Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Blaðsíða 64

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Blaðsíða 64
Tímarit Máls og menningar allri ljósadýrðinni. Allir virtust vera harðánægðir. Innan skamms barst ég inn í gerólíkan heim. Sægur af hinum ótrúleg- ustu atburðum gerðist. I hinum framandi heimi talaði nú enginn eins og fólk gerir í raunveruleikanum. Og jafnvel þegar fólkið þagði var það líka öðruvísi á svipinn og sífellt að flétta saman fingur. Meistari Fínezas var mest áberandi. Eg minnist aldrei þess að tjaldið hafi fallið í síðasta þætti og hann hafi þá verið á lífi. Hann dó næstum alltaf um leið og tjaldið fór að síga, og þá snöktu hátt konurnar í salnum. Slík ógæfa henti hann af því hann var réttlátur og gerðist fúslega málsvari smælingjanna. Meistara Fínezas óx ekkert í augum ef smælingj- arnir áttu að sigra, og hann óttaðist engan. Hann gekk til móts við dauðann sem hetja, berbrjósta og með fögur orð á vör. Þá stóð ég hreinlega á öndinni. Eitt kvöldið dó meistari Fínezas strax í fyrsta þætti. Þetta olli ógur- legum vonbrigðum. Ahorfendur gagnrýndu þetta harðlega í hléinu. „Að besti leikarinn skuli deyja þegar hann er nýstiginn á sviðið! . . . Alveg er það óheyrilegt. Síðan verðum við nú að þola fjóra þætti með eintómum leikaraskussum!" sagði læknirinn sem var við hliðina á pabba. En atriðið hafði verið svo lifandi og dauði meistara Fínezas svo sannfærandi að mér brá í brún þegar ég sá hann á rakarastofunni daginn eftir. Stundum vakti annað aðdáun mína. Það var fiðlan hans. Þegar enginn viðskiptavinur var hjá meistara Fínezas, og þannig liðu oft dagar, þá lék hann á fiðlu. Einhverju sinni hvarf ég frá félögum og leikjum og hlustaði á hann í fjarlægð, heillaður. Leikurinn var frábærlega fagur. Mild tónlistin barst frá stofunni og fyllti bæinn af trega. Arin liðu. Einn góðan veðurdag hélt ég til náms. . . Þegar ég kom aftur var ég fullorðinn maður. Meistari Fínezas er enn hávaxinn og grannur. Aðeins hárið er orðið snjóhvítt. Horfðu bara á mig, segir hann stundum. Gættu vandlega að og segðu svo, hvort þetta sé sami maðurinn sem þú þekktir. Slíkar bænir hans vekja mér ríka furðu. Eg reyni að sannfæra hann um að hann hafi ekkert breyst. Hann skilur hvers vegna ég skrökva og hristir höfuðið hægt og segir: Kalli minn, víst er ég orðinn gamall. Ég heimsæki hann stöku sinnum. Hjá honum er aldrei neinn á stofunni. 534 i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.