Tímarit Máls og menningar - 01.06.1995, Síða 27

Svo hefurþú verið þýddur sjálfur.
„Já, bækurnar mínar fóru fljótt að koma út erlendis. Sama árið og Róbin-
son Krúsó kom út kom úrval úr ljóðunum mínum á dönsku. Erik Skyum
Nielsen heyrði mig lesa á samkomu hjá Islendingum í Kaupmannahöfn og
sagðist vel geta hugsað sér að takast á við þessi ljóð. Svo datt honum í hug
að bjóða Vindrose-forlaginu þýðingarnar og það sagði bara já! Vindrose
hefur síðan staðið með mér gegnum súrt og sætt og gefið út allar mínar
skáldsögur. Danir hafa yfirleitt verið fyrstir og vinur minn Erik Vagn Jensen
hjá Vindrose, sem nú er nýlátinn, sá um erlend réttindamál, seldi bækurnar
til Noregs, Svíþjóðar, Þýskalands og Englands. Þegar þetta byrjaði 1984 var
ekki mikið af íslenskum bókum að koma út á Norðurlöndum. Riddararnir
eru meðal þeirra fyrstu sem koma í þessari lotu, svo fjölgar bókunum jafnt
og þétt. En það var bara tilviljun að ég skyldi vera fyrstur, þetta hefði gerst
án mín. íslenskar bókmenntir eru í ham.“
En hvað finnst þér um þýðingarstefnu erlendra forlaga? Til dæmis luku
Norðmenn ekki þríleiknum, gáfu ekki út Regndropana, en Bretar byrjuðu á
þeim.
„Þetta er ákvörðun forlaganna og við hana verð ég að una. Þó að það sé
ákveðið samhengi milli bókanna þriggja í trílógíunni þá eru þær sjálfstæðar,
og mér fannst það gefa Regndropunum aukið power að koma út ein.
Forlaginu bauðst bæði þýðing á Riddurunum og Regndropunum og gat
valið milli þeirra, og ég var í rauninni ánægður með að þeir skyldu velja
Regndropana vegna þess að það er sú bók sem ég myndi helst lesa ætti ég að
lesa einhverja bók eftir sjálfan mig. En hún er erfiðust og nýtur sín betur
þegar hún þarf ekki að þola samanburð við fyrri bækurnar sem eru aðgengi-
legri. Ég gerði enga athugasemd við þetta. Bretar hljóta að vita hvað þeir vilja.
Næst gefa þeir út Englana. Ef almættið vill að hinar bækurnar komi út í
Englandi þá koma þær út.
Joe Allard sem var sendikennari uppi á Velli en er lektor við háskólann í
Colchester hafði milligöngu um þessa útgáfu. Hann skipuleggur menning-
arhátíðina í Colchester. 1993 voru íslensk skáld kynnt þar og gefin út í
ljóðaúrvali. Þá sýndi ég honum þýðingar Bernards Scudders á skáldsögunum
tveim og hann varð hrifinn af þeim. Hélt að það væri kannski af því hvað
hann er mikill fslandsvinur en lét þær þá í hendurnar á konu sem stýrir
forlagi, hún var sammála honum og þau ákváðu að gefa aðra þeirra út. Jakob
Magnússon átti líka hlut að máli; þetta tengist því átaki í íslenskum menn-
ingarmálum sem hefur verið í Englandi. Áætlunin er að gefa út talsvert af
íslenskum bókum. Grámosinn er að koma og Tröllakirkja.
Enskur skáldskapur hefur lengi höfðað til mín, sígild verk eins og leikrit
Shakespeares og nútímaskáld eins og T.S. Eliot. Ég skrifaði lokaritgerðina
TMM 1995:2
21