Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Page 107

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Page 107
Þjóðvegur númer 43 um og liðkuðu sig í fótunum og svipuðust um. Hundurinn Fadista þefaði af þeim tortrygginn. Verkamennirnir tíndust smám saman að bílnum. Slangan lá afskipta- laus á veginum og stálbikið harðnaði í götunum á dreifaranum. Sæll vertu. Eg var farinn að halda að þú kæmist ekki í þetta sinn. Það var verkstjórinn sem sagði þetta inn í bílhúsið. Bílstjórinn svaraði: Hér er ég, og mundu ég hef ekið hundrað og tíu kílómetra síðan í morgun. Fleiri verkamenn dreif nú að. Þeir voru þreytulegir í hreyfingum og kveiktu sér í sígarettum. Hvað eru þeir margir? spurði verkstjórinn og benti á hópinn sem kom með vörubílnum. Bílstjórinn rétti honum umslag sem hann sótti í veskið: Þarna færðu listann. Síðan hallaði hann sér á hlið og studdi handlegginn á stýrið og dottaði. Eg sé hvergi minnst á Spottann, sagði verkstjórinn þegar hann hafði lesið bréfið. Heyrðirðu kannski ekki á hann minnst? Spottann? spurði bílstjórinn og hélt áfram að smádrúpa höfði. Nei. Ég he^rði ekki minnst á neinn Spotta. Hvað hafa þá margir komið? Atján er sagt hér. Bílstjórinn geiflaði sig: Aukaliðið kemur þá að heldur litlu gagni. Þið ljúkið ekki verkinu á viku með þessu móti. Hvað sem því líður, átján menn eru alltaf átján menn og betra en ekkert. Verst ef þeir senda okkur ekki út á Spottann við Sao Caetano. Verkstjórinn stóð á aurbrettinu, hékk utan á bílhurðinni líkt og hann ferðaðist standandi og reiknaði mennina út í skyndi. Þrír hlutu að vera kunnugir faginu, þeir voru á tréklossum og með barðastóra stráhatta. En því miður voru hinir hlédrægir og lítillætið uppmálað að hætti sveita- manna. Flestir voru þetta farandverkamenn sem höfðu engin störf fengið við kornskurð, þrekvaxnir menn og með sólbrennd andlit fjalla- manna frá Beiras. Þeir stóðu í þéttum hnappi og tóku við malpokanum sínum sem aðstoðarbílstjórinn rétti til þeirra ofan af bílnum. Hundurinn Fadista hnusaði af þeim rækilega og rannsakandi. Mitt í annríkinu sem ríkti vegna komunnar rakst Alves verkfæravörð- ur í einn manninn á tréklossunum og bar kennsl á hann: Nei — þarna Pé-Leve. Sæll, heillakarlinn. 5 77
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.