Saga: missirisrit - 01.06.1925, Page 88

82
SAGA
Hugrúnar.
Hvað sem þú hugsar, og um hvað sem þú talar, og
hversu mikið nýjabrum sem af því kann að vera, þá máttu
vera viss um, að allar hugsanir þínar hafa einhverntíma
verið áSur hugsaSar og orS þín áSur sögS á líkan hátt.
AS auSurinn sé afl þeirra hluta sem gera skal, er orS-
tak, sem aS engu er nýtt. Andinn — hugsunin er frum-
afliS, sem framkvæmir alt — framleiSir alt i samræmi
viS náttúruna. Hugsunin framkvæmir myndir sínar meS
vinnunni, sem hún stjórnar í stóru sem smáu. MeS öSr-
um orSum: hugsunin hugsar upp vinnuna, og lætur kraft
vöSva og véla framleiða þaS, sem auöur er nefndur.
ÞaS er meira virSi aS vera skilinn af einum, en lof-
aSur “út í bláinn” af hundruSum.
Ef Canada væri taflborS og þegnar hennar menn og
peS, þá myndi eg óska aS Íslendingurinn yrSi á sínum
tíma aS ódrepandi lalla.
Þótt kurteisin kosti ekki peninga, ætlast hún samt
til launa. Hún vill aS aSrir taki eftir sér og borgi sér í
sömu mynt.
Sá sem leikur á aðra, verSur fyrst aS leika á sjálfan
sig.