Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.2010, Qupperneq 42

42 sakamál umsjón: kolbeinn þorsteinsson kolbeinn@dv.is 26. nóvember 2010 föstudagur
LitLi rað-
morðinginn
Á þessum ákveðna tíma sprengdi
Gaskins sprengjuna. „Það
síðasta sem hann heyrði
var hláturinn í mér,“
sagði Gaskins síðar.
Donald Henry Gaskins, einnig kallaður Pee Wee, var raðmorðingi af verstu sort og var
uppspretta ógnar og skelfingar í
Suður-Karólínu í Bandaríkjunum
á sjötta áratug síðustu aldar og
fram undir 1980. Flest fórnar-
lamba Gaskins voru konur, en
annars virðist hann ekki hafa gert
mikinn greinarmun þegar hann
valdi fórnarlömb sín.
Gaskins hafði til að byrja með
lagt stund á smáþjófnað en fyrr
en varði var hann kominn á kaf
í dimma veröld og morð voru
skammt undan. Á unglingsárun-
um var Gaskins afleitur námsmað-
ur og misheppnaður smáglæpa-
maður. Í einu innbrotinu sló hann
konu í höfuðið með öxi og skildi
hana eftir dauðvona í blóði sínu.
Konan tórði og í kjölfarið var hann
sendur í betrunarskóla þar sem
andrúmsloftið var þrungið ein-
semd og kynferðislegri misnotk-
un. Þar sem Gaskins var maður
lágvaxinn var nánast óumflýjan-
legt að hann sætti kynferðislegu
ofbeldi á stofnuninni.
Þrátt fyrir reynslu sína af slíkri
stofnun átti Gaskins ítrekað eft-
ir að fremja glæpi sem einmitt
urðu þess valdandi að hann væri
dæmdur til vistar á stofnunum af
svipuðum toga.
Gifting, glæpur og
fangelsisvist
Þó að lítill vafi léki á ofbeldis-
hneigð Gaskins var þess þó enn
langt að bíða að hann fremdi sitt
fyrsta morð. Árið 1951, þá átján
ára, kvæntist hann og eignaðist
dóttur ári síðar. Hann lagði stund
á svik og pretti og var á þeim tíma
handtekinn, ákærður og dæmd-
ur til sex ára fangelsisvistar fyrir
morðtilraun en hann hafði lam-
ið táningsstúlku í höfuðið með
hamri. Kona Gaskins skildi við
hann meðan á afplánun stóð.
Reyndar var það svo að sitt
fyrsta morð framdi Gaskins inn-
an fangelsisveggjanna. Árið 1953
skar hann samfanga sinn á háls og
hélt því fram að ástæðan væri sú
að hann vildi koma sér upp ógn-
vænlegu orðspori innan fangels-
isins. Í kjölfarið var refsing hans
lengd um þrjú ár en honum tókst
að flýja árið 1955 en náðist að nýju.
Hann fékk reynslulausn árið 1961
og hófst þá nýr kafli í lífi hans.
tími „strandvíga“
Nýi kaflinn einkenndist ekki
af stórvægilegum breytingum
á geðslagi og hegðun Gaskins.
Tveimur árum eftir að hann fékk
reynslulausn var hann handtekinn
fyrir að nauðga tólf ára stúlku en
lét sig hverfa áður en dómur hafði
verið kveðinn upp.
En langur armur laganna náði
til hans í Georgíuríki og hann var
dæmdur í átta ára fangelsi og fyr-
ir einhverra hluta sakir fékk hann
reynslulausn árið 1968. Þá flutti
Gaskins til Sumter og hóf störf
hjá byggingarverktaka. Septem-
ber 1969 varðaði upphafið að
rað morðum á puttalingum sem
Gaskins „gaf far“ þegar hann ferð-
aðist eftir strandvegum Suðurríkj-
anna.
Sjálfur flokkaði Gaskins þau
morð sem „strandvíg“ og voru
fórnarlömb hans af báðum kynj-
um. Morðin virðist hann hafa
framið sér til dægrastyttingar og
framdi hann þau að meðaltali á
sex vikna fresti. Donald Henry
Gas kins færðist hægt og bítandi
nær því að verða hrottafenginn
morðingi sem lét sig litlu varða
hvert fórnarlambið var.
Persónuleg morð
Gaskins pyntaði og limlesti fórnar-
lömb sín og gerði sitt ítrasta til að
þau tórðu eins lengi og kostur var.
Hann viðurkenndi síðar að hafa
beitt fjölda ólíkra aðferða; hnífs-
stungum, kæfingu, limlestingum
og jafnvel að hafa lagt sér líkams-
hluta einhverra fórnarlamba til
munns.
Við morðin notaði Gaskins
skotvopn, sprengiefni eða ein-
faldlega það sem hann lysti í hvert
skipti.
Í nóvember 1970 framdi Gas-
kins sitt fyrsta „persónulega morð“.
Í þeim flokki morða var að finna
fórnarlömb sem hann þekkti og
myrti af persónulegum ástæðum.
Fyrsta fórnarlambið í þessum flokki
var frænka hans, Janice Kirby, 15
ára, og vinkona hennar Pat ricia
Ann Alsbrook, 17 ára. Stúlkurnar
barði Gaskins til bana eftir að hafa
reynt að misnota þær kynferðislega
í Sumter í Suður-Karólínu.
Önnur fórnarlömb í þessum
flokki voru einstaklingar sem á ein-
hvern hátt höfðu misboðið Gas-
kins; hætt hann, reynt fjárkúgun,
skulduðu honum pening, höfðu
stolið af honum eða að Gaskins
hafði einfaldlega fengið greitt fyrir
að koma viðkomandi fyrir kattar-
nef.
Þessi morð voru ólík strandvíg-
unum því Gaskins tók fórnarlömb-
in einfaldlega af lífi, alla jafna með
því að skjóta þau. Síðan voru þau
grafin í grennd við strandlengju
Suður-Karólínu.
svik og handtaka
Maður að nafni Walter Neely hafði
komist í kynni við Gaskins og ver-
ið honum innanhandar. Neely átti
kröfuharða eiginkonu og bæði
höfðu þau vitneskju um athafn-
ir Gaskins. Að undirlagi eiginkon-
unnar reyndu skötuhjúin að kúga
fé af Gaskins, en höfðu ekki árang-
ur sem erfiði.
Reyndin var sú að Neely hafði
verið undir smásjá lögreglunnar
vegna morða Gaskins og hafði
náð samkomulagi við saksókn-
ara. Þann 14. nóvember 1975 var
Donald „Pee Wee“ Gaskins hand-
tekinn eftir að Neely játaði fyr-
ir lögreglunni að hafa verið vitni
að tveimur morðum hans. Neely
bar aukinheldur að Gaskins hefði
viðurkennt að hafa myrt nokkra
af þeim einstaklingum sem höfðu
horfið árin áður og gefið í skyn hvar
fórnarlömbin væru grafin.
Þann 4. desember 1975 leiddi
Gaskins lögregluna að landareign
sem hann átti og þar fann lögregl-
an líkin af átta af fórnarlömbum
hans.
ekki alveg hættur
Réttað var yfir Gaskins í maí 1976
og var hann sakfelldur fyrir átta
morð. Gaskins var dæmdur til
dauða en dómnum var breytt í lífs-
tíðarfangelsi.
En vígaferli Gaskins var ekki
lokið því innan fangelsisveggjanna
tókst honum að fremja sitt síðasta
morð þegar hann myrti samfanga
sinn, Rudolph Tyner, og hlaut í
kjölfarið nafngiftina „illskeyttasti
maður Bandaríkjanna“.
Sagan segir að Gaskins hafi ver-
ið ráðinn til verksins af Tony Cimo,
syni fórnarlamba Tyners. Gaskins
hafði gert nokkrar árangurslitlar
tilraunir til að drepa Tyner, meðal
annars með því að eitra fyrir hon-
um. Að lokum kom Gaskins hönd-
um yfir sprengiefni sem honum
tókst að koma fyrir í útvarpi Tyners.
Gaskins sagði Tyner að með því að
halda hátalaranum upp að eyranu
á fyrir fram ákveðnum tíma gætu
þeir haft samskipti á milli klefanna.
Á þessum ákveðna tíma sprengdi
Gaskins sprengjuna. „Það síðasta
sem hann heyrði var hláturinn í
mér,“ sagði hann síðar.
Gaskins var dæmdur enn og aft-
ur til lífláts fyrir morðið á Tyner.
Á annað hundrað fórnarlömb
Þegar Gaskins var á dauðadeild-
inni sagði hann blaðamanni ævi-
sögu sína og viðurkenndi að hafa
framið á milli 100 og 110 morð,
meðal annars hefði hann myrt 12
ára dóttur öldungadeildarþing-
manns í Suður-Karólínu, en ekki
var hægt að sannreyna þá fullyrð-
ingu hans.
Gaskins var tekinn af lífi 6. sept-
ember 1991 og var fjórði fanginn á
dauðadeild sem endaði ævi sína í
rafmagnsstólnum eftir að dauða-
refsing varð aftur heimil í Suður-
Karólínu árið 1977.
Síðustu orð hans eru sögð hafa
verið: „Ég læt lögfræðinga mína sjá
um að tala fyrir mig. Ég er reiðubú-
inn til brottfarar.“
Donald „Pee Wee“ Gaskins breyttist úr
smáglæpamanni í raðmorðingja. Hann
skipti fórnarlömbum sínum í flokka því sum
morðin framdi hann sér til dægrastyttingar
en önnur voru á persónulegum nótum.
Hann var dæmdur fyrir átta morð, en sagði
sjálfur að þau væru fleiri en hundrað.
raðmorðinginn „Pee Wee“ Gaskins Leitaði fórnarlamba
þegar honum leiddist, en myrti einnig eftir pöntun.