Saga: missirisrit - 01.12.1929, Side 89

S A G A
219
Hallgrímur sterki.
Sögumaður Sigurjón Bergvinsson, 1929,—Hdr. p. p. p.
1.
Hallgrímur sterki í Flatey á Skjálfandaflóa, var
annálaÖur fyrir krafta sína.
Eitt sinn mislíkaÖi honum við kaupmanninn á Húsa-
vík (únig minnir Johnsen). Voru þeir staddir í vöruhúsi,
þar sem lýsistunnur stóðu á gólfinu. Þá gripur Hall-
grímur í laggir einnar lýsistunnunnar og kastar henni
upp í loftið á pakkhúsinu. Þegar hún kemur niður á
gólfið springa af henni allar gjarðirnar, lýsið flóir út
um alt gólfið og gusaðist upp á klæði kaupmannsins.
Þetta handtak Hallgríms varð til að sætta þá.
2.
Á öðrum tíma var það, að Flateyingar voru í fiski-
róðri. Þá fundu þeir hva'l ofan sjávar. Komu þeir
færum í hann og reru honum til lands, og hugðu hann
dauðan vera. Þegar í fjöru kom bundu þeir færinu
utan um stóran stein í flæðarmálinu, og lögðu síðan
af stað til Húsavíkur, að spyrja sýslumann að hverjir
væru eigendur að hvalnum. En þegar þeir eru nýlega
lagðir af stað, sér Hallgrimur sterki, að rót er komið
á hvalinn, sem allir hugðu dauðan vera. og var steinn-
inn farinn að færast fram að sjónum. Þá grípur
Hallgrímur í færið og gamall maður með honum.
Setti hann færið um herðar sér og spyrnti fótum við
fjörugrjótið, sem ruddist undan honum við átök
hvalsins, unz hvalurinn var búinn að draga Hallgrím
svo langt út í sjó að hann varð nauðugur að sleppa,
svo hann druknaði ekki. Hvarf hvalurinn í haf út með
færið, og hefir enginn skilið til þessa tírna hvernig
hvalurinn gat legið svo lengi í dái.