Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1979, Blaðsíða 52

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1979, Blaðsíða 52
’Tímarit Máls og menningar hversdagsmenn, hvort heldur litið var til hins stundlega eða hins eilífa. Fullkomnari heilög ferning verður vart fundin með vorri fámennu þjóð ;á hjara veraldar og mörkum hins byggilega heims. Þar var yfirbiskup ;sjálfrar íslenzku þjóðkirkjunnar. Þar var ennfremur arftaki Jóns biskups Arasonar undir fána móðurkirkju vorrar hinnar katólsku. Þá voru þar fyrirmenn sérstakra kristinna safnaða, sem ekki hafa þótzt geta átt sam- leið með höfuðkirkjunum, þar sem þær sýndu ekki nóga alvörugefni í trú sinni, og voru þeir um skeið nafnkenndastir fyrir það, með hve hárri röddu þeir vísuðu hinum fordæmdu til helvítis. En svo mikill fögnuður sem það var mörgum sannkristnum manni að sjá hina kristnu félaga fella niður allt pex og þref og sameinast í anda friðarins í vörn gegn árásum á „sannindi kristinnar trúar“, þá urðu aðrir furðu lostnir út af því, hve sameiginlegt átak þessara bylmingskrafta með guð allsherjar á bak við sig gat verið máttlítið og sneytt öllum menningarbrag. Trúarleiðtogarnir gáfu út sameiginlega yfirlýsingu. Það leyndi sér ekki, að þeim var heitt í hamsi, en þar gætti næsta lítið kristilegrar hógværðar og hjartans lítillætis. Þar var mikið um þung og ruddaleg orð. Þau geta verið áhrifamikil, þar sem rétt er á haldið, svo sem þegar þeim þóknaðist að framganga af munni Jóns biskups Yídalíns. Að öðrum kosti geta þau orðið eins og þungur sleggjuhaus á veigalitlu axarskafti og líklegust til að valda mælendum meiðslum. I yfirlýsingu kirkjufeðranna fjögurra í dómum um bókina er meðal annars sagt, að hún sé „afskræming á þeim heimildum um hann (þ.e. Jesú), sem samtíðarmenn hans lém eftir sig“, að bókin sé „blygðunarlaus storkun við helgustu tilfinningar kristinna manna“, „blygðunarlaust áróðursrit gegn sannindum kristinnar trúar“. í einu orði sagt er bókin „ólyfjan“ í munni hinnar „kristilegu“ ferningar. En það er ekki einu sinni sýnd viðleitni til að rökstyðja þessi stóru orð, hvorki á skiljanlegu né óskiljanlegu máli. Þau falla því steindauð til jarðar sem ruddaleg slagorð, sem minna meira á munnsöfnuð óknytta- stráka en virðulegra kirkjuhöfðingja. Yfirlýsingin stendur eftir sem „blygð- unarlaus storkun“ við almenna velsæmiskennd og mannlega skynsemi. Eg geri ráð fyrir, að allgóð eining gæti náðst um þann dóm, að á degi hverjum sé borið inn á heimili landsins meira og minna af óæskilegu efni í blöðum og útvarpi og í sjónvarpi í glansandi myndum, án þess að höfðingjar guðs kristni í landinu hafi æmt né skræmt. Þegar þessir sömu höfðingjar hefja nú upp raust sína með grófyrtum formælingum, þá vildi ég mega gera þá kröfu til þeirra, að þeir hjálpi heyrendum til .42
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.