Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1979, Blaðsíða 117

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1979, Blaðsíða 117
íslendingasögur og Hugsvinnsmál Þótt þessum þýðingum beri ekki saman um einstök orð (þræta: senna; málrófsmenn: hvassorða hali; málróf: málskálp; speki: hyggja), þá er ein- sætt að þessar tvær íslenzku þýðingar eru líkari hvor annarri en hinni latnesku, enda má segja að hinir íslenzku meistarar sýni hliðstæð frávik frá frumgerðinni. Setningunni „þótt satt vitir“ er skotið inn til skýringar og viðbótar í Hugsvinnsmálum, en að öðru leyti svipar báðum þýðingun- um mjög saman. Hér eins og annars staðar í fornum ritum íslenzkum er neikvæður boðháttur (noli með nafnhætti) þýddur „hirð eigi“ með nafn- hætti aðalsagnar. Síðari setningin er miklum mun einfaldari að hugsun í latnesku gerðinni en í hinum íslenzku: „Mál er öllum gefið, en vizka and- ans fáum“ verður magnaðra á íslenzku einkum af tveim ástæðum. I fyrsta lagi er notað niðrandi hugtak (málróf, málskálp) í stað hlutlauss orðs (sermo), og skerpir það andstæðuna við hyggju eða speki, og hins vegar er andstæðan „mörgum“ gegn „fáum“ skáldlegri en í latínunni, þar sem „öllum“ (cunctis) er teflt gegn „fáum“ (paucis). Islenzku gerðunum ber því ekki einungis saman um mikilvæg atriði, heldur má segja að í þeim komi fram ný túlkun á siðfræðilegri merkingu hins latneska spakmælis. Hvernig var þessi einfalda latneska setning þýdd á íslenzku í þann mund sem Ari fróði, ungur piltur vestan frá Helgafelli, settist á skólabekk í Haukadal? Hvað ungur nemur, gamall temur, segir í fornu spakmæli, og engan þarf að undra, þótt slíkur boðskapur í versum Catós ráðgjafa hafi komizt inn í verk þeirra menntamanna, sem fengust við að skrifa sögur eftir að skólanámi lauk. Fjórði kafli Grettis sögu lýsir afrekum og ævintýrum Önundar tréfóts í Suðureyjum, en þar mætir hann víkingunum Vígbjóð og Vestmari, sem skopast að honum fyrir orrustu: „Tröll hafi Tréfót allan,“ segja þeir, „tröllin steypi þeim öllum. Og er það fáséð, að þeir menn fari til orrustu, er ekki mega sér.“ En úrslitin urðu þó á þá lund, að Önundur hinn einfætti ber sigur af hólmi, og eftir að hann hefur sært annan vík- inginn til ólífis og hrakið hinn á flótta, kveður hann vísu, þar sem hann hermir orð Hugsvinnsmála: ,JS/ieir er mörgum ... málskálp lagið ... en hyggjandi.“ Hér eins og víðar í sögunum, þegar farið er með almenn sannindi, er gerandinn óákveðinn, en að öðru leyti lýsir vísan viðureign Önundar við víkinga. Mér er ekki kunnugt um, að orðið „málskálp“ komi annars staðar fyrir í fornu máli en í Hugsvinnsmálum og þessari vísu Grettlu. Nú hagar svo skemmtilega til, að Bjarnar saga Hítdælakappa bergmálar orðtak Staffræðinnar og beitir þá orðinu „málróf“, sem virðist 107
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.