi virðast, þá var það ekki hinn mælski Hnykkur sem hóf uppreisnina í verki, heldur var það hinn friðsami og orðvari guðsmaður Önundur klaki. Undir hættitíma þennan sama dag þurfti Eyjólfur að bregða sér inn í bæ og setti Svein til að njósna um okk- ur á meðan, og leið þá ekki á löngu unz Sveinn var kominn, samkvæmt venju sinni, eins og feit rotta að borð- inu til okkar og búinn að kasta hnefa- fylli af salti framan í Önund klaka. Og meðan Önundur stóð og þurrkaði saltið úr augunum, spurði Sveinn: „Segðu mér í trúnaði, Klaki sæll, hvernig heldur þú að þessi frægi frels- ari þinn hafi farið að allan þennan tíma sem hann liékk á krossinum án þess að geta nokkru sinni skroppið frá?“ Hin tárfullu augu Önundar urðu allt í einu eldhvöss og skutu gneistum. 152

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.