Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1971, Side 53

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1971, Side 53
Samuel Beckett Kafli úr skáldsögnnni Watt Vöttur rakst á brautarþjón sem rúllaði mjólkurbrúsa á undan sér. Vöttur datt, og hattur hans og farangur hentust út um allt. Brautarþjónninn datt ekki, en hann missti takið á brúsanum, sem skall á botninn og dansaði þannig um stund þar til hann að lokum stóð kyrr. Þetta var mikil heppni, því hefði hann dottið á hliðina, sennilega fullur af mjólk, veit enginn nema mjólkin hefði runnið úr honum yfir brautarpallinn, og jafnvel á teinana, undir lestina, og þar með farið forgörðum. Vöttur skreið á fætur og hafði lítið sakað, eins og venjulega. Déskotinn kengbeygi þig, sagði brautarþj ónninn. Hann var myndarlegur náungi og þó óhreinn. Það er svo erfitt fyrir járnbrautarstarfsmann að halda sér hreinum og penum í þessu starfi. Sérðu ekki hvar þú gengur? spurði hann. Vöttur mótmælti ekki þessari fáránlegu hugmynd, sem auðsjáanlega hafði verið borin fram í reiði. Hann beygði sig til að taka upp hatt sinn og far- angur, en reisti sig upp aftur án þess að láta verða af því. Honum fannst það ekki rétt að ljúka því af fyrr en brautarþj ónninn væri hættur að ávíta hann. Blindur og mállaus í þokkabót, sagði brautarþj ónninn. Vöttur brosti, þrýsti höndunum saman, lyfti þeim að brjósti sér og hélt þeim þar. Vöttur hafði horft á fólk brosa, og ímyndaði sér, að hann skildi, hvernig það var gert. Og það var satt, að bros Vattar, þegar hann brosti, líktist meir brosi en til dæmis glotti eða geispa. En það vantaði eitthvað í bros Vattar, eitthvað smávegis skorti, og fólk sem sá það í fyrsta sinn, og flest fólk sem sá það, sá það í fyrsta sinn, var stundum í vafa um, hverskonar svipbrigði það ætti að tákna. Mörgum fannst það vera eins og hann rétt hreyfði varirn- ar. Vöttur notaði þetta bros sparlega. Áhrif þess á brautarþj óninn voru þannig, að honum duttu í hug óvingjarn- legri orð en hann notaði áðan. En þau voru aldrei sögð, af honum, við Vött, því skyndilega greip hann til brúsans, og rúllaði honum hratt í burtu. Stöðv- arstjórinn, einhver hr. Loury, nálgaðist. 243
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.