Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Blaðsíða 36

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Blaðsíða 36
GUÐMUNDUR BOÐVARSSON Gömul grein um gamlan vin (Fyrir nokkrum árum síðan var sú fyrirætlun á baugi hjá bókaforlagi einu hérlendis að gefa út bók, er hefði að geyma umsögn þeirra, er í hana væru kvaddir að skrifa, um látna feður þeirra. Sá, er átti að sjá um útgáfu þessarar bókar, sýndi mér mikla vinsemi, er hann bauð mér þar rúm óskorað, ef ég vildi þekkjast. Eg þáði boðið, og hafði þó ekki til stefnu þann tíma, sem ég vildi og mér hefði vert þótt, — enda hafði ég ekki fyrr byrjað mína litlu grein, en um mig hrönnuðust spurningamar: hvað á að segja? — hvað á ekki að segja? — í ágripi af lífssögu eins manns, hversu smátt í sniðum sem það annars er, rekur það sí og æ upp kollinn, vandamálið um viðhorfið til annarra. Eg sleppti því í greininni býsna mörgu, sem mér, ýmissa hluta vegna, hefði þó þótt frásagnarvert, og eftir urðu, fyrir utan það sem lesa má í kirkjubókum, aðeins nokk- ur minningaslitur mín sjálfs, ósamstæð og án tímaröðunar, aðeins lítill hluti þess sem í hugann kom og langaði til að verða sagt, en verður aldrei sagt. Svo fór um útkomu þessarar bókar barnanna um feðurna, að aðrir útgefendur urðu fyrri til með samskonar safnrit — og þótti þá ófrumlegt að róa á hin sömu mið. — Fyrir meira en ári síðan fékk ég grein mína loks aftur, og meður því að ég hafði ekki framtak til þess, þá strax, að kasta henni á glæ, ætla ég að biðja Tímaritið að ljá henni rúm einhversstaðar í horni. — Veit þó ekki hvort ég uppsker að launum þakklæti nokkurs manns fyrir vikið. Má jafnvel vera, að einhverjir virði mér til óþarfa nýtni, aðrir til fordildar, — en það verður þá að hafa það). Faðir minn, Böðvar Jónsson, var fæddur 17. des. 1870. Allan sinn aldur átti hann heimilisfestu í sömu sveit, Hvítársíðu í Borgarfirði. Hann dó af slysförum við vinnu sína 14. febrúar 1932. Af öllum þeim vinum mínum og samferðamönnum, sem eru dauðir nú, er hann mér minnisstæðastur og ástfólgnastur. Ber til þess að sjálf- sögðu að nokkru sú tilfinning, sem sonarást er kölluð, en ekki er það síð- ur vegna þess, að þó leiðir okkar skildi stundum um sinn, þá lágu þær saman aftur, æ ofan í æ. Það er og vegna þess, að hann var mér mestur og beztur félagi frá mínu fyrsta til síns síðasta, og þó ef til vill hvað helzt 26
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.