Allt um íþróttir - 01.10.1953, Blaðsíða 23
finn að jafnaði við hverja leit
svo sem heljarmikinn banana-
klasa eða troðinn poka af tóm-
ötum( falinn undir rúminu eða
öðrum álíka óhultum stað, seg-
ir þjálfari hans.. — Skýringin
er ef til vill sú, að Marciano
þjájfi sig strangar en nokkur
annar síð'ari tíma hnefaleikari.
Vitaskuld eyðir Rockey mikilli
orku við æfingarnar og skýrir
]jað sig reyndar sjálft, að hann
þarf að borða oft og mikið
hverju sinni.
Marciano hefur unnið sér
skjóta frægð í hringnum, en
Jirátt fvrir það, J)ó vinsældir
lians fari vaxandi, eru þær ekki
Jjess megnugar, að gera liann að
nýjum Jack Dempsey. Flestir
eru sammála um, að hann eigi
mikið eftir ólært, áð'ur en hann
er þess verður að vera nefndur
linefaleikamaður. Rockey er í
vextinum miklu líkari lyftinga-
eða fangbragðameistara en
hnefaleikamanni. Hann er frem-
ur lágvaxinn, fæturnir miklir og
kringlóttir eins og viðarbútar og
handleggirnir mjög stæltir og
sterklegir. Hins vegar hefur eng-
inn fyrrverandi heimsmeistara
haft jafn litla faðmvídd og hann.
Rockey vegur sjaldan meira en
83 kíló og vert er að geta þess,
að aðeins þrír hinna 18 meistara,
sem unnið hafa þungaviktartitil-
inn, hafa verið léttari en hann,
en Jjeir eru meistararnir Corb-
ett, Fitzsimmens og Tommy
Burns.
Hnefaleikaferill Marciano
minnir dálítið á feril annars
þungaviktarmeistara, Jim Jeff-
ries, því spgja má um þá báð'a,
að þeir voru orðnir meistarar
löngu áður en þeir náðu því að
vera útlærðir í öllum kúnstum
•listarinnar. Mareiano tókst að
hreppa titilinn, að nokkru leyti
vegna 'þess, að samkeppnin „í
kraftamannahópnum“ er þessa
stundina óvenjulega slöpp, og
einnig hjálpaði það honum mjög
til sigurs, hve liann er ónæmur
fyrir höggum andstæðingsins, og
líkamlega sterkbyggður. Kunn-
átta hans í listinni er sem sagt
ekki mikil og eiginlega er rétt-
ara að nefna hann villtan bar-
dagamann en hnefaleikamann.
Hann kann til dæmis ekki þá
list að' fá andstæðinginn til þess
að opna sig fyrir höggum með
því „finta“ eða „bluffa“. Leik-
aðferð hans í hringnum er fyrst
og fremst sú, að hann sækir stöð-
ugt beint að andstæðingnum og
slær á þá staði sem hann kemur
á höggi og heldur Jiannig áfram,
þar til andstæðingurinn fyrr eða
síðar neyðist til Jjess að' opna
sig. Reyndar minnir Jjessi leik-
aðfeVð hans miklu meira á gömlu
sjóarakempuna Tom Sharkey en
Jack Dempsey.
ÍÞRÓTTIR
21