Saga: missirisrit - 01.12.1929, Blaðsíða 78

208 S A G A
Jóns, að hann hefði sint meira bókunum en töðu þurk-
inum, daginn þann.
2.
ÁÖur en Kristján Jónsson fór að búa á Illuga-
stö'ðum, bjó hann á ÞórðarstöSum, austan Fnjóskár.
Illugastaðir er kirkjustaður, og á þeim tíma bjó þar
bóndi sá, er I’órður hét. Það bar við að þar var stolið
messuvínsflösku úr stórri kistu, er þar stóð í skála.
Kistan var gerð úr eik, járnbent, og var þung og stór.
Þórður bóndi bar sig upp við Kristján, að leita uppi
þjófinn. Kristján kvað það örðugt en samt skyldi
hann hugsa málið. Kemur hann svo eftir nokkra
daga yfir aS kirkjustaðnum, snemma morguns. Kallar
alt heimilisfólkið fram í skála þann, er kistan stóð í,
tekur rauðkrít upp úr vasa sínum og dregur hring á
lokið, og segir fólkinu með mikiili alvöru, að þaS eigi
að ganga hvert á eftir öðru að kistulokinu og drepa
fingri innan í hringinn, og sá sem hafi stolið messuvíns-
flöskunni verði fastur á gómnum. Fyrst gengu fram
bóndi og húsfreyja, og svo hver af öðrum, og festist
enginn á gómnum. En einn maður, sem Háífdán hét,
stóð álengdar f jær og kom ekki að kistunni. Var hann
] >ú spurður að hvort hann ætlaði að verða einn eftir.
Gekk hann þá fram hikandi tvö, þrjú spor og sagði •
“Nei, maður! Nei, maður! Eg gerði það! Eg gerði
það!”
Var þetta eignaS fjölkyngi Kristjáns.
3-
Á bæ einum í Fnjóskadal var stolið ull úr afar
stórri kistu. Var þá leitað til Kristjáns á Illugastöðum.
Svaraði hann því stutt, en sagist þó mundu vilja til
þess hjálpa að gera þjófa uppvísa og ræka úr sveit-