Tímarit Máls og menningar - 01.03.1979, Blaðsíða 104

Timarit Máls og menningar
Með öruggum handtökum lét hún gallabuxurnar niður í axlatöskuna og
lagði lokið yfir.
Síðan snerist hún á hæli og gekk ákveðnum skrefum í áttina að kass-
anum.
I hendinni hélt hún á hvítum ullarsokkum. Olöfu vantaði sokka, því
hún ætlaði á skíði um helgina. Hún borgaði sokkana og gekk síðan í áttina
að útidyrunum.
— Afsakið, sagði einhver að baki henni. Afsakið.
Og svo greip einhver um handlegg hennar.
Það var úlpuklæddi pilmrinn sem hún hafði séð í vinnufatadeildinni.
Henni fannst hún kannast við andlit hans.
— Afsakið, sagði pilmrinn. Ég verð að biðja yður að koma með mér
til verslunarstjórans.
Hún opnaði munninn, en sagði ekkert.
Hún var ekki lengur jafnöragg í fasi.
Hann sá að konan staðnæmdist við kassann.
Hún ætlar þá að borga, hugsaði hann og varð hálfvegis fyrir vonbrigð-
um.
Hún hélt á hvímm ullarsokkum í hendinni. Tók seðlaveski upp úr kápu-
vasa sínum. Borgaði. Tók við afgangnum án þess að taka gallabuxurnar
upp úr axlatöskunni.
Gekk í átt til dyra.
Hann tók viðbragð og hljóp við fót á eftir henni.
Hann var viss um að hún hefði ekki borgað gallabuxurnar.
Hvað átti hann að segja við hana?
Hann var kominn alveg að henni.
— Afsakið, smndi hann. Afsakið.
Síðan greip hann laust um handlegg hennar.
— Afsakið, sagði hann. Ég verð að biðja yður um að koma með mér
til verslunarstjórans.
Hún leit á hann.
Honum fannst hann kannast við andlit hennar.
Hún opnaði munninn, en sagði ekkert.
Hún var ekki lengur jafnörugg í fasi.
94