Gerðir kirkjuþings - 1996, Side 140

1 5.1 0.1 996
Greinarqerð um samkynhneiqð oq kirkju___-23-
kynlífstjáningu sem virðir einstaklinginn. Kynhneigðin er ekki
dularfullt og framandi afl náttúrunnar, heldur hluti mennskunnar sem
ber að nota í þjónustu kærleikans. Sá boðskapur á við burt séð frá því
hver kynhneigð manna er.
Guðfræðileg viðhorf til samkynhneigðar.
Það má greinar fjórar áherslur í þessu sambandi. 26
1) Hina fyrstu má kalla hafnandi og refsandi afstöðu. Sá sem
hefur þetta viðhorf hafnar því að samkynhneigð sé réttlætanleg frá
kristilegu sjónarmiði og vill beita samkynhneigða refsingum. Þessi
afstaða hefur til allrar óhamingju verið áhrifamikil í sögu
kristninnar. Það er ekki af ástæðulausu að við erum fáfróð um ofsóknir.
Það er ekki um að ræða neina skráða sögu samkynhneigðra.
Gagnkynhneigðir sagnfræðingar hafa ekki minnst á þetta og
samkynhneigðir sagnfræðingar óttast að vera ekki lengur ósýnilegir.
Samsæri þagnarinnar hefur ríkt. Eftir sem áður liggja staðreyndirnar
fyrir. Öldum saman voru samkynhneigðir grýttir, brenndir, þeim
misþyrmt eða þeir teknir af lífi á annan hátt. Þótt kirkjan legði oft
blessun sína yfir borgaralegar ofsóknir, þá beitti hún sjálf ekki eins
miklu líkamlegu ofbeldi. Á andlega sviðinu var hún enn harðari, neitaði
mönnum um sakramenti og útilokaði þá frá almennum samskiptum. í dag
hefur enginn af helstu guðfræðingum samtímans þetta hafnandi og
refsandi viðhorf og flestar kirkjudeildir hafna því. Samt sem áður kann
þetta að vera algengasta viðhorfið í reynd innan kirkju og samfélags. í
þessu tilliti hvílir guðfræðin á biblíulegri bókstafstrú sem velur úr, en
önnur málefni eru ekki meðhöndluð jafn bókstaflega. Refsingin er
hugsanlega ekki tjáð jafn opinskátt og áður. Stöðnuð viðhorf þessa fólks
birtast í því að allar lesbíur séu harðar og allir hommar kvenlegir,
haldnir þráhyggju og losta og lauslátir að eðlisfari, og hafi tilhneigingu
26 Sbr. Klrkjan og samkynhneigð 2.6: Skýrsla nefndar um málefni samkynhneigðra, Rvk. okt. 1994,
bls. 26.
137