Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Side 14

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
og listræn umgerð um hátíðlega at-
burði. í dag hefur hljómsveitin verið
flutt af sviðinu upp á efstu svalir, en
á sviðinu sitja akademíumenn, pró-
fessorar og verðlaunamenn frá fvrri
árum; mér verður sérstaklega star-
sýnt á festulegan vangasvipinn á Piir
Lagerkvist. Klukkan hálf fimm (eftir
sænskum tíma) eru allir komnir til
sæta sinna en þá kveður við lúðraþyt-
ur og inn ganga sænsku konungshjón-
in og föruneyti þeirra. Enn eru þeyttir
lúðrar, og nú ganga nóbelsverðlauna-
mennirnir nýju inn á sviðið í þeirri
röð sem verðlaunagreinarnar eru
taldar í erfðaskrá Nobels, fyrstir
Bandaríkjamennirnir Lamh og Kusch
sem skiptu á milli sín eðlisfræðiverð-
laununum, þá Bandaríkjamaðurinn
du Vigneaud sem hreppti efnafræði-
verðlaun, síðan Svíinn Theorell sem
hlaut verðlaun fyrir afrek í lífeðlis-
fræði og loks Halldór Kiljan Laxness.
Þeir heilsa áhorfendum en setjast síð-
an hlið við hlið uppi á sviðinu; and-
spænis þeim sitja fulltrúar úthlutunar-
nefndanna, þeir sem eiga að kvnna
verðlaunahafana.
Athöfnin hefst á því að formaður
nóbelsstofnunarinnar, Ekeberg ríkis-
marskálkur, hýður menn velkomna og
minnist tveggja nóbelsverðlauna-
manna sem látizt hafa á árinu, Thom-
asar Manns og Alberts Einsteins, og
áheyrendur rifja upp að í hópi þeirra
manna sem hylltir hafa verið í þess-
um sal voru ýmsir þeir snillingar sem
mannkynið stendur í mestri þakkar-
skuld við á okkar tímum. Að ræðu
Ekebergs lokinni er mælt fyrir hverj-
um nóbelsverðlaunamanni um sig,
gerð grein fyrir störfum þeirra og
sjálfstæðum afrekum; voru þær ræð-
ur næsta sérfræðilegar og verða ekki
raktar hér, en hljómlist var flutt á
milli. Síðastur talar Elias Wessén,
prófessor í norrænu við háskólann í
Stokkhólmi; lokaorðin mælir hann á
íslenzku og Halldór hlýðir standandi
á þau Ég færi vður hjartanlegar
hamingjuóskir frá Sænsku akademí-
unni og hið vður nú að stíga fram
hérna á gólfi til þess að taka úr hendi
konungs þau bókmenntaverðlaun No-
bels er vður hafa verið veitt.“ Að
þeim orðum mæltum gengur Halldór
ofan af sviðinu en konungur rís upp
úr sæti sínu. fer til móts við hann og
afhendir honum hin ytri tákn verð-
launanna. gullpening með ágrevptri
mynd Nohels og áletrun, heiðursskjal
og ávísun á verðlaunaupphæðina.
Þeir skiptast á nokkrum orðum en
síðan gengur Halldór aftur upp á
sviðið: eru þá þeyttir lúðrar en áhorf-
endur hylla skáldið með innilegu og
langvinnu lófataki. Að endingu er
sænski þjóðsöngurinn fluttur og taka
áheyrendur undir, þessum hluta at-
hafnarinnar er lokið.
Úti á torginu stendur enn fólk og bíð-
ur þess að festa augu á einhverjum
frægum manni. en gestirnir stíga upp
4