Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Blaðsíða 70

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Blaðsíða 70
TIMARIT MALS OG MENNINGAR ein skipti máli. Nú taldi hún sinn að- komutíma upprunninn, sótti í ljósið og vildi fleygja af sér móðurhylkinu. Hún ól sig svo til sjálf, réðst með of- forsi til sóknar á hið þrönga móður- skaut og naut tæpast nokkurs stuðn- ings frá henni, sem sæl hafði getið hana í móðurkviði, nært hana með lífi sínu, en fékk nú ekki fætt. Kerlingin þuldi yfir henni særingar, gaf henni holl ráð um að halda limum sínum í réttum stellingum, sagði henni hvern- ig hún ætti að anda og hvernig hún skyldi lyfta höku og kné, en ekkert stoðaði. Kvalahviðurnar sópuðu burt allri tilhögun og hin þjáða kona velt- ist í krampaflogum á beði sínum, kaldur svitinn bogaði af henni, var- irnar helbláar og blóðmarkaðar. „Æ- i, æ-i!“ kveinaði hún, og ákallaði til skiptis guði Babels og guð síns barns- föður. Það var komin nótt og silfrað- ur nökkvi mánans sigldi yfir fjöllun- um. Sængurkonan vaknaði úr ómegin og sagði: „Rakel er að deyja.“ Allt kvenfólkið, sem nærstatt var, Lea, móðurambáttirnar og aðrar, sem hleypt hafði verið að beði hennar, rak nú upp hrinur miklar og fórnaði höndum til himins í bæn. Síðan hófu þær með tvíefldum krafti að þylja bænir og særingar fábreyttum tónum, er líktust suði í býflugum. Jakob sat undir höfði hinnar helsjúku konu. Eftir langa þögn sagði hann, og rödd- in var hljómlaus: „Hvað ertu að segja.“ Hún hristi höfuðið og reyndi af veikum burðum að brosa. Hviðan var liðin hjá, líkast því að lífssóknarinn væri nú að ráðgast um við sjálfan sig í holi konunnar. Þegar ljósmóðirin sagði það góðs vita að hlé varð á hríðunum og mundi haldast góða stund, stakk Jakob upp á að sæta færi og búa burðarsæng handa Rakel svo hægt væri að flytja hana hinn stutta spöl, sem ófarinn var til Bet-Lakem og leita þar gistihúss. En Rakel vildi það eigi. „Hér hefur upphafið orðið, hér skal það fullkomnað," sagði hún og var erfitt um inál. „Og hver veit hvort nokkurt rúm er handa okkur í gisti- húsinu? Henni ljósu minni skjátlast. Nú skal ég vera voða dugleg að fæða, svo að ég geti gefið þér annan son. Jakob, bóndi minn.“ Um dugnaðinn mátti hún grómt um tala, vesalingurinn, og hún lét heldur ekki blekkjast af hreystiyrðum sjálfrar sín. Hún hafði þegar sagt leyndustu hugsanir sínar og vissu og gaf hið sama aftur í skyn síðar um nóttina, er hún milli harðra hríða og bleik um varir stundi því upp, hvaða nafn skyldi gefið syni sínum öðrum. Hún spurði Jakob álits um þetta og hann svaraði: „Sjá, hann er sonur hinnar einu Sönnu, og því skal hann heita Ben- Jamín — hamingjusonur.“ „Nei,“ sagði hún lágt. „vertu mér 60
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.