Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Blaðsíða 29

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Blaðsíða 29
HEIMSÓKN Á ÞORRA dálítill pappírsmiði samanbrotinn og lúður, og hann fékk rithöfundinum mið- ann. A miðanum stóð þetta sérkennilega orð: osteopoikilosis. Rithöfundurinn Ias orðið einu sinni eða tvisvar hálfupphátt og skildi það ekki. Er þetta nafnið yðar? spurði hann. 0 nei ekki er nú það. Þetta er nafnið á veikinni. Hvaða veiki? Maðurinn ræskti sig inní húsið hjá rithöfundinum, og það var auðséð að hann átti eitthvað ósagt. Ég hef heyrt sagt, sagði hann, að þér séuð veruleikaskáld. Svo mér datt í hug hvort þér vilduð ekki kaupa ævisögu mína. Til hvers? spurði rithöfundurinn. Ég hefði hálfpartinn þurft að fá mér frakka. Ég er rétt nýkominn úr svoleiðis húsi þar sem menn þurfa ekki frakka, en það er ekki komið nema frammá mið- þorra svo ég get varla komist af yfirhafnarlaus úr því ég er kominn út. Eruð þér með ævisöguna í vasanum? spurði rithöfundurinn. Onei ekki er nú það, mér hefur aldrei unnist tími til að skrifa hana upp, en ef þér viljið heyra hana og borga ögn fyrir hana, þá skal ég segja yður hana. Æ hefur nokkuð komið fyrir yður sem gaman er að? sagði rithöfundurinn og virti manninn fyrir sér heldur dauflega. Velst hver á heldur, sagði maðurinn. Hvað borgið þér fyrir ævisögu með leyfi ? Æ hvur haldið þér vilji kaupa ævisögu góði maður! Það kemur ekki til af góðu að ég er að bjóða ævisögu mína, sagði maður- inn; það er af því ég á ekki neitt annað að láta, ég er búinn að láta alt annað. Ég er dálítið illa staddur núna. Kötturinn minn drapst nefnilega í nótt. Þegar ég kom í morgun úr húsinu sem ég var að tala um áðan og ætlaði inntil mín í kjallarann þar sem ég fæ stundum að sofa hjá manni, þá lá afmánin svoma einsog gaddstokkur á stéttinni. Þér kaupið nú varla líf í frosinn kött með ævisögu yðar maður minn, sagði rithöfundurinn. Nei, sagði gesturinn, það er hverju orði sannara sem í bibblíunni stendur: deyr fé. Nú og hvað svo, spurði rithöfundurinn. Ég þekki mann sem vill láta frakka fyrir einsog hundraðkall. Þér skuluð fá alla ævisöguna, að minsta kosti frá því ég kom til hennar stjúpu minnar sálugu og þess fólks. Hér er eingin fjármálastofnun, sagði rithöfundurinn. Ég stunda ekki neinar 19
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.