Allt um íþróttir - 01.10.1953, Side 12
þetta er þrotlaus keppni — því
einn keppnisdagurinn tekur við
af öðrum.
Kappið er áreið'anlega hollt —
þó bezt með forsjá eins og mál-
tækið segir. Og liugsjónin sem
allar íþróttir eru grundvallaðar
á er kapp með forsjá — kapp
sem getur þroskað einstakling-
• inn, gert hann hraustari og hæf-
ari til starfs síns fyrir þjóðfélag-
ið. Hugsjónin er sú sama hvort
sem um er að ræða starfsíþróttir
eða bara íþróttir.
Starfsíþróttir eru því ekkert
það sem kemur í stað íþrótt-
anna, eins og við höfum þekkt
þær. Heldur er sviðið aðeins
víkkað. Það er tekin upp keppni
í hagnýtum störfum — störfum
sem allir þurfa að kunna sem
bezt. Það er keppt í því að
leggja á borð, gera hnappagat og
festa hnapp, strauja skyrtu, aka
traktor og að dæma búpening.
Með starfsíþróttum eru tekin
inn á svið íþróttanna störf, sem
þarf sérstaka æfingu og sérstakt
lag til þess að inna af höndum.
Keppni svipuð þessu hefur ver-
ið til innan íþróttanna um ára-
bil og á ég þar við keppni í skot-
fimi.
Ég geri ráð fyrir því, að þið
eins og ég hafið margoft komið
inn í fjós. Það hefur þá ef til
vill farið fyrir ykkur eins og mér,
að allar kýrnar virtust svo til
eins. En eftir að hafa horft á
keppnina í því að dæma kýr og
heyrt formála hins fróða naut-
griparáðunautar lýt ég kýr allt
öðru auga en áður. Og það er
einmitt það sem keppt er að
með' því að taka þessa grein inn
í starfsíþróttir. Það er unnið að
því að þjálfa eiginleika manna,
sem um skepnur hugsa. Skapa
þekkingu meðal þeirra er hirða
skepnur fyrir útliti gripanna —
um leið og sú þekking verður til
þess, að mennirnir fá aukna á-
nægju af gripahirðingu og verða
að auknu liði í ræktun búpen-
ingsins.
Það var furðulegt að sjá, hve
keppendurnir voru naskir á að
meta eiginleika og byggingarlag
búpeningsins. Þeir þukluðu og
mældu, renndu augunum fram
og aftur eftir skepnunni og skrif-
uðu niður einkunnirnar, sem þeir
gáfu gripunum. Það er þessi
þekking á búpeningi sem ásamt
öðru gerir bónda að bústólpa og
bú að landstólpa eins og skáldið
komst að orði.
Þarna var einnig keppt í
hlaupi eins og á venjulegu
íþróttamóti. En það var krafizt
meira af keppandanum en að-
eins það, að hann hefði sterka
fætur og góð lungu. Hann varð
að leysa ýmsar þrautir á leið-
inni — segja til um hvað ákveð-
inn túnblettur var stór, hvað á-
10
ÍÞRÓTTIR