Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1957, Blaðsíða 101

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1957, Blaðsíða 101
EINMANA MAÐUR ? afieins hajt lítifi skot út aj jyrír mig og haldið áfram afi vinna. Chaplín lauk ekki við að skeyta Sviðljós fyrr en undir liaust 1952. Kvikmyndin var ekki kímileg örlagasaga eins og Monsieur Verdoux né heldur örlagaþrungin kímni- saga eins og Kona jrá París. Hún var ó- menguð örlagasaga, allt að því harmsaga. Og í fyrsta skipti birti Chaplín andlit sitt nakið án þess að setja upp nokkra grímu. Þessi nýja mannlýsing hans var algerlega óháð fyrri hlutverkum, að minnsta kosti ef undan eru skilin nokkur loddarabrögð í at- riðum þeim sem gerast í fjölleikahúsum. Myndin Sviðljós gerist í Lundúnum 1914 og er næstum einvörðungu bundin við fjöl- leikahúsin án þess að vikið sé að styrjöld- inni eða ensku þjóðfélagi í heild. Chaplín birtist sem Calvero, fjölleikari sem kominn er til ára sinna og getur nú ekki lengur komið áhorfendum sínum til að hlæja, þótt hann hafi áður notið frægðar og auðs. Hon- um gengur æ erfiðlegar að ná í hlutverk. Hann býr í tveimur herbergjum í matsölu- húsi handa listamönnum. Hann hefur van- ið sig á að drekka meira en góðu hófi gegn- ir til þess að gleyma og herða upp hugann áður en hann birtist síðustu áhorfendum sínum. Kvöld nokkurt, er Calvero kemur heim full drukkinn, tekur hann eftir gaslykt í stiganum. Hann brýzt inn í herbergi þar sem Terry hin unga (Claire Bloom) hefur reynt að svipta sig lífi. Hún bjargast, og Calvero kemur henni fyrir í öðru herberg- inu hjá sér. Hann fær að vita hvers vegna hún reyndi að fremja sjálfsmorð. Terry hafði látið sig dreyma um að verða mikil dansmær. En hún hafði lamazt í fótum, og draumurinn getur aldrei rætzt. Calvero tendrar nýtt lífsþrek í ungu stúlk- unni. Hann sýnir Terry fram á það að löm- unin er ímyndun einber. Dansmærin nær fullri heilsu og fær verkefni hjá stórum dansflokki, og þar býðst honum einnig óverulegt skophlutverk. Dansinn færir Terry frægð, og hún biður Calvero um að giftast sér. En honum finnst hann vera orð- inn of gamall, og hann heldur að hún sé ástfangin í tónskáldinu unga Neville (Sidn- ey Chaplín, sonur hans). Hann svarar henni engu, heldur hverfur og slæst í hóp með heldur óhrjálegum hópi götuleikara. Skömmu síðar rekst Terry aftur á Cal- vero. Hún er orðin frægur eindansari og fær forstjóra stórs fjölleikahúss til að koma upp góðgerðasýningu, þar sem Calvero á að fara með eitt hlutverkið. Hann býr sig undir það af mikilli vandvirkni. Asamt gömlum félaga sínum (Buster Keaton) sýn- ir hann ýms snilldarleg atriði og kemur m. a. fram sem flóatemjari, heimspekilegur umrenningur og mistækur fiðlusnillingur. Leikur hans vekur feiknarlega hrifningu. Það er svo að sjá sem Calveros bíði nýr frami. Samkvæmt áætlun lýkur hann leik sínum með því að detta ofan í hljómsveitargeilina. Það gerist svo óvænt að hrifning áhorfenda nær hámarki. En gamli maðurinn kemst ekki upp úr bumbunni stóru sem hann fest- ist í. Veilt hjartað hefur ekki þolað margra ára erfiði og áfengisneyzlu. Skopleikarinn gamli er borinn út að tjaldabaki, og þar deyr hann meðan Terry dansar á sviðinu og vekur nýja hrifningu. Þegar atburðarásin ein saman er athuguð kann Sviðljós að minna á hina tilfinninga- sjúku leiki sem tíðkuðust um síðustu alda- mót. Söguhetjurnar tvær virðast algerlega óháðar umheiminum, en það stafar af ein- angrun þeirri sem Chaplín hafði verið neyddur út í og gefur hugmynd um hana. En hvað sem þessu líður er Sviðljós sönn harmsaga í anda Shakespeares, algild og mennsk í viðhorfum sínum, túlkun og inni- leik. Myndin birtir okkur fyrst og fremst 291
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.