Tímarit Máls og menningar - 01.12.1957, Page 108
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
ster, og segir þar: „AS lokum ber kannski
að geta þess, að einnig þeir sem kaupa og
lesa ljóðabók Jóns úr Vör af öðrum sökum
en norrænni frændrækni og nýjungagirni
fá mikið fyrir snúð sinn: allt sem góður,
sjálfstæður og listfengur ljóðasmiður hef-
ur að bjóða -— án tillits til þjóðernis og
befðar."
Ljóðskáldið Bertil Gedda skrifar í Ny
Tid: „Hið mikilvægasta við þetta ljóðasafn
er félagslegur boðskapur þess, vandlæting
skáldsins og uppreisnarhugur, uppgjör þess
við rangsleitni þjóðfélagsins."
Torbjörn Thörngren ritar langt mál í
Göteborgs Tidningen og hvetur eindregið
til þess að út verði gefin í Svíþjóð sýnisbók
íslenzkra nútímabókmennta. Hann fer
viðurkenningarorðum um verk þýðandans
og segir að lokum: „Hér er góð mynd af
íslendingi sem heitir ekki Laxness, heldur
Jón úr Vör.“
Tore Borglund ritar í Kvállposten í
Málmey: „Skáldið lýsir hinu snauða fiski-
þorpi bernsku sinnar með einföldum, ein-
lægum orðum ... Hinar órímuðu Ijóðlínur
eru tilgerðarlausar, viðfangsefnin ósjaldan
hversdagsleg, þó tekst höfundi undantekn-
ingariítið að gæða þau nauðsynlegum ljóð-
rænum styrkleika ... Jón yrkir um mikla
örbirgð og þungbær örlög án móralskrar
umvöndunarsemi ... Heildaráhrifin verða
mjög góð. Þessi ófölsuðu þorpsmálverk
einkennast þrátt fyrir gráan hversdagsleika
sinn af sterku mildu innsæi ... Jón úr Vör
lætur fólkiö fullkomlega samlagast hinu fá-
tæklega umhverfi ... Þýöingin gæti varia
verið nákvæmari.“
Einar Bragi snaraði.
298